Truth & Lies

Chap. 11

Hell's P.O.V 

Silva Andrid

Silva Andrid

Silva Andrid

That fvcking surname, I curse it!

"Ugh!" Sigaw ko.

"What happened to you? May problema ba?" sunod-sunod na tanong ni Brayley. Yes, Brayl --- nakalimutan kong mag-kasama pala kami ngayon. Nandito kami sa unit dahil wala ang apat dito ngayon - may kanya-kanyang lakad kaya I invited Brayley over para makapag-bonding kaming dalawa. Sakto din namang wala syang pending paper works kaya pumunta na din sya dito.

"Nothing." malumanay kong sagot. Napabuntong hininga na lamang ako dahil napipikon ako sa tuwing naiisip ko ang apilyedong iyon. One of the reason kung bakit ko pinapunta si Brayley dito ay para ma distract ako at hindi ako makakap*t*y ng wala sa oras dahil sa pamilyang yan - but it turns out, sumasagi pa din sa isip ko ang lintek na apilyedong yan.

Dahil kung wala dito si Brayley ngayon para samahan ako, baka kanina ko pa sinugod ang mga Silva Andrid at ng matapos na to at mabigay na sa kanya ang gusto nya.

"Wanna sleep?" tanong nya pero umiling lamang ako.

"Eat?" Tanong nya ulit, siguro nga food can distract me more kaya naman tumango nalang ako.

"What do you want?" --- Brayley.

"Ikaw na bahala," malumanay kong sagot ulit making him nod. Kaya naman, nag-simula na syang magtype sa phone nya to dial some food delivery.

"Kusina lang muna ako." paalam ko and didn't wait for him to answer saka tumayo at tinungo ang kusina.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kusina, ang unang pumakaw ng atensyon ko ay yung canned beer sa lamesa. Bakit hindi ko naisip na may canned beer pala dito sa unit? Kaya naman I open it and take a sip. Refreshing.

Brayley's P.O.V

Kanina pa wala sa sarili si Hell and she seems so cold. Kaya naman napapaisip na lamang ako kung may nagawa ba akong kasalanan sa kanya. Baka kasi ako ang dahilan kung bakit wala sya sa mood ngayon. Pero kahit anong isip ko, wala talaga akong maisip na reason o action ko na naging dahilan ng pagka bad trip ni Hell ngayon.

We're okay naman and parati rin akong nag-papaalam sa kanya kaya imposibleng may problema kami.

"Hell," tawag atensyon ko sa kanya as soon as I enter the kitchen and she's drinking canned beer

"Andito na yung order,"saad ko sabay lapag ng pizza, fried chicken, french fries, burger, and lasagna sa mesa. Nilapag nya naman ang iniinom nyang canned beer sa mesa sabay kuha ng plato at kutsara na gagamitin naming dalawa. 

Wala syang salita-salita habang nag preprepare. The room is filled with silence and I can feel her cold aura embracing the whole kitchen. Tumataas ang balahibo ko. Hindi na ako sanay sa Hell na ganito - sobrang cold at tahimik. Feeling ko bumabalik sya sa dating sya.

"May problema ba tayo Hell?" I ask pagka-upo na pagka-upo nya.

"Wala." she answered coldly. That's bullsh*t. Wala pero ganto ang treatment nya sa akin?

"Be honest, please. Kung wala tayong problema then, bakit ganito? Bakit ang cold-cold mo at parang wala ka sa sarili mo ngayon?" I said making her sigh.

"Wala tayong problema dahil ako! Ako! Ang may problema!" she said raising her voice. Diniinan nya din ang pagkakasabi nya ng ako kaya't na pa iling na lamang ako. Kung may problema sya, bakit hindi nya sinasabi sa akin? Ano palang purpose ko kung hindi ko sya kayang matulongan sa problema nya? F*ck.

"Anong silbi ko kung hindi mo naman sasabihin sa akin kung ano ang problema mo." malamig kong tugon. Ayaw kong taasan din ang boses ko habang nakikipag-usap sa kanya dahil baka mas lalo pang lumala ang lahat. 

"I-i just can't." mahina nyang bulong which provoke me. B*llsh*t!

"You don't trust me." sabi ko. It's not a question but rather a statement.Totoo naman kasi. If she trust me, dapat sinasabi nya sa akin ang problema nya. We already talked about this - magiging open sya sa mga emotions and problems nya and we both agree with it.

"No! Of course, I trust you. I do, pero"--- Hell.

"Pero ano?" I ask, still trying to lower my voice.

"Pero ayaw kong mag-bago pag-tingin mo sa akin." pagpapatuloy nya giving me a questionable look. Bakit naman mag iiba ang pag tingin ko sa kanya? I will accept her no matter what - ganyan ko kamahal si Helizina.

"I don't get you." I said honestly dahil litong-lito ako sa sinabi nya.

"I know as of now di mo talaga ako maiintindihan." malumanay nyang sabi/

"I love you Hell and tatanggapin ko kung ano ka man, kung sino ka man. My love for you is unmeasurable." I said whole-heartedly while looking deeply into her eyes. Does she overthinks about my love for her kaya ganito sya ngayon? D*mn! Dahil siguro wala na kaming bonding dalawa kaya nag ooverthink si Hell ngayon. Kaya naman I stand up and hug her.

"Kaya please be honest, I don't want us to argue like this. I don't want you to be cold towards me." sabi ko while caressing her hair.

"I'm sorry," she said.

Kaya naman tumango nalang ako ang kiss her forehead sabay layo sa kanya at balik sa upoan ko. I told her na kakain na kami para hindi lumamig ang inorder naming pagkain.

"Brayl," tawag nya sa akin. We eat silently and ngayon lang sya nag salita muli. Hinayaan ko nalang muna sya dahil baka she needs time kaya itinuon ko nalang ang pansin ko sa pagkaing nasa harap namin.

"Hmm?"

"You promise you will accept me right?" Tanong nya kaya naman I nod and hold her hand na nasa ibabaw ng mesa. Parang dinudurog ang puso ko after hearing those words. I am half fault of this dahil kasalanan ko kung bakit nag ooverthink si Hell ngayon ng ganito.

"I love you and I will accept you no matter what. Please stop overthinking things. I am sorry dahil nag ooverthink ka ng ganyan," I said and kissed the back of her hand.

"I love you more, Brayl. And please, don't say sorry. Wala kang kasalanan," she said and smiled making me smile too. I guess, okay na si Hell ngayon.

----

A/N:

Please don't forget to FOLLOW and VOTE. Thank you!

Also, please follow our official Facebook page Msblink for updates and announcements. XOXO. Happy reading!

EDITED