Het Gemaskerd Huwelijk (18+) ✓

Hoofdstuk 8

Anna kleedde zich aan en ging naar de keuken, er waren geen bedienden om hun de totale privacy te verschaffen, maar de keuken was goed voorzien. Er was een menu waaruit ze konden kiezen, waarvan de items binnen het halfuur werden geleverd en de frigo was volledig volgestouwd met allemaal verschillende ingrediënten om zelf iets te maken.

Anna kon niet koken, maar wel bakken. Haar moeder had altijd voor haar en haar broers en zussen koekjes, cakes en taarten gebakken. En Anna had altijd bij haar moeder in de keuken gestaan, in die zeldzame momenten die ze met hun twee konden doorbrengen. Op deze manier had Anna ook dingen opgepikt en ze besloot om een ontbijt te maken voor haar man.

Ze maakte beslag voor wafels en pannenkoeken en had net een broodpudding in de oven gestoken toen hij binnenkwam

Hij snuffelde in de lucht en zei: "Amai wat ruikt het hier lekker. Heb jij dit allemaal gedaan? Ik had in je bio gelezen dat je kon bakken, maar ik had geen feestmaal verwacht voor ons eerste ontbijt."

Anna bloosde en zei met een glimlach: "Wacht maar tot je bij kerst bij ons thuis komt. Mijn moeder maakt de beste kerststronk die je ooit hebt geproefd."

"Wauw, ik ben dol op kerstronk. Dan moeten we met de feestdagen zeker jouw familie bezoeken," zei Bart terwijl hij zijn vinger in het beslag stak.

Ze gaf hem een tik op de vingers en zei: "Niet in de potten zitten met je vingers, wacht maar tot het klaar is."

Hij keek haar gekwetst aan en wreef over zijn vinger. "Er heeft me nog nooit iemand geslagen."

"Och ik heb je niet eens aangeraakt. Je zou moeten zien hoe ik met mijn broers ben."

Hij bleef nadenkend over zijn vinger wrijven en zei: "Ik heb nooit broers gehad dus ik heb geen idee hoe ik me zou moeten gedragen bij hun."

Ze hoorde droevigheid in zijn stem kruipen en stak de pollepel uit om hem af te leiden: "Proef dit eens"

Hij keek haar wantrouwig aan. "Ga je me dan nog eens slagen?"

Ze lachte. "Als de kok het aanbied dan mag je proeven. Je mag niet zelf met je vingers in de potten zitten."

"Hmm ok dat zal ik onthouden. Mijn vrouw is een gewelddadige chef, maar als ze het aanbied mag ik proeven."

Ze gaf hem speels een mep op de schouder. "Ik ben niet gewelddadig."

"Auw, zie nu doe je het weer. Straks moet ik nog een lijfwacht aannemen ter bescherming tegen mijn eigen vrouw."

Ze lachte. "Dat zal niet nodig zijn als je me niet stoort in de keuken. Dit is mijn heiligdom. Hier kan ik op rust komen als ik een zware dag heb gehad. Mijn broers en zussen waren nooit geïnteresseerd in het bakken. Ze waren enkel geïnteresseerd in het eindresultaat. De keuken was de enige plek waar ik en mijn moeder onze rust hadden en samen konden zijn zonder hen allemaal rond me heen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik hou zielsveel van mijn broers en zussen, maar soms wou ik mijn moeder gewoon voor mij alleen. Zeker als oudste dochter voelde ik dat onze band op een andere manier sterker was dan die met mijn broers en zussen. Ik vond het fascinerend hoe ze met een paar ingrediënten, fantastische kunstwerken kon maken en ik hoop dat mijn baksels even lekker zijn als die van haar."

Ze zuchtte en keek om naar Bart die haar dromerig zat aan te kijken. Anna bloosde onder zijn blik. "Sorry ik was aan het ratelen."

Hij schoot op en nam haar hand in de zijne. "Nee alstublieft kruip niet terug in je schelp. Dit is het meeste dat ik je ooit heb horen vertellen en ik vind het fantastisch om je te leren kennen. Ik wist dat je graag bakte, maar ik begreep de diepte van die gevoelens niet en na jou tirade heb ik het gevoel dat ik je een beetje beter ken. En dat is alles wat ik hoop van onze huwelijksreis. Jouw leren kennen."