Bu kitap size gerçekte yaşanabilecek , bir çok bilgiyle gerçekçi olan hayatınıza yön verecek , sevdiklerinize seni seviyorum fırsatı yakalayacağınız , soluksuz okuyacağınız , sizi derin derin düşündüren, tüm kalbinizle sizi etkileyen bazı bölümleri...
Aras'la birlikte yarışın olduğu yere doğru ilerlemeye başladık. Yarış yerine vardığımızda karşı tarafın oyuncuları bizden önce gelmişti. Bir kız ve bir erkek vardı. Büyük ihtimalle sevgiliydiler. Yanlarına gittiğimizde hemen tanıştık kızın adı Naz sevgilisinin adı da Murat 'tı. İkisini de biraz süzdüm. Naz çok güzel bir kızdı.Simsiyah giyinmişti. Saçları da simsiyahtı tabi. Naz gibi Murat'ta simsiyah giyinmişti. Birbirlerini çok güzel tamamlıyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Naz )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Murat)
Sonra Murat'ın telefonu çaldı.
"Bugünkü yarışı unutmadın değil mi ?"dedi telefondaki kişiye.
...
"Nasıl ya bu yılın en büyük yarışı olacak en yakın arkadaşımın kazandığımı görmesini istiyorum."
...
"Tamam sen kaybedersin bir dahakine itiraz istemiyorum tamam affettim görüşürüz Umut"
Söylediği son kelime o isim beynimde yankılanmıştı "Umut" biliyorum Umut isminde çok kişi var. Ama benim için bir tane kişi var.Ne bileyim Umut ismini duyunca o gelmişti aklıma ne yapacağımı bilemedim şaşırmıştım olduğum yerden kımıldayamadım. Aras bu halimi fark edince hemen kendimi toparlamak zorunda kaldım.
Birazdan yarış başlayacaktı.Önce kızlar ve erkekler ayrı ayrı yarışacaktı. Daha sonra da hep beraber yarışacaklardı.Heyecanlı bir yarışı olacacağı kesindi. Çünkü iki tarafta kendileri fazla güveniyorlar. Her iki tarafta birbirlerine başarılar dedikten sonra son hazırlıklar yapıldı ve sonunda yarış başladı.
İlk önce Erva'yla Naz yarıştı. İkisi de çok hızlıydı. Ama kazanan bir kişi olacaktı. Çok heyecanlı bir yarış oldu. Kazanan Erva oldu. Erva adına çok sevinmiştim. Uraz'ı hiç bu kadar sevinirken görmemiştim. Naz bu duruma bozulmamışken sevgilisi Murat için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çünkü Murat'ın gözlerinden öfke fışkırıyordu. Anlaşılan bu duruma çok sinirlenmiş olmalı ki ayağını motoruna vurdu. Aradan geçen 10 dakika sonunda ise bu sefer Uraz'la Murat yarışmak için hazırlandılar. Bu yarış çok hırslı olacak. Çünkü ikisinin de gözlerinde kazanmaktan başka bşr şey görmüyordu. İkisi de çok kazanmak istiyordu. Nefesler tutuldu kazananı öğrenmek için. İkisi de yarışın sonuna kadar neredeyse aynı hizada yarıştılar. Son anda Murat sni bir atak yaparak. Uraz'ı geçti ve yarışın kazananı da Murat oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Murat'ın kazanmasıyla Uraz küplere bindi. O kadar sinirlendi ki bağırdı, çağırdı hatta Murat'ın üstüne bile yürüdü. Neredeyse kavga edeceklerdi. Neyse ki Aras hemen araya girdi ve çok büyük bir kavga çıkmadan ayırdı. Uraz'ı hiç bu kadar sinirli ve öfkeli görmemiştim. Onun öfkeli ,ateş püsküren gözlerinden korkmamak imkansız. Erva zorda olsa Uraz'ı biraz sakinleştirmeyi başarabildi. Sonra da bizim yanımızdan ayrılıp gittiler. Sadece Aras'la ben kaldım. Aras bu gergin günde en sakin kalabilen kişiydi. Onun bu sakinliğine hayranım.
Bizde daha fazla burada kalmayıp eve doğru gitmeye başladık. Yol boyunca pek fazla konuşmadık. Zaten benim de pek fazla konuşacak halim yoktu. Eve vardığımızda Aras'a görüşürüz diyip hızlı adımlarla içeri girdim. Kapıyı açar açmaz odama doğru ilerlerken Lidya'yla karşılaştım. Ons çok yorgun olduğumu ve uyumam gerektiğini söyledim. Bende ki garipliği fark etse de yorgun olduğumu görünce üstüme çok fazla gelmedi. Sadece yarın konuşacağız diyip beni rahat bıraktı.
Bugün hayatında ilk defa Umut'a çok yakın olduğumu hissettim. Sanki hiç ayrılmışız gibi hep yanındaymış gibiydi. Onun varlığını boynumdaki kolye her an hatırlatsa da onun gerçekten yanımda olmasına çok ihtiyacım var. Bu sadece milyonda bir ihtimal de olsa o gerçekten de "UMUT" olabilir ya da başka birisi bimiyorum belki de onun olmasını istefiğim için böyle düşünüyorum. Gerçekten birgün geleceğine inandığım için böyle düşünüyorumdur. Bu düşüncelerden sıyrılıp bu hayatta en iyi yaptığım şeyi yapmaya karar verdim. Beni bu dünyadan koparan kendi benliğime kabuğuma çekildiğim bir şeyler yazma dürtüsüyle çekmeceden anı defterimi alıp bir şeyler yazmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok yoruldum artık bittim, tükendim .Çok uzun sürmedi mi bu ayrılık seni çok özledim Ne olur gel artık benim sana çok ihtiyacım var burada olman için her şeyi yapardım. Sana son kez sarılıp seni sevdiğimi söylemeden ölmek istemiyorum. Lütfen beni bu sensiz karanlıkta bırakma ben karanlıktan çok korkarım .Bunu çok iyi biliyorsun ama yine beni o karanlıkta bırakıyorsun .Hadi yine ışıklı kar topunu eline al yanıma yat beni bu karanlıktan kurtar korkma ben yanındayım de. Gel hadi beni sensiz bir karanlığa mahkum etme beni bu karanlıktan kurtar.Seni çok özledim hem de tahmin edemeyeceğin kadar çok. Her geçen gün sana olan sevgim artıyor ,özlemim artıyor. Geleceğine olan inancım artıyor. Ama sen hala yoksun. Neden ? Dayanamıyorum artık sadece gelmeni istiyorum. Seni çok seviyorum."
Buraya yazdığımdan daha fazla şey yazmak istesem de gözyaşlarım buna engel oluyordu. Daha fazla yazamayacağımı anlayınca anı defterimi kapatıp kilitli çekmeceme koydum. Benim sır ortağım. Bu defterde o kadar çok yazı var ki. Bu defter Umut'a olan özlemimi az da olsa dindiren defter ona söylemek istediklerimi bu deftere yazıyorum. Bu defteri bana Lidya almıştı. Gözyaşlarım dinecek gibi durmuyordu. Rahatlamak için bir duş aldım. Üzerimi giyindikten sonra kendimi uykuya bıraktım.
UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR. OKUDUKTAN SONRA OYLAMAYI UNUTMAYIN.
