I hate you... Right?

20♥

~ If I let you in, please don't break anything ~

20

Je kent het gevoel wel toch? Als je wekker gaat en je weet dat je de volgende ochtend kunt wakker worden zonder wekker? Dat betekend dat het dus vrijdag is. Laatste dag school deze week! En ja, dat vind ik erg prettig. Dat betekend namelijk ook dat ik morgen weer naar de set moet! En ik ken de scene die we moesten oefenen nu al helemaal uit mijn hoofd terwijl we die eigenlijk morgen ook nog gaan oefenen. Maar ja, beter dat ik het al ken dan dat ik helemaal niets ervan weet. Toch?
Een naar gevoel bekruipt me zodra ik het schoolplein op loop. Het nare gevoel geeft me tintelingen die er voor zorgen dat ik wil rennen naar binnen zodra ik Yarno, Jurre en… Maarten zie staan. Even kijk ik naar ze. Heel even. Maar heel even was te lang. Yarno heeft me gezien, gezien dat ik naar ze keek. Als reflex ga ik terug in mijn oude routine. Haar laten vallen langs de zijkanten van je gezicht en hoofd naar beneden. Gefocust op de grond en snel de weg naar de deuren vinden zonder dat er woorden naar je hoofd geslingerd worden die je niet wilt horen. Dat was altijd mijn doel. Laten we zeggen dat het dat nog steeds is want het is nog nooit gelukt. ‘HEY DIKKE!’ Galmt de stem van Jurre over het plein. Ik voel alle ogen naar mij gericht staan maar ik loop toch door. ‘Ik wist niet dat dikke mensen zo snel konden lopen?’ Hoor ik nu zijn stem veel dichter bij. Te dichtbij. ‘Deze trut hier kan binnenkort niet eens meer snel lopen.’ Klinkt Yarno’s stem nu ook van heel dichtbij. ‘Zal ik daar eens even voor zorgen?’ Fluistert hij in mijn oor. Rillingen lopen over mijn rug. Dit kan hij niet menen toch? Ik kijk op naar het groepje dat inderdaad veel te dichtbij staat. Yarno dichterbij dan Jurre en Maarten… tja hij staat er maar een beetje bij. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Ik zet een stap bij ze vandaan. Bang dat ze me echt iets aan gaan doen. Je ziet het goed, bang, ik word inderdaad bang van ze. Ik kijk weer naar de grond en loop verder. Sneller. Sneller dan net. Er wordt ruw aan mijn arm getrokken en bijna val ik om. ‘Waar de fuck ga je heen?’ Sist Jurre terwijl hij mij doordringend in mijn ogen aankijkt. Om eerlijk te zijn… ik kan wel janken nu. ‘Kun je niet meer praten ofzo?’ Hij schudt me door elkaar en geeft mij een klap in mijn gezicht. De tranen springen in mijn ogen en eigenlijk kan ik het wel uitgillen. Ik ruk me los en maak van mijn hand een vuist en beuk hem in zijn gezicht. DAMN dat voelt goed. Jurre grijpt naar zijn kaak en maakt een soort boos grommetje. Zo trots als ik net was ben ik nu het tegenovergestelde. Yarno grijpt mij in mijn nek en roept naar Maarten. ‘Jezus man, doe is wat.’ Ik kijk Maarten met tranen in mijn ogen smekend aan. ‘Je staat daar de hele tijd niets te doen. Je begint haar toch niet aardig te vinden nu je met dit in een film speelt?’ Ik zeg nog steeds niets en van binnen ga ik dood van de pijn. Geloof me, Yarno kan hard knijpen. Jurre, Yarno en geloof je, ik ook kijken alle drie naar Maarten. Jurre en Yarno hopend dat Maarten nee zegt en ik? Ik weet niet wat ik wil, dat hij ja of nee zegt. Het enige waar ik aan denk is waarom hij niet helpt. Langzaam begint Maarten nee te schudden. Hij schudt nee. Hij mag me nog steeds niet. Hij haat me nog steeds. Zonder dat ik het wil springen er nog meer tranen in mijn ogen. Er rolt zelfs een traan over mijn wang maar niemand ziet dat natuurlijk. Yarno’s greep verslapt iets nadat Maarten nee heeft geschud. Waarschijnlijk uit opluchting maar ik grijp mijn kans. Ik ruk mij los uit deze helse greep en trap een keer keihard tegen zijn scheen en dan ren ik weg. Harder dan ik ooit heb gerend. Yarno, Jurre en Maarten komen niet achter mij aan. Ik stop met rennen en loop verder door naar huis. No way dat ik nu terug naar school ga. Shit he! Ik had dit echt niet verwacht van Maarten. Ik dacht dat hij mocht. Ik dacht dat ik ergens diep, diep van binnen hem ook wel mocht. Nou dat is nu diep, heel diep geruïneerd. Die B.O.E.! Ja, die afkorting heb ik zojuist bedacht. Buitengewoon Ongelooflijke EIKEL! En ik had mij nog wel verheugd op morgen. Dat we samen gingen oefenen op de set. We samen zouden lachen. Nou VERGEET HET MAAR! Lachen zal er niet meer aan te pas komen. Als die schijnheilige hufter maar niet denkt dat ik vrolijk zal zijn tegen hem. Begrijp me niet verkeerd, ik zal tegen iedereen normaal, vriendelijk en vrolijk doen, maar niet tegen hem. Hij verdient het namelijk niet. Hij heeft mij gekwetst. Zonder dat ik het wist had hij een plek ergens in mij gekregen. Een plek waar Tim heel dichtbij was maar nooit helemaal in paste. En zonder dat ik het wilde stond ik het toe. En hij? De enige die daar ooit is geweest, ruïneert het helemaal. Zoals hij altijd al alles heeft geruïneerd.

AAATTTTEEEEENNTTIIEEEEE BELANGRIJK WIEUWIEUWIEUWIEUW BELANGRIJK!!!! Oke het belangrijke IS Het hoofdstuk hierna doet fucked up raar. Als ik er naar kijk staat hij er gewoon maar als lezers er naar kijken niet :( Oke in hoofdstuk 22 staat dit nog een keer. En na (vgm) staat er Info over 21. Er is dan een keuze om het op de computer te gaan lezen of dat ik het hoofdstuk nog een keer plaats. Luv ya x

:O WTF IS MAARTEN AAN HET DOEN!!! OMGOMGOMGOMG. Er zal hem wat te wachten staan morgen op de set o.O wacht maar af Maarten!! 

HEEUUJJ SKEEETJEEEESSS♥♥♥
Hoofdstukje 20 alweer :D 
Ik zal jullie mee delen PAMPAMPAM
ONGEVEER 103 READS IN HET EERSTE HOOFDSTUK :D
En hoe dat komt PAMPMAMOAMOMA
DOOR JULLIE MEGA SUPER LIEVE VOTES EN COMMENTS♥

Echt super bedankt allemaal!!!!!!
en.... TOT SNEL :D