My dream (bad) boy| ashton irwin

Meisjes problemen

Olivia pov

Wat doen we aan zijn huis? Waarop werkte hij daar als zijn ouders z'n groot huis hebben? Zijn ouders moeten dan toch rijk zijn? Allemaal vragen spoken door mijn hoofd.

'Kom je nog?' vraag Ashton. 'Ik kom al.' Ik zet mijn fiets tegen de muur en loop naar hem toe. 'Lauren, Harry, ik bent thuis' roept hij. Ik volg hem door de gangen. Dit huis had ik nu echt niet verwacht bij hem. Er komt een jongetje van ongeveer 8 jaar naar hem toe gelopen. 'Dit is mijn broertje, Harry' zegt hij. 'Normaal moet mijn zus hier ook ergens zijn.' Ik knik en volg hem verder.

Opeens loopt er een meisje ons voorbij, dat zal zijn zus waarschijnlijk zijn. Ashton loopt haar achterna maar zijn zus gooit de deur voor zijn neus dicht. 'Laat me met rust Ash' roept ze. 'Kan jij met haar praten...ik....eu...ben niet zo goed in eu....meisjes dingen' vraagt hij aarzelend aan mij. Ik knik, wauw ik knik wel veel, en doe haar deur open. 'Lauren? Lauren is het he?' Vraag ik aan haar. Ze kijkt op, haar make-up is helemaal uitgelopen. 'Wat is er gebeurt?' ik ga naast haar op haar bed zitten. 'Mijn...mijn vriendje heeft...heeft het...uitgemaak om...omdat ik...het...je weet wel niet wou doen' snikt ze. 'Die jongen is je tranen niet waard' sus ik haar.

'Waarom ben je hier eigenlijk?' Vraagt ze als ze gekalmeerd is. Waarom ben ik hier eigenlijk? Een vriendin ben ik eigenlijk niet van Ashton. Tenzij vrienden bang zijn van elkaar. 'Ik weet het niet' zucht ik. 'Je bent toch niet bang van Ash?' Blozend kijk ik naar beneden. 'ja dus, waarom? Hij is net een kleine schattige teddy beer, een als hij lacht dan is het meer zoa-' ze kon haar zin niet want Ashton stormde binnen en hield zijn hand voor haar mond. 'Zo is het wel genoeg Lauren' zegt hij. 'Kom je Olivia?' vraagt hij en hij laat zijn zus los. 'Wacht mag ik je nummer nog?' roept Lauren net voordat ik haar deur sluit. 'Natuurlijk' zeg ik. Ze geeft me haar gsm en ik zet mijn nummer er in.

Ik volg Ashton naar zijn kamer. Het is een typische jongens kamer, posters van oude rock bands, blauwe muren en vuile was op de grond. Wacht, achter de hoek staat nog iets maar ik kan niet zien wat. 'Wat is dat daar?' vraag ik nieuwsgierig en wijs naar de hoek van zijn kamer. 'Mijn drumstel'. Het bekende geluidje van mijn gsm gaat af. Een berichtje van een onbekend nummer.

HEY OLIV,

ALS JE WILT WETEN HOE ASH ZIJN LACH KLINKT, KIETEL HEM DAN AAN ZIJN BUIK DAAR KAN HIJ NIET TEGEN.

VEEL PLEZIER DAAR, LAUREN

PS IK HOOR ALLES DOOR DE MUREN :p

Omg Lauren...