Chapter 52

240 11 0
                                    

Elai's POV


"Elai you have to come with us. Reunion nating magbabarkada yon tapos hindi ka sasama?? May problema ba??" Pagpilit sakin ni Camille.


Sasabihin ko ba sakanya yung totoong dahilan kung bakit ayaw kong sumama sa outing namin?


"Elai? Is there a problem? That's why you're having second thought?" Pangungulit pa nya. Napabuntong hininga nalang ako.


Hindi nga naman nila kasalanan kung bakit ako nasasaktan ngayon, kaya hindi ko sila pwedeng idamay.


"Okay. Okay. Count me in." I said then sighed.


"Yey! So see you tomorrow 5 AM sharp sa bahay namin. Love lots." Paalam nya then she ended the phone call.


Ibinaksak ko ang katawan sa kama atsaka nakipag titigan sa kisame. 


"Sana kaya ko na syang titigan sa mata ng walang nadarama. Wala ng pait. Wala ng sakit. Wala ng kirot sa puso. Wala ng pag-asang mabuhay pa na pwede kaming dalawa." Pagkausap ko sa sarili habang hawak hawak ang dibdib ko sa may parteng puso.


May tumulong luha sa gilid ng mata ko.


"Elai naman! Magpakatatag ka. Hindi habang buhay iiyak ka para sakanya." Sigaw ko sa sarili.


Tumayo ako at inayos ang sarili.


Nakatingin ako sa repleksyon ko sa salamin.


"Hindi ako dapat nagmumukmok dito sa kwarto. Kailangan kong iparealize sakanya yung sinasayang nya." Matigas kong saad.







"Woaaaaaaaaaaaah!! Slaaaaaaaaaaaaaaay!!!!" Manghang bati sakin ng mga kaibigan ko.


"Nice hairdo Elai. You look absolutely gorgeous!" Pagpansin nila sa bago kong hairstyle. I decided to cut my hair short and turned it into a brown hair.


I also wore a very nice yet comfy dress.


"Thankyou." I replied.


"E-elai, b-bagay mo." He stutter.


Oh my dear bestfriend....


MAGLAWAY KA!!


:D :D :D



Nakasakay na kami ngayon sa van at kapag minamalas ka nga naman, katabi ko ngayon si Glenn.


Bestfriends (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon