I hate you... Right?

21 REPOST

OKE BELANGRIJK!! DIT IS EEN REPOST VAN HOOFDSTUK 21 omdat sommige van jullie aan mij meldde dat hoofdstuk 21 niet meer leesbaar was. Jullie hebben hier vast wel over gelezen in hoofdstuk 20 en 22 want daar heb ik een melding gegeven dat hoofdstuk 21 Weg was! Dus hier is ie weer als je het nog niet gelezen had :) YAAAY

21

Ik open de deuren van de studio. Opnieuw. Ik open traag de deuren van de studio en het ziet er uit als een tiener zombie meisje dat te weinig slaap had, geen lontje heeft, totaal niet blij is en zin heeft om iedereen te wurgen die iets tegen mij zegt. Ja, dat beschrijft ongeveer wel hoe ik erbij loop en hoe ik me voel. Ik voel me zwaar kut. Zonder iemand een blik te gunnen loop ik naar de hoofdzaal en ik zie dat er al een paar mensen zijn waaronder Maarten. Even voor de duidelijkheid, ik haat hem nog meer dan ooit. Ik laat mijzelf ploffen in zo een rode stoel die tegenover het podium staat. Maarten staat te praten met anderen mensen die me momenteel niet interesseren. Ik trek mijn benen op zodat mijn hielen op het randje van de stoel staan en sla mijn armen om mijn benen. Mijn ogen, vol met haat en moordneigingen kijken naar Maarten. Geloof me als iemand zo naar je keek zoals ik nu naar hem kijk, dan viel je zelf al tot een hoopje stof neer. Zodra zijn ogen mijn ogen kruisen kijk ik niet weg maar blijf hem met mijn hatelijke, chagrijnige kop aankijken. Langzaam kijkt hij weer weg. Ja jongetje, denk maar niet dat ik blij naar je zal kijken. Gelukkig komt onze producer Mark al het podium opgelopen en vraagt om de aandacht. ‘Jongens, ik heb begrepen dat de meeste van jullie de tekst van de eerste scene al weten, en daardoor lopen we wat voor op schema. Aangezien we iets té ver voorlopen op het schema hebben ik met het team besloten dat we vandaag niet aan de tekst gaan werken, maar gaan werken aan het in je personage komen. Dit gaan we doen door te improviseren. Je bent gewoon dezelfde persoon die je bent in de film, maar dan bedenk je je eigen tekst.’ Mark stopt even met praten en iedereen blijft hem aankijken. ‘Dus als we allemaal gaan zitten op een stoel en elke keer een duo naar voren komt, zou dat geweldig zijn.’ Iedereen mompelt nu wat instemmend en gaat op de stoelen zitten. Ik zat al op de stoel en maak ook geen aanstalten om mijn benen naar beneden te brengen. Terwijl iedereen gaat zitten zie ik Maarten naar mij toekomen. Niet rechtstreeks naar mij, maar naar de stoel naast mij. Hoera! Bedankt God! Dat je die stoel nou net vrij liet voor hem. Jippie. Oh zo bij dat ik hier mee ben. ‘Hey.’ Zegt Maarten zodra hij zit. Ik reageer niet en blijf voor me kijken met mijn zombie-met-de-grootste-wallen-ever blik. ‘Oke, welk duo wil als eerste?’ Begint Mark, maar als niemand reageert, wijst hij natuurlijk de hoofdpersonen aan. Maarten en ik dus. JOEHOE! Alsof het nog erger kon. Nou, kom op Vera! Je moet in ieder geval improviseren en niet een scene spelen waar je quasi romantisch moet doen. Ik ga al over mijn nek als ik er aan denk. Bleh. Langzaam sta ik op en loop naar het trappetje om het podium op te gaan, Maarten doet het zelfde. ‘Oke, Vera en Maarten, Sarah en Dennis, laten we een plaats voor jullie bedenken. Een muziek winkel misschien. Ja, jullie zijn in een muziek winkel en jullie willen allebei dezelfde cd kopen. Vera is al binnen en Maarten komt na haar binnen. En… BEGIN.’ Schreeuwt Mark door de zaal. Nou, dit klinkt als een klef verhaaltje. Ik heb geen behoefte aan klef vandaag. Laten we het een beetje… met meer pit maken.

Ik sta bij een rek met mijn favoriete cd’s. Als ik de cd gevonden heb die ik zoek gaat het belletje van de winkel dat betekend dat er iemand binnen komt. Ik kijk achter me en zie een jongen staan. Ik schat hem iets ouder dan ik. ‘Hey.’ Zegt hij tegen mij. Ik glimlach terug. ‘Ik ben Dennis.’ Gaat hij verder en hij steekt zijn hand uit. Ik pak zijn hand stevig vast zodat het hem wel pijn moet doen en schud hem op en neer. ‘Sarah.’ Ik laat zijn hand weer los en kijk hem met een quasi haat-blije glimlach aan. Ik draai mij weer om pak de cd die ik wilde. ‘Ha, die cd wilde ik ook net kopen.’ Gaat Dennis verder. Ik kijk hem met mijn meest bitchy face aan. Hier gaat het. ‘Dat is vervelend, dit is nou net de laatste.’ ‘Echt?’ ‘Nou, misschien heb je een brilletje nodig maar er liggen verder geen exemplaren meer van dit album.’ Zeg ik terwijl ik mijn ogen rol. ‘Nou ja, misschien hebben ze nog een paar achter liggen.’ ‘Ik betwijfel het, waarom zouden ze iets achterhouden wat deze tijd veel gewild is. Dat begrijp jij natuurlijk niet met je mini brein.’ Maarten (dus niet meer als Dennis) kijkt nu verontwaardigd. ‘Ik? Een mini brein?’ Lacht hij. ‘Moet je eens kijken wie het zegt.’ Oh kijk, hij gaat erop in. ‘Ik kan deze woorden tenminste zeggen. Jij zou ze niet eens uit je mond krijgen omdat je niet weet hoe je ze uit moet spreken.’ ‘Jij bent anders nog dommer dan een ezel.’ ‘Ezels zijn anders helemaal niet zo dom hoor.’  Vuur ik terug naar hem. ‘Ach trut, geef mij die cd nu maar en dan ga ik hier weg.’ ‘Oke, ten eerste, ik had die cd eerder. En ten tweede. In tegenstelling tot jou ben ik geen trut.’ ‘Noem je mij nu een trut?’ Ik rol met mijn ogen. ‘Mannelijke trut dan, is dat beter?’ Nu rolt Maarten met zijn ogen. ‘Wat ben jij ongelooflijk irritant.’ ‘Wat ben jij een ongelooflijke LUL.’ ‘En jij bent gewoon een stomme sloerie die altijd op het schoolplein loopt te janken.’ ‘WAT? Noem jij mij een sloerie? Jezus EIKEL! En weetje hoe het komt dat ik op het schoolplein loop te janken? Weet je waarom? Ja! DAT WEET JIJ WEL HE? En zo niet, vraag het dan maar aan die Oh Zo Leuke vrienden van je die mij elke keer weer vast grijpen allemaal KLOTE dingen zeggen tegen mij. JA! Dat doet pijn ja. Niet alleen lichamelijk doet het pijn, maar ook mentaal is het niet te doen. EN JIJ. DE GROOTSTE EIKEL VAN ALLEMAAL, doet net zo hard mee.’ En zelfs nu springen er weer tranen in mijn ogen. Waarom doet hij zo… zo… ongelooflijk KUT? Even blijft het stil. ‘Het spijt me Vera.’ ‘Wat spijt je? Maarten?’ Ik spuug zijn naam uit. We zijn blijkbaar geen Sarah en Dennis meer. ‘Alles.’ ‘Alles WAT?’ ‘Van op school.’ ‘Dat is wel een beetje laat he? Denk maar niet dat het nu zomaar goed is ofzo want dat is het NIET.’ ‘Nee dat denk ik ook niet Vera, maar begrijp gewoon dat ik het niet expres doe.’ ‘NIET EXPRES DOE? Kom op man! Je weet heel goed zelf wat je aan het doen bent. Dat doe je niet allemaal maar “per ongeluk”. Jezus zeg.’ Mijn god. Waarom Maarten , waarom doe je zo… eikelig. ‘Het spijt me echt Vera.’ Zegt Maarten terwijl hij zijn handen op mijn schouders legt en me doordringend aan kijkt. ‘Ach man, maak dat de kat wijs.’ Antwoord ik en ik sla zijn handen van mij af. ‘Waaraan kan ik ooit zien dat je het meent? Nergens aan waarschijnlijk. Weetje waarom? Omdat je het toch niet meent. Zoals altijd. Je meent nooit wat, behalve als…’ Ik zucht. ‘Behalve als je weer een rot opmerking maakt op het plein.’ ‘Vera, ik heb dat nooit gemeend. Al die opmerkingen, ze waren nooit echt.’ ‘Oh en dat zeg je nu? Mooi op tijd hoor, nu alles al gezegd is.’ ‘Het meeste spijt heb ik van mijn leugen op het plein toen ik zei,’ Nu is het Maarten zijn beurt om te zuchten. ‘Toen ik nee schudde toen ze vroegen of ik nu opeens aardig vond.’ Wat? HIJ vindt MIJ… Aardig? What The Actual FUCK? ‘Sinds de film vind je mij Opeens aardig? Dus daarvoor meende je alles gewoon nog?’ Een traan loopt over mijn wang. ‘Ja, ik kan wel zien dat het je spijt. Eerst zeggen dat alle opmerkingen leugens waren en dan zeggen dat het pas leugens waren na dat we gecast waren voor de film?’ ‘Nee, alles was altijd al een leugen wat we zeiden. Voor mij in ieder geval was het een leugen. Toen we zeiden dat je dik was, een leugen. Toen we zeiden dat je lelijk was, een leugen. Toen we zeiden dat je dom was, een leugen. En zelfs toen we zeiden dat niemand ooit van je zal houden… was dat ook een leugen.’ ‘Tot nu toe is dat nog de waarheid hoor.’ ‘Nee, dat is het niet. Er houdt wel iemand van je.’ ‘Ja wow, mijn ouders. Verassing.’ Zeg ik sarcastisch. ‘Iemand anders dan familie. Iemand… Iemand die jij helaas nu ontzettend erg haat.’ Mijn ogen worden groot. ‘WAT? Waar heb jij het over man?’ Wie haat ik allemaal. Jurre, Yarno, Maarten, die bitches uit mijn klas. De rest van de school die mij niet hielp toen ik in elkaar werd geslagen. Ja, best veel mensen dus. ‘Vera snap het dan.’ ‘Snap wat? Hoe kan ik iets snappen als jij al tien minuten lang aan het praten bent en ik er helemaal niets van gesnapt heb, hoe kan ik het dan nu opeens wel snappen.’ Zeg ik luid terwijl ik met mijn armen om mij heen sla. Ingewikkelde zin eigenlijk. Al dat snappen…. Je snapt er bijna zelf niets meer van. Maarten zucht. ‘Vera, ik probeer het je duidelijk te maken.’ ‘Ja nou dat gaat zeker niet helemaal volgens plan.’ ‘Welk plan. Mijn plan om het aan jou duidelijk te maken liep al in de soep toen je uit het raam was gesprongen die dag? Ja, die ging inderdaad niet helemaal volgens plan. Want elke keer als ik het je probeer duidelijk te maken, dan word het weer zoals nu. Een ruzie waardoor jij mij nog erger gaat haten. Ik weet niet meer of ik het wel moet zeggen want blijkbaar…’ Even stopt Maarten zijn zin, twijfelend of hij verder zal gaan met zin. ‘Blijkbaar komt mijn liefde voor jou maar van een kant.’ Maakt hij zijn zin af en drukt zijn lippen op de mijne. Even sta ik in shock met mijn lippen tegen de zijne aangedrukt. Zijn liefde… voor mij? Er ontploft een bom met vlinders in mijn buik. Even voel ik de drang om hem terug te zoenen, maar dan kom ik weer bij zinnen. Ik duw hem achteruit. Maandag komt dit sowieso terug. Als Yarno mij vast heeft en Jurre er diep in wrijft hoe erg ik wel geloofde dat Maarten mij echt leuk vond. Dat mag nooit gebeuren ‘TOT HIER!’ Roept Mark. ‘WAT EEN GEWELDIGE SCENE!’ Gilt hij verder als een enthousiast kind. . Ik kijk hem in zijn ogen aan en langzaam rolt er een traan over mijn wang. Ik ren langs Maarten en knal toch nog tegen hem aan. Half wankelend ren ik verder naar de uitgang. Naar huis. Weg van… weg van alle ingewikkelde dingen. Ik moet alles even onder controle krijgen. Dat moet.

WOOOOOOOOWW!!! HEEFT MAARTEN ZOJUIST DE LIEFDE VERKLAART AAN VERA??? O M G !!! Vera gelooooof hem aub!!!! Geloof hem dat het zo is! PLEASE! IEDEREEN WACHT TOT JIJ HEM OOK LEUK VIND EN JULLIE EINDELIJK EEN LIEF KOPPEL WOREN EN JULLIE VOOR ALTIJD EN EEUWIG EEN STEL ZIJN WANT JULLIE PASSEN ZO GOED BIJ ELKAAAAR!! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAH

Hoi dxxdxd
Dat was even mijn agressie naar Vera toe.
MEGA THANKS VOOR ALLE LIEVE VOTES EN COMMENTS♥ JEEJ

Ben echt mega blij hoor :D
Cyaaaa alll in the next chapter♥

:O hij was opeens weg hopelijk werkt een repost :(