A:/n sorry dat luke in dit verhaal een klootzak is. We weten allemaal dat hij in het echt een schattige engel is met lange benen.
Olivia pov
Ik zet me neer op het voetpad. Als ik nu naar huis ga komt mijn broer het te weten en gaat hij zich moeien en dat wil ik al helemaal niet niet. Ik zou naar mijn beste vriendin kunnen gaan maar wacht, die heb ik niet! Ik neem mijn gsm om een berichtje naar Lauren te sturen. In de weerspiegeling van mijn gsm zie ik mijn gezicht. Mijn ogen zijn dik en rood van het huilen. Ik negeer het en stuur een berichtje naar Lauren
- hey Lauren, kan ik langs komen? 😔Even later krijg ik een antwoord
-is goed ik ben vandaag toch vrij. Wat is er😨?Ik antwoord niet maar neem mijn fiets en fiets haar richting uit. Ik zet mijn fiets altijd bij een cafeetje omdat op school al een paar keer fietsen zijn gestolen en aan een cafe gaan ze het toch niet doen. Na even fietsen zie ik haar huis al. Ik zet mijn fiets tegen de muur en bel aan. Nog geen paar seconden later doet Lauren de deur open. Ze kijkt me bezorgt aan. 'Kom binnen' zegt ze. Ik volg haar naar haar kamer. 'Zet je en vertel alles.' Ik leg haar het hele verhaal uit. Van de ruzie tussen mijn broer en Ashton tot Luke. Ik vertel nu wel niet over onze kus.
'Het is raar dat ik je nog geen dag ken en je weet mijn hele leven al' zeg ik lachend tussen mijn tranen. 'Hey je bent zoals een zusje dat ik nooit heb gehad voor mij' zegt ze en geeft me een knuffel. Na nog even gepraat te hebben horen we iemand op de deur kloppen. 'Tegen wie praat je Lauren?' vraag een stem achter de deur. 'Snel verstop je onder mijn bed' fluistert ze. Ik kruip zo snel als ik kan onder haar bed. De deur gaat open. Ik zie kleine voetjes voorbij stappen. 'Er is iets met Ash' zegt een kleine jongens stem. 'Ik kom meteen. Waar is hij?' Vraagt Lauren aan de jongen. 'Buiten in de hangmat' antwoord de jongen. Hij stapt terug weg. 'Je kan vanonder mijn bed komen het is veilig' fluistert ze weer. Ik kruip onhandig vanonder mijn bed. 'Ik ga bij Ashton kijken. Blijf jij hier of ga je naar huis?' vraagt ze. 'Ik ga wel naar huis. Mijn moeder zal al ongerust zijn als ik te laat thuis kom.' zeg ik en neem mijn rugzak.
'Tot een volgende keer' zegt ze als ze me buiten laat. Ik knik en haal mijn fiets van het slot. Ze sluit de deur. Rustig stap ik hun oprit af. Die wel nog redelijk lang is.
JE LEEST
My dream (bad) boy| ashton irwin
FanfictieFragment uit het boek: 'Triiiiing' eindelijk het verlossende geluid van de bel. Ik stap richting het café waar ik mijn fiets altijd zet, lang verhaal. Ashton zit weer tegen een muurtje te roken met een halfvol flesje cola in zijn hand. Of is het nu...