11. "хатагтай Хэрён"

507 44 0
                                    

Хэрён хөмсөгөө зангидан удалгүй инээмсэглээд урд нь гарч алхан: Наад даашинз чинь сайхан зохиж байна, Сүхён! гэж хэлсээр гал тогооны өрөөндөө ороход Дэхён Тэхён аль хэдийн байраа эзлэн сууж байв. Удалгүй Бэкхён Сүхён хоёр ч ширээнд сууж тэд хооллож эхлэхэд хэн ч үг дугарсангүй. Зөвхөн халбага сэрээний харшлах чимээ л сонсогдож байлаа.

Энэ байдлыг эвдэн Бэкхён: Ээж! Танд хэлэх юм байна!

Хэрён тайван гэгч нь гарандах халбагаруугаа ширтэн: Хэл хэл, Бэкхён!

Бэкхён: Энэ долоо хоногт Сүхёны төрсөн өдөр болно. Би асар том найр хийж, бүх хамаатан садангуудаа урьмаар байна *Сүхёны мөрөөр тэврэх* тэгээд... бид сүй тавьж байгаагаа зарлах болно.

Дэхён Тэхён хоёр чимээгүйхэн толгой дохино.

Бэкхён дахин үг хэлэх гэж байгаад болиход Хэрён түүнрүү харан: Тэгээд?

Бэкхён: Таныг эсэргүүцэхгүй гэж найдаж байна, ээжээ! Та надад үнэхээр хайртай юм бол миний юу хүсэж байгааг мэдэх хэрэгтэй!

Хэрён: хаха~ *инээх*

Бэкхён: Ээж! Та үүнийг зөвшөөрөхгүй юм бол... гэж уурлан ширээ цохин босон: Би Сүхёнтэй цуг энэ газраас явна! гэв.

Хэрён хүүрүүгээ харан гаран дээр нь өөрийн гараа тавин: Юу гээч... Бэкхён би зөвхөн чамд энэ сүйн ёслолыг зохиохгүй Сүхёнд ч мөн гайхалтай төрсөн өдрийн бэлэг барих болно. Би дэндүү хувиа хичээсэн байж~~

Бэкхён цэх зогсон: Үнэхээр үү? Гайхалтай, ээжээ!... түүний нүүрэнд маш том инээмсэглэл үүссэн байв. Тэрээр Сүхёнруу харан: Сонссон уу, Сүхён? Ээж эцэст нь биднийг зөвшөөрлөө шүү дээ!

Орж ирсэнээсээ хойш ганцхан л хөдөлгөөн хийж, хөмсөг зангидан суух Сүхёныг ажиглаж байсан Дэхён: Чи энийг сонсоод баярлах ёстой доо, Сүхён! Тэгээд яагаад инээмсэглэхгүй байгаа юм бэ?

Сүхён урагш Дэхёнруу нэг хараад дараа нь Бэкхёнруу нэг хараад тэгээд түүнийг давуулан Хэрёнруу харж инээмсэглэн: Үнэхээр их баярлалаа, хатагтай Хэрён!

Хэрён Сүхёныг инээмсэглэх тэрхэн агшинд гацаж орхих нь тэр. Хэрён толгой сэгсрээд мишээн: З-зүгээр ээ!

Дэхён: Миний төсөөлөл юм болов уу? Эсвэл чиний инээмсэглэл нэг л өөр харагдаад байна уу? Тийм биш гэж үү, Тэхён? Чамд өөр санагдахгүй байна уу?

Дэхён Тэхёныг нудрахад Тэхён толгой сэгсрэв. Дэхён ч мөрөө хавьчин: Өөр л харагдаад байна даа! гэхэд Бэкхён: Чи хэзээнээс Сүхёнд ийм их санаа тавьдаг болчихоов, Дэхён?

Дэхён: Хаха, тайвшир даа ах минь... Санаа зоволтгүй, хайрт Сүхён чинь өмнөх шигээ болно гэдэгт итгэлтэй байна *жуумалзах*

***

Хүрэн бор өнгөтэй өндөр хээнцэр хээтэй гурван давхар харшийн өмнө талбайд том ширээ засж байлаа. Үйлчлэгч нар гүйлдэн энэ тэндгүй хөл хөдөлгөөн их байв.

- Лили!! Сагстай цэцгээ тэнд тавьчих!

- Ойлголоо, хатагтай!

Харшид үйлчлэгчээр ороод удаагүй Лили охин сагстай цэцгийг үйлчлэгч нарын ахлахын тушаалаар байрлуулж тавиад өөрийн үеийн үйлчлэгч охины өмнө очин: Хатагтай Хэрён, яагаад ийм том найр хийж байгааг мэдэх үү?

Тэр их сониуч бололтой...

- Мэдээж тэр царайлаг гурван хүүгээ хүмүүст таниулах гэж хатагтай Сүхёны төрсөн өдрийг тэмдэглэж байна!

Лили хоёр тийш харан: Тийм биш ээ!

- Чи мэдэж байгаа юм уу?

Лили: Энэ бол хатагтай Сүхён болон ноён Бэкхён нарийн сүйн тухай...

- Юу? Гэхдээ тэд чинь ах дүүс...

Лили: Би сонссон юмаа энэ үнэн байхаа~ ах дүүс бол нэр төдий зүйл.

- Гэхдээ тэд хэт нүүрэмгий юм аа бас ичмээр ч юм шиг...

Тэдний ийн ярилцан зогсож байхад ахлах нь дахин дуудаж ажил даалгах бол гадаа болж буй бүхий л үйл явдлыг цонхоор Хэрён харж байлаа.

Хэрён цонхоор харсаар гарандах зүйлээ чангаар атгаж байсан юм..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Үргэлжлэлийн дараагийн хэсгээс эдр хаха :"))

"Sohyun's Secret" /Дууссан/जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें