Хэрён жоохон хүүгийн хойноос гүйн: Бэкхён энэ чи юу?
Хүү эргэж харахад Хэрён түүнийг тэврэн: Ашгүй дээ, чи энд байна чамайг гэж мэдсэн юм аа!
Бэкхён: Яасан бэ? ээжээ! та надад яаж ан хийхийг зааж өгнө гэсэн биз дээ?
Хэрён: Ан? *гайхах* өө тийм! Бид ан хийнэ ээ *тэврэх* би аймшигтай зүүд зүүдэлсэн Бэкхён
Бэкхён инээн: Та хар дарсан зүүднээсээ айсан гэж үү?
Хэрён хүүрүүгээ ширтэн нүдэнд нь нулимс цийлэгнэн: Үгүй ээ.. би чамайг алдахаас айсан
Бэкхён: *инээх* ээжээ хардаа тэнд туулай байна
Хэрён туулайг харан: Хонгор минь харж бай ээж нь сайн мэргэн буудагч шүү! гэж хэлэн газраас бууг аван цэнэглээд инээмсэглэн туулайг онилж байгаад буудав.
Хэрён: Ончихлоо!! гэж хэлэн хойш харахад Бэкхён толгойгоогоо барин өвдөглөн сууж байлаа. Хэрён гайхан Бэкхёны хажуу зогсон зүгээр эсэхийг нь асуухад Бэкхён дээш харав. Хэрёны нүд эргэлдэн орчин тойрноо анзаарах сөхөөгүй болоход Бэкхён цусанд хутгалдсан гараараа нүүрээ даран: Ээжээ та... та... та яагаад намайг алсан юм бэ?
Бүх зүйл харанхуйлан Хэрён: Намайг уучлаарай Бэкхён, би мэдээгүй! *орилох*
Хэрён нүдээ нээн хүндээр амьсгаадан хар дарж зүүдэлсэндээ хямарч байв. Харин түүний хажууд Сүхён түүний гоёмсог хар даашинзыг өмсчихсөн толинд харан уруулаа будаж байлаа.
Сүхён: Та оройтож сэрлээ, хатагтай магадгүй дахиж эм уугаад хэрэггүй байх!
Хэрён: Энэ.. энэ чинь миний даашинз!
Сүхён: Чинийх аа? Үгүй ээ... энд байгаа бүх зүйл минийх~~
Хэрён доош тонгойн: Чи яллаа, Сүхён! чи надад цохилт өгөхийн тулд сүйт залуугаа золиослосон
Сүхён: Эм оюун ухааныг чинь самууруулж байна би шөлөнд хор хийгээгүй биздээ.. эсвэл тэр аягатай хоол надад зориулагдсан байсан юм болов уу?
Хэрён уйлан: Юу гээч Сүхён.. би харамсдаг, би харамсаж байна!
Сүхён хөмсөг зангидан: Юу? чи одоо л харамсаж байгаа юм уу?
Хэрён: ҮГҮЙ ЭЭ
Сүхён: Сүмд очиж гэм нүглээ наминчил... чи харамсаж байгаа ч би чамайг хэзээ ч уучлахгүй
Хэрён орноос босон: Чи намайг "ээжээ" гэж дуудахаас татгалзсан тэр мөчид чамайг алахыг хүссэн тэр үед би хүслээ биелүүлчихсэн бол чамд хэзээ ч хөвгүүдээр минь тоглож уруу татах боломж олдохгүй байсан! *уурлах* энэ бүгд чамаас болсон муу бохир завхай хүүхэн!!! энэ бүгд чиний буруу!!
Сүхён: Миний буруу? *инээх* чи өмнө нь тэр хөөрхийлөлтэй жоохон охиныг бага ч болов хайрладаг байсан бол одоо.... чи өтөл насаа амар тайван өнгөрүүлж ил галын өмнө юунд ч санаа зоволгүй суух байсан гэвч чи миний аавыг ч хайрлаагүй!! намайг тавь *түлхэх*
Хэрён: Би аавд чинь хайртай байсан учраас гэрлэсэн
Сүхён толгой сэгсрэн: Өөрийгөө битгий хуур!! өөртөө ч болов шудрага хандаач!!
Сүхён урагш алхан: Аав минь их зүйлийг хийсэн, магадгүй тэр ч бас чамд хайргүй байсан байх~~ гэхдээ тэр чамд болон хөвгүүдийн чинь төлөө их зүйлийг хийсэн!! чи тэрнийг үзэн яддаг байлаа ч АЛАХ ХЭРЭГГҮЙ БАЙСАН ЮМ!!!
Хэрён: Би тэгээгүй, тэр өөрөө л шатнаас унасан
Сүхён ярвайн: Чи энэ байшинд ганцаараа байдаггүй шүү дээ! Би бүхнийг хянаж байгаа гэж бодож байвал өөрийгөө ч бас хуурч байна *сандал дээр суух* чи хуулчийг алсан үнэнийг нууж чадсан гэж бодож байна уу? *инээх* ха, би хөлдсөн цөөрөмрүү орж чиний живүүлсэн хайрцагийг олсон чи түүний нүдний шил, гутал хоёрыг харсан биздээ? *босох* тэр шудрага хүн байсан чи түүнийг алсан! Чи энийг хангалттай гэж бодож байна уу? гэхдээ чиний хувьд тийм биш!! чи намайг хүртэл алсан!!
Хэрён цочирдон ор дээр сулбайн унан: Чи... чи тэнгэрийн нэрийг барьсан чөтгөр юм байна!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Эцэст нь Сүхён маань #Чөтгөр болчихов оо хаха~~ :"))
YOU ARE READING
"Sohyun's Secret" /Дууссан/
Short StoryҮзэмж төгөлдөр гоо үргэлж аюул дунд байдаг гэдгийг хэн мэдэх билээ... #1 in SHORT STORY Public: 2017.09.13 Энэхүү бичвэрийг #Манга-наас сэдэвлэв эдр кк~~ Хуулах болон хувилан олшируулахыг хориглоно.