This is the book 2 of Mahirap Kapag Chaka. Bago basahin ang istoryang ito, ay mainam na inyong mabasa ang unang libro, upang inyong lubos ma maintindihan ang takbo ng buong istoryang ito.
Abangan ang muling pagbabalik ni Yna bilang April Costova, up...
Ang Chapter na ito ay hindi angkop sa sarado ang mga isipan. Bago basahin ang kabanatang ito ay mag nilay-nilay muna at humingi ng tawad.
Ang kabanata na ito ay may masisilang tema,nakakalibog na lenggwahe, karahasan pero walang druga, at papatigasin at pababasain ang inyong mga kalamnan. Bawal sa mga virgin! Patnubay ng kaibigan ay mas tunay na kinakailangan.
BASA....
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER 17
TERRENCE POV
After umalis ni April from my condo ay isang nakakalukong ngiti ang pinakawalan ko sa aking labi. Isang ngiti na ubod ng saya, ngiti na kailanman ay hindi ko nailabas sa aking labi, ang kasiyahang ngayon ko lang nadama. Its so bizarre attitude but I think I'm happy of what I have felt. Yung nakatabi mo sa pagtulog ang babaeng hinahangaan mo, at yung tipong successful ako dahil sa napigil ko ang temptation at lust ko that night. Kahit tayong tayo at tigas na tigas na si junjun ay pinigil ko ang libog na dumadaloy sa ugat at dugo ko. pinipigilan kong galawin, halikan o hipuan si April, and for me it's a success.
Nang lumabas na si April sa condo ay syang tawag ko kay Trishia, at laking pasasalamat ko dahil finally ay nag ring na ang kanyang phone. Naka tatlong attempt ako sa pag tawag sa kanya hanggang sa nasagot nya iyon.
"hello" malumanay at mahinang boses nya na tila kakagising pa lang.
"ahhhm, nagising yata kita babe, sorry" pag paumanhin ko.
"its okay, mabuti nga nakatawag ka at nagising ako, hays! I'd dream a bad situation, someone will take you from me..."
I smiled then I comfort her by saying a pleasing words.
"never mang yayari yang panaginip na yan babe" I said. "at sorry nga pala kagabe dahil sa... na... na... galit kita at nagtampo ka sa akin."
"its fine!" rinig kong turan nya, na hindi ako sure if sya ay galit or not.
"di ka na galit sa akin babe?" tanong ko.
"mga twenty five percent nalang"
"paano ko ba mawawala ang twenty percent na yan babe?" pagsusuyo ko sa kanya. "mahal kita, at pangako, last na yun kagabi na magtatampo ka sa akin"
