Yatılı Okul

《29》Benim Gönlüm Sarışın

Bediz'den...

Uzaylıları yendikten sonra üstümdeki Paris' i ve onun üstündeki Ahenk'i yere ittim. Sırtımı kırmışlardı hayvanlar. Elime kıllı bir şey geldi

" Erva kanka bacakların ne kadar kıllı."
" BACAĞIMA DOKUNMA BEDİZ. ZATEN KOLUMU KIRDIN AAAAHHHHH!!!!"

Uzaylı Polat'ın bacağıymış. Bir an Erva'nın sanmıştım.

"Ender saçlarımı yemeyi bıraksana. "

Erva yakınırken ister istemez kıkırdadım.

"Bacağıııımmm!"

Bu Uzaylı Ender'in sesiydi. Acıklı ve ağzı dolu çıkmıştı. Yani saçla doldurmuş.

°●○•°●○•°●○•°●○•°●○•°●○•°●○•°

Ne oldu anlatayım; Meğer bunlar gerçekten üzülmüş ve özür dilemeye kalkmış. Ne kadar saçma. Ben olsam asla yapmazdım. Biz de uzaylı sanmıştık. Erva bayağı mahcup olmuştu. Ahenk ise uyuyacağım ben dedi ve yatağına yattı. Efta ve Atakan'ın vıcık vıcık halleri yüzünden kusmuş olabilirim. Polat ise Zümrüt olmadığı için sinirli bir şekilde yatakhanemizden ayrıldı.

Sonrasında diğer erkekleri kovmaya kalktım. Fakat Ender'in bacağı ağrıyordu. Bu yüzden ağrısı hafifleyene kadar kalmaları kararı aldık.

Şu an ise Ender'in bacağı iyice şişmeye başlayınca Erva ise üstüne atlamadığı için kendini suçlu hissedip onu revire götürelim diyip duruyor. Bizde şans olsaydı revir açık olurdu.

"Bence Ender'i bırakalım sabah gelince içeri alırlar"

Ahenk'i onaylayıp omzumu çökerten oğlanı yere bıraktım.

Biz bu lanet olasıyı taşırken Utku, Pars  arkamızdan geliyordu Atakan Eftalya'ya taşıtmamak için kendi taşıyordu Ender ise yüzünü buruşturmuş kaprisinin açık bıraktığı yeri üflüyordu.

"Cami avlusuna bebek mi bırakıyoruz Ahenk?"
"Doğru söyle Erva bizden sakladığın jojuğun mu var?"

Erva, Ahenk'e göz devirip Ender'i yere bıraktı.

"Benden bu kadar."

Yarım saattir bakışan Atakan ve Eftalya çiftine göz devirip rehberliğin kapısına yaslandım.

"Dostum çok sıkıldım."
"Ben de bebeğim."

Ahenk kafasını sallayıp telefonuna gömüldü.

"Ya bacağım kangren olursa ya keserlerse ya proteze param yetmeyip haberlere çıkarsam ya bir daha futbol oynayamazsam?"

Ender ciddi bir korkuyla söylenmeye devam ederken gözlerimi devirdim. Eşek gibi adamı taşıdığım için sinirliydim.

"Lanet olsun çocuk! Artık bırak futbol oynamayı ayağını bile kıpırdatamayacaksın."

Ender gözlerini büyütüp bacağını kendine çekince gözlerimi devirdim.

Utku ve Pars yerde bağdaş kurmuşken Ahenk yayılmıştı. Erva dizlerinin üstünde oturuyordu. Bense rehber öğretmenimiz Kemal Mutlu'nun kapısına yaslanmış bekliyordum. Revir rehberliğin hemen yanındaydı.

Kapı birden açıldı ve içeriden Kemal hoca çıkınca ben de hocanın üzerine çullandım.

"Çuçuklar, ne oldu?"
"Hocam arkadaşımızın, bacağı şey oldu."
"Ben tedavi ederim. Bediz nasılsın yavrum?"
"Hocam bugün kriz geçirdim ve üstüne üslük peşimde birileri varmış. " dedim geçen geldiğimde salladığım hikayeyi devam ettirerek.
"İyi bakalım. Erva depresyona girdin mi bu sıralar? "
"Evet geçenlerde yanağımı deldi kendisi. "