Gitme.

1K 65 42
                                    




İlk defa bu kadar rahat uyuduğumu hissediyordum. Kapalı gözlerimle ona sarılmak için kolumu yan tarafa attım fakat kolumun boşa gelmesiyle aniden gözlerimi açtım. Etrafıma bakındım yoktu.

"Sikeyim ya yine mi rüya?"

Kendime attığım sert tokat yüzünden acıyla inledim. Gerçek olması gerekiyordu. Onun evindeydim ve üstümde bir şey yoktu. Sızlanarak yataktan kalktım ve üstüme giymek için bir şeyler aramaya başladım.

Bulduğum gömleği üstüme geçirdim ve rastgele düğmelerini ilikledim. Kapıyı açıp boş koridora baktım ve ardından merdivenleri inmeye başladım. Mutfaktan gelen kokular beni oraya yönlendiriyordu. İçeri girdiğimde sadece boxerlı bir Yoongi ile karşılaşmayı beklemiyordum. Girdiğimi görmemişti çünkü arkası dönüktü. Beyaz omuzları beni selamlarken kendimi tutmayı denedim ve yapmacık bir şekilde öksürdüm. Arkasını döndü ve gülümsedi.

Ardından üstümdekileri görünce yutkunup önüne döndü. Yarım ağız sırıttım ve sandalyelerden birine oturup onu izlemeye devam ettim. Önüme bir tabak koydu ve ardından kendisi için de bir tabak koydu. Yaptığı omleti tabağa koyarken içimden kocacım diye çığlık atmak geliyordu.

Karşıma oturdu ve tekrar gülümsedi. Çekingence elime çatalı alırken tekrar o fark etmeden kendime sessizce bir tokat attım. Rüya değildi amına koyayım.

"Kahvaltımızı yapalım ondan sonra ders çalışırız anlaştık mı?"

Sessizce kafamı sallarken olanları sindirmeye çalışıyordum. Başım eğik bir şekilde yemeğimi yerken ona bakmak için hafifçe kafamı kaldırdım ve bana bakıyor olduğunu gördüm. Gözlerimi tekrar yemeğime sabitlerken kıkırtısını duydum.

"Taehyung."

Ona bakmadan dinlediğimi belirtir bir şekilde mırıldandım.

"Dün o kadar tahrik olmanın sebebi neydi?"

Sorduğu soruyla gözümü büyütüp ona baktım. İfadesi bozulmazken lafına devam etti.

"Yani durduk yere öyle olması ne bileyim."

Utançtan kafamı tekrar eğdim ve sessiz bir şekilde mırıldandım.

"Ben şey rüyadan dolayı."

Kaşlarını çattığını hissedebiliyordum.

"Ne rüyası?"

Son parçayı da ağzıma attığımda çatalı sesli bir şekilde tabağa bıraktım.

"Rüya işte. Ben doydum hadi çalışalım."

Konuşmasına izin vermeden kalktım ve mutfaktan çıktım. Koltuklardan birine oturup onu beklemeye başladım. Beş dakika sonra geldiğinde beklemem gerektiğiyle ilgili bir şeyler söyledi ve bir odaya girdi. Elinde birkaç kitapla geri döndüğünde masaya yerleşti ve yanındaki sandalyeyi patpatladı. Yanına ben de kurulurken gömlekten dolayı fazla rahat hareket edemiyordum. Onun da altında sadece boxer varken hiç yardımcı olmuyordu. Kitabı açıp kaldığı yerden devam etmeye başladı.

Birkaç örnek soru çözüp diğer soruları bana bıraktı. Yanımda dikilirken elimde kalem ile soruya bakıyordum. Birkaç işlem yapıp sorunun cevabını bulduğumda ona baktım ve doğru olup olmadığını kontrol etmesini bekledim. Kafasını sallayıp bir sonraki soruya geçmemi söyledi. Gözlerim alt tarafına kaydığında onun da çok iyi durumda olmadığını fark ettim. Sandalyede daha da yayıldım ve kalemle kağıda bir şeyler yazdım. Göz ucuyla ona baktığımda yumruğunu sıktığını gördüm. Tekrar soruyu çözdüğümde ona baktım. Kafasını salladı ve yutkundu. Anlamamazlıktan geldim.

"Sen iyi misin?"

Salağa yatmaya bayılıyordum. Kafasını hızlı bir şekilde salladı ve kalemi elinde döndürmeye başladı.

"İyiyim."

Tekrar önüme döndüğümde diğer soruları çözmeye başladım. Uzun bir süre çalıştığımızda Yoongi ara vermemi söyledi. Rahatsız sandalyeden kalkıp yumuşak koltuğa attım kendimi.

Telefonumu elime alıp saate baktım ve geç olduğunu fark ettim. Gitmem gerekiyordu. Televizyona bakan Yoongi'ye dönerek istemediğim lafları söyledim.

"Ben gideyim artık geç oldu."

Bana dönüp kafasını salladı. Ayağa kalktığımda üstümdeki gömleği fark ederek kıyafetlerimi sordum. Odasına kaldırdığını söyledi. Kafamı salladım ve üst kata çıktım. Yatağın üstündeki kıyafetleri hızlıca giydim ve aynaya bakarak saçımı düzelttim.

Dünden kimse bahsetmemişti. O bahsetmediği sürece bahsetmeyecektim de. Aşağı indiğimde beni beklediğini gördüm. Çantamı bana doğru uzatırken gözlerime bakıyordu. Çantayı alıp kapıya ilerlediğimde gitme demesini bekledim. Kapıyı açmış ve ayakkabımı giymemi izlemişti. Ayağa kalktığımda göz göze gelmiş ve bir süre de öyle kalmıştık. Sadece dikilmiş birbirimize bakıyorduk ve bir şey söylemiyorduk. Sessizliği bozdum.

"Ben gideyim o zaman."

Arkamı döneceğim sırada bileğimden tutmuş ve beni kendine çekmişti. Kokusu burnuma dolarken gülümsedim. Beni sarmalarken ellerimi çekinerek beline koydum ve çaresiz sesi kulaklarımı doldurmuştu.

"Gitme."

HAYIR BEN NELER YAZMIŞIM O GİFLER NE AMK ÜÇ SENE ÖNCE NE FENAYMIŞIM UTANDIM UMARIM BU AZGINLIĞIMA DEVAM EDERİM YOKSA SMUT NASIL YAZACAĞIM HİÇBİR FİKRİM YOK HEPİNİZİ SEVİYORUM BIY

Math Teacher/ TaeGiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin