My dream (bad) boy| ashton irwin

Luke?

Olivia pov.

'En luke' fluistert hij. 'Waarom?' vraag ik verbaast. 'Hij was vroeger een van mijn beste vrienden en mijn buurjongen. Zijn moeder was gestorven aan bloedkanker. Daardoor had hij soms woedeaanvallen. Toen hij hoorde dat ik bloedkanker had werd hij kwaad op mij. Hij pestte me om zijn pijn te vergeten. Een paar maanden later is hij ook verhuist met zijn vader. Maar genoeg over kanker, ik wil er niet aan denken! Kom we gaan gewoon naar beneden.

'Gaat het meisje?' vraagt zijn moeder. 'Ik heb me al beter gevoelt mevrouw.' 'oh zeg maar Anne meisje, Mevrouw klinkt zo oud' Ik knik. 'Blijf je eten?' vraagt Lauren. Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet denk ik maar naar huis gaan. Maar ik kom morgen zeker terug.'

'Olivia, ben je al begonnen aan je vriendschapsproject?' vraagt mijn leraar als de rest van de klas al weg is. 'Nee, ik denk niet dat het gaat lukken' Hij kijkt me verbaast aan. 'Waarom dan niet?' 'wel het is Ashton. De de kan-kanker is terug' snik ik. 'Oh Olivia toch... Ik hoop dat alles goed komt met hem, hij was een fijne leering om in de klas te hebben' denk hij nu echt dat het goed komt? Ik neem mijn spullen en stap de klas uit.

'Hey Olivia' roept een stem achter mij. 'wat moet je Luke' 'pas op met je grote mond, je vriendje is er nu niet om je te beschermen. Ligt hij met een verkoudheid in zijn bedje te snotteren?' vraagt hij lachend. Deze jongen kan mensen zo kwaad maken. Ik voel dat ik rood word van woede. 'Nee hij ligt niet in zijn bed met een verkoudheid. Hij ligt in zijn bed met bloedkanker' roep ik zijn gezicht. De lach op zijn gezicht verdwijnt. 'Wat?' fluistert hij zacht. Ik negeer hem en stap op mijn fiets.