Bu kitap size gerçekte yaşanabilecek , bir çok bilgiyle gerçekçi olan hayatınıza yön verecek , sevdiklerinize seni seviyorum fırsatı yakalayacağınız , soluksuz okuyacağınız , sizi derin derin düşündüren, tüm kalbinizle sizi etkileyen bazı bölümleri...
"Ne oldu Berrak bir sorun mu var?Lidya'ya bir şey mi oldu?"
"Bir sorun yok Atlas. Bir şey olmadı.Doktor Lidya'nın durumunun iyi olduğunu, hayati tehlikesinin kalmadığını söyledi. Lidya'yı normal odaya alacaklarmış."
"Biliyordum beni bırakıp bir yere gitmeyeceğini.Ne zaman normal odaya alacaklarmış."
" Birazdan dedi doktor."
"Tamam. Bir an önce normal odaya alsınlar da Lidya'yı göreyim."
"Atlas göremeyeceksin."
"Neden?"
"Doktor..." Tam ben gerçeği söylerken Lidya sedyeyle normal odaya alındı.Atlas da Lidya'nın peşinden gitti.Off bir türlü Atlas'a gerçeği söyleyemedim. Napacağım ben hiç bilmiyorum. Sanırım biraz telaş yaptım.Aras beni telaşlı görünce ne olduğunu sordu.
"Berrak iyi misin ne oluyor?"
"Aras...Lidya hafıza kaybı yaşayabilirmiş.Ama ben bunu Atlas'a söylemedim."
"Atlas'a neden söylemedin. Duyunca çok üzülecek."
"Biliyorum.Söylemem gerekti ama tam söylerken Atlas Lidya'yı sedyeyle götürülürken görünce Lidya'nın peşinden gitti. Söyleyemedim ve şu an nasıl söyleyeceğimi de bilmiyorum."
"Elinde sonunda öğrenecek. Bence senden duyması daha iyi olur.Lidya'nın odasına girdiğinde o an ki hayal kırıklığı onu daha çok üzülmesini sağlayacak."
"Haklısın...Ama bu söylenebilecek kadar kolay birşey değil.Söylediğimde çok üzülecek."
Biz tam konuşurken Atlas geldi.Sinirli bir hali vardı.Bana dönerek ;
"Beni odaya almadılar. Sevgilisiyim dedim, ama beni Lidya'nın yanına almadılar Lidya'yı göremedim."
Atlas bunları söylerken gözüm birden Atlas'ın eline ilişti.Eli mosmordu.
"Atlas eline ne oldu?"
"Yok birşey sinirden duvara vurdum."
"Atlas şimdi beni iyi dinle. Lidya uyanacak ama doktor hafıza kaybı yaşayabileceğini söyledi."
"Bunu şimdi mi söylüyorsun?"
"Seni üzmek istemedim özür dilerim."
"Senden ya da başka birinden öğrenecektim.O zaman da üzülecektim."
"Evet ama ne bilim."
"Ama bu hafıza kaybının olmama ihtimali de var değil mi?"
"Yani...evet."
"Tamam.Üzülme böyle birşey olmayacak."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben bunları söylerken gözlerim dolmuştu.Berrak'a biraz kızmıştım. Bana böyle bir şeyi söylemediği için. Kendimi olabildiğince en iyiye hazırlıyorum.Umarım öyle olur.Bütün gün hastanedeydik. Hepimizin tek istediği vardı o da Lidya'nın bir an önce gözlerini açması ve hafıza kaybı yaşamaması.
