Zieke Ash en creepy straat

2K 149 7
                                    

Olivia pov

Vandaag ben ik dus helemaal alleen naar school gefietst. Ashton ligt dood ziek in zijn bed. Hij had vannacht zitten overgeven en hij had koorts. En dat hij een man is maakt het niet veel beter. Ik zweer het je, een zieke man is het ergste wat er bestaat! En Luke maakt het er niet veel beter op. Hij heeft door dat Ashton er niet is en hij zit de hele dag me al creepy aan te kijke. 'Waar is Lover Ashton?' vraagt hij grijnzend. 'Weet ik niet en hij is mijn lover niet' lieg ik. 'Oh na de vorige keer dacht ik dat jullie samen waren' zegt hij nep-verbaast. 'Je weet goed genoeg dat het niet zo is dus laat me gerust' zeg ik en duw hem aan de kant. Je hoort de hele gang "oo" roepen. Dat is dus een gewoonte hier op school. Gebeurt er iets spannends of is er een gevecht? Dan hoor je het meteen aan het "oo" geroep.'Je bent nog niet van me af Green' roept hij. Ik negeer hem en stap snel door naar mijn fiets.

De hele weg heb ik het gevoel dat ik word achtervolgt. Waarom woont Ash toch in z'n lange creepy staart? Ik zet snel mijn fiets aan de kant en bel een paar keer aan. Na 1 minuut en 23 seconden, ja ik heb het geteld en het waren de ergste 1 minuut en 23 seconden van mijn leven, doet Ashton open. Hij ziet eruit als een zombie. Maar dan een zieke zombie. Kan het je het al voorstellen? 'je ziet er slecht uit' 'dank je' antwoord hij schor en sluit de deur achter mij.

Ik sta op en ga douchen. Ashton wou perse dat ik in Lauren haar bed sliep omdat hij me dan niet ziek zou kunnen maken. En ook omdat hij me wakker houd door zijn gepuf en gewoel de hele nacht door. Nadat ik me heb gewassen droog ik me af en doe mijn kleren aan. Ik smeer mijn boterhammen en zet ze op tafel zodat ik ze niet zal vergeten. Snel steek ik ook nog de juiste boeken weg en stap op mijn fiets en fiets richting school. Pas als ik op school aankom besef ik dat ik mijn boterhammen ben vergeten. Ik stuur Ash snel een bericht. Hij antwoord dat hij binnen een kwartier aan het cafeetje zal zijn waar mijn fiets staat 'binnen een kwartier aan het café' fluister ik om het te onthouden.

My dream (bad) boy| ashton irwinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu