Yatılı Okul

《41》ÖZEL BÖLÜM // TATİLDEN KESİTLER

Öncelikle şunu okumadan bölüme geçmenizi istemiyorum. Bu yüzden dikkate alın veya almayın. Sadece dikkatli düşünün. Kararı size bırakıyorum.

Kendi adıma konuşuyorum,
Şu oy ve yorum meselesini önceden pek takmıyordum. İlerleyince veya ileride daha büyük kitleye ulaşınca çoğalmaya başlar diyordum. (Oy ve yorumlardan bahsediyorum. )

Okuyup da oy vermemenin ne demek olduğunu algılamaya çalışıyorum ve inanın bunu düşünmek için bir gecemi harcadım.

Hani burada bir emek var ve emeğin karşılığını okuyarak veriyorsunuz . Ve bu okuyucu kitlesine sahip olmak bizim için inanın büyük bir şey.

Tamam bu kitabı eğlencesine ve zevk için yazıyor olabiliriz. Ama bu ne bu kitabın değersiz olduğunu ne de wattpad saçmalıklarının resmi olarak altında olduğunu gösterir.

İnanın bölümdeki okuyucu sayısının 4 k olduğunu görüp , oy sayısının 150 olması hiç iç açıcı bir görüntü değil. Bencilce olabilir ama siz bölümü okuyup eğlenirken bizim de oyların çoğalmasını ve yorumların artmasını görmek hakkımız.

Abartıyor olabilirm. Ama hiçbir şey bu düşüncemi değiştirmeyecek.

Bize destek olmak istiyorsanız parmağınızla o yıldıza basmak bence hiç sorun değil. Yani bunu yaparak bir şey kaybedeceğinizi düşünmüyorum. Özel durumunuz varsa karışmıyorum. Size kalmış.

Yorum yapan okuyucular inanın bizim için daha değerli. Çünkü onların kitap hakkındaki fikirlerini okumak bize ilham veriyor ve düşüncelerimizi geliştiriyoruz.

Size böyle konuşma yapacağım aklıma gelmezdi ama düşünün burada patladım artık. (Oy veren ve yorum yapan biçızlardan bahsetmiyorum. Heyo! Sizi o kadar çok seviyorum ki, çikolataya banıp ısırmak istiyorum. 🦄 )

Eğer kendinizi bizim aileden sayıyorsanız, ailemizi desteklemelisiniz. Ve ailemiz genişlerse daha iyi sonuçları alacağınızı umuyorum.

Umarım beni yanlış anlamamılsınız çünkü sizi üzmek veya kırmak haddime değil.

O zaman şöyle anlatayım, eminim karakterlerimizin veya karakterimizin farketmez, bir huyu sizinki ile denktir. Her karakterde ne zaman kendinizi görürseniz oy bırakın ve yorum yapın.

Daha fazla konuşmaya gerek yok. Bu bölümü bizi destekleyenlere ithaf ediyorum.

Neyse hadi, okuyun bölümü...

~badqueen

UTKU'DAN:

"Ufuk! Yatağımı toplamamışsın. Ne berbat ikizsin sen?"

Evet, Ufuk artık okula gelmiyordu. Sinirli ve sorunlu çocuk olduğu için ailem onu özel bir okula göndermişti. Zamanında bana yaptıkları gibi...

"Neden tüm beyin bana geçmiş? Sana bir şeyimi verme şansım olsaydı, şüphesiz beynimi seçerdim Utku!"

Sömestr böyleydi. Benim için. Evde müzik dinler, dışarı çıkar, dinlerir, film izler ve uyuklardım. Ah bir de Ufuk'nun ayarlarıyla oynardım.

Bugün Ahenk tatilinden dönüyordu. Ve ona sinirliydim. Bana hediye almamış. Ama vicdanlı bir herif olduğum için onu bugün evime çağırdım.

Ailemin Ahenk'ten haberi vardı. Ama ilgilenmiyorlardı. Benimle ilgilenmedikleri gibi yoğun işleri daha önemliydi.