My dream (bad) boy| ashton irwin

Niet! Wel! Niet! Wel!

Jullie weten het, weekend 2 updates per dag.

Olivia pov

Ashton zet een stap naar voor zodat ik zijn gezicht beter kan zien. Geschokt houd ik mijn adem in. Hij kijkt beschaamt naar beneden. Zijn wang is helemaal rood en zijn lip bloed. 'Kom snel naar binnen' fluister ik en trek hem naar binnen.

'Wat is er gebeurt?' vraag ik nieuwsgierig als we allebei een kop chocomelk hebben. Oke ik drink echt te veel warme chocomelk. 'Dus' 'nee wacht ik ga eerst je lip verzorgen' onderbreek ik hem. Ik loop de trap op naar de badkamer waar de EHBO-koffer staat.

'Blijf stil zitten' zeg ik voor de zoveelste keer tegen hem. Ashton trekt zijn hoofd altijd weg als ik net bijna aan zijn lip ben. 'Maar ik' ik onderbreek hem door het watje tegen zijn lip te duwen. 'zo nu wrijf je het bloed weg en ik haal wat ijs.' zeg ik koppig en stap naar de diepvriezer. 'Sorry we hadden geen verzorg achtig ijs meer dus heb ik Hagendas' zeg ik en duw de pot zachtjes tegen zijn wang. Hij neemt de pot over en begint te vertellen.

'Dus toen ik het hoorde wat Luke had gedaan, ben ik naar hier gekomen. En dan ben ik Luke gaan zoeken en toen ik hem had gevonden aan het kleine steegje vlak bij de school heb ik hem geslaan maar hij sloeg terug. Dan ben ik blijkbaar ergens tegen gevallen waardoor ik bewusteloos was en toen ik weer wakker werd was Luke weg en ik kon echt niet meer naar huis omdat mijn moeder zou boos worden, dus ben ik naar hier gekomen en de rest weet je wel.'

'Ik voel me echt een watje' zucht hij diep. 'waarom?' 'ik ben gewoon verloren in een gevecht tegen iemand dat 3jaar jonger is!' roept hij . 'sorry' fluistert hij erachter. 'Maar genoeg over mij! Wil je geen klacht indienen tegen Luke?' vraagt hij. Wil ik klacht indienen tegen Luke? Dan komt soiezo James erachter en ik sta niet in voor de gevolgen. En er is niet eens bewijs! Het is zijn woord tegen het mijne. 'eigenlijk niet' zucht ik dan maar. 'Oke het is jouw keuze' zegt hij. Ik zet mijn nu lege tas chocomelk op de salontafel en hij volgt mijn voorbeeld. 'Blijf je hier slapen?' vraag ik nieuwsgierig. 'en je moeder en broer dan? Wat zullen die daar van denken?' 'die zijn nog een hele week weg' antwoord ik. 'Als het mag graag. Maar ik heb geen kleding of zo' 'wacht' Ik loop naar boven en neem een t-shirt en een jogging uit James zijn kast. Wat waarschijnlijk te groot voor hem gaat zijn want James is misschien 2 koppen groter dan Ashton. Ik meen het! James heeft speelt basket en hij is bijna 2 meter.

'Hier' zeg ik en gooi de kleren naar hem. 'dank je, maar mag ik een dekentje voor op de zetel?' Vraagt hij. Ik zet me neer naast hem. 'Mooi niet! Jij slaapt in mijn bed en ik op de zetel'
'Echt niet'
'Echt wel'
'Echt niet'
'Echt wel'
'Echt niet'
'Echt wel'
'Echt niehiet'
'Echt wehel' zeg ik op dezelfde toon.
'Niet'
'Wel'
'Niet'
Ik voel dat mijn ogen al zwaarder worden en ik leun tegen hem aan.
'Wel' fluister ik nog.