2.

676 31 0
                                    

2.

Ik loop voorzichtig naar beneden, want dat is vrij moeilijk met deze hoge zwarte pumps. ‘Oh meisje van me, wat zie je er mooi uit!’ Zegt mijn moeder blij. ‘Jack kom eens kijken naar onze dochter!’ ik voel dat ik moet blozen en mijn vader komt de keuken uit. ‘Wauw, dat ziet er perfect uit. Zullen we wel gaan nu? Ik heb honger.’ ‘Ja, laten we dat maar doen.’ Zeg ik en we lopen naar onze Ferrari.

Als we bij het restaurant aankomen zie ik dat er vijf sterren boven de deur staan. Fijn… weer twintig euro kwijt voor een kruimeltje… Ik laat niks merken en loop elegant naar binnen want zo heb ik dat geleerd. We krijgen de kaart en ik bestel als voor gerecht carpaccio en als hoofdgerecht bestel ik Kaviaar. Nu mijn vader directeur van de bank is geworden kent iedereen hem wel bijna. Dat is niet altijd even leuk want dan blijft hij overal hangen om een praatje te maken. Maar ach, zo gaat dat nou eenmaal.

Als ons voorgerecht geserveerd word komt er een man binnen met een fotocamera en neemt een foto van mijn vader en helaas weet ik nu al dat mijn moeder en ik er ook op staan. Dat is de eerste paparazzi foto dan… Ik hoop niet dat teveel mensen mij herkennen, en ik hoop ook dat het niet te vaak voorkomt…

Als we eenmaal thuis zijn ben ik kapot moe en ga ik naar bed. Ik moet morgen toch weer naar school.

BLIEB BLIEB BLIEB

Ik word langzaam wakker en druk mijn wekker uit. Vandaag is het dinsdag en ik moet weer naar school met die ellendige Maarten… Ik neem een douche, trek een blauwe korte spijkerbroek aan met een wit hemdje. Ik doe mascara op en loop naar beneden. Ik maak een broodje hagelslag en neem een fruit smoothie. Mijn moeder brengt me weer naar school en ik vraag haar weer iets voor school te stoppen. ‘Doei mam.’ ‘Dag schat.’ Zegt ze en ze zwaait naar me. Ik loop het schoolplein op en ik zie Maarten met zijn groepje staan. Ik besluit niet naar ze te kijken en er gewoon voorbij te lopen. ‘Hee Vera!’ Roept Maarten. ‘Vanwaar zo een haast? Kom gezellig bij ons staan.’ Ik reageer niet en loop gewoon door. ‘Kom eens Vera!’ Deze stem ken ik niet en ik kijk op. Ik zie het groepje staan en het blijkt dat Jurre het heeft gezegd. Ik loop gewoon door en ga naar mijn kluisje. We hebben Frans, Biologie en Techniek. Ik loop naar het lokaal en ga helemaal rechts zitten bij het raam. In Frans ben ik in ieder geval beter dan in Natuurkunde. Ik zie dat Maarten en Julia binnen lopen en ze gooien een briefje op mijn tafel. Ik open het briefje;

Heej Vera,

Wist je dat je fucking dik en lelijk bent! HAHAHA

Oh en hebt wat op je rug zitten…

Greetzz Us.

Echt heel grappig zijn ze weer. Ik ga met mijn hoofd op tafel liggen en denk aan hoe ik dit ga nergeren. Waarschijnlijk onmogelijk. Ik denk aan dat er op het briefje stond over mijn rug. Ik ga weer rechtop zitten en voel aan mijn rug. Fuck, er zit een briefje. Ik haal het van mijn rug af. Ik ben zo dik dat ik zelfs van een Olifant win. Dat staat er op het briefje. Wat een humor… Ik vond mijzelf eigenlijk helemaal nooit zo dik… Ik kijk naar mijn buik, gewoon plat. Ik geef ze een blik van “jullie zijn echt niet grappig ofzo…” maar alleen Maarten kijkt. Hij geeft een blik terug van “je hebt het zelf veroorzaakt.” Ik wat alleen niet wat hij daar precies mee bedoeld. De lerares komt binnen en iedereen begint nu pas zijn boeken te pakken. ‘Bonjour.’ Zegt de lerares, maar niemand antwoord. Deze les wordt waarschijnlijk net zo saai als gister. Ja, gister hadden we ook al Frans. Het punt is dat ze op mijn vorige school al veel verder waren dus ik ken deze stof al. Volgende week hebben we hier een proefwerk over en ik denk dat deze eerste toets dus wel prima gaat lukken. ‘Vera?’ de lerares kijkt mij aan. ‘Sorry?’ Zeg ik dan maar. ‘Vera, ik verwacht dat je oplet in mijn les. Zo niet, dan verwacht ik dat je voor de volgende toets minimaal een acht haalt.’ ‘Jaja…’ zeg ik en ik wuif het gesprek weg. Ze snuift even maar gaat dan door met de les. De rest van de les verloopt snel maar uitermate saai.

I hate you... Right?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu