DERİN

GEZMELER

"Derin ne yapıyorsun." Omzuma değen elle çığlık çığlığa bağırmaya başladım.

"Derin bak, bana bak, Derin sakin ol." diyerek bana sarıldı. Beni sımsıkı saran kolların tanıdık kokusuna bende sarıldım.

"Gitmemişsin beni bırakmamışsın. Neredeydin ev boştu, yalnız, yalnız kaldım... " Hesap soran bağrışlarımla boynuna sarıldım.

"Delirdin mi sen? Şu haline bak.'' Ayaklarım yerden kesildi beni kucağına alıp eve doğru yürüdü. Yüzümü boynuna gömdüm. Terle karışık kokusu hala çok güzeldi. Şöminenin önündeki koltuğa beni bıraktı. Açıklama bekler gibi elleri belinde karşımda duruyordu. Ne diyeceğimi bilemediğim için gözlerimi kaçırıp başımı öne eğdim. İçeri gidip geri döndü.

"Bu şekilde nasıl dışarı çıkarsın. Kaldır kollarını" dedi elinde kıyafetler vardı. Çatık kaşlarını görünce daha fazla kızdırmamak için dediğini yaptım. Üzerimdeki tişörtü çıkarıp daha bol siyah tişörtü giydirdi.

"Ayağa kalk ve şunu çıkar." Donmuş ayaklarım sızlasa da kalktım. Titreyen ellerimle pantolonun düğmesini açamayınca kendisi açıp bacaklarımdan sıyırıp çıkardı. Yere eğilmiş yamanın, omuzlarından tutup alt eşofmanı da giyip oturdum. Ayaklarımı pelüş battaniyeye sarıp,

"Ben gelene kadar kalkma" diyerek gitti. Tamam anlamında kafamı salladım. Banyodan gelen sesle duş yaptığını anladım. Arkama yaslanıp gözlerimi kapadım. Duyduğum sesler korku ve panik gitmişti. Üşümemden kaynaklanan titreme dışında bir şey hissetmedim.

Koşmuştu belki yürüyüş yapmak için gitmişti. Ben neden gittiğini duymadım? Yalnız olduğumu anladığımda kafamda oluşan sesler yaşadığım şeyler normal değildi. Kendimi kaybedip delirme noktasını geçmiştim. Yaman beni öyle görünce deli olduğumu düşünmüştür. Gene başına bela olmuştum. Benden kurtulunca beni bir daha görmek istemezdi elbette. Hastanede kalırsam beni görmeye de gelmezdi. Neden gelsin ki gelmek için bir nedeni yoktu.

Kolları uzun gelen bana giydirdiği tişört onun gibi kokuyordu. Ayaklarımdan aşan beli çok bol eşofman altıda onundu. Ayağa kalksam belimde durmaz aşağı kayardı.

"Aferin kalkmamışsın." Arkamdan gelen sesle sıçradım. Islak saçlarıyla karşıma oturdu. Odayı saran şampuan kokusu çok güzeldi.

"Kalkamam ki" dedim.

"Neden çok mu söz dinliyorsun?" Söz dinlemiyormuşum imasına gözlerimi devirmek istedim.

"Bana ne dersen yapıyorum. Çıplak bile kaldım az önce gıkım çıkmadı."

"Ben sana duş aldırdım. Soyup tekrar giydirdim. Hemde kaç kere unuttun mu?" söylediği şeyler kızarmama neden olmuştu. Konuyu değiştirip,

"Kalkamam çünkü bunlar bana çok büyük." Üzerimdeki tişörtün kolunu ve eşofmanın belini çekiştirdim. Gülen yüzüne sinirlenip,

"Burada böyle oturmak zorundayım." Sarkıttığım dudağımla kollarımı önüme bağladım.

"Hadi sana bir şeyler alalım." Attığım tribi bozup,

"Nasıl nerden." dedim. Kocaman açtığım gözlerimle.

"Buranın mağazalarından" Olmaz anlamında kafamı iki yana sallayıp yutkundum.

"O zaman ben gider alırım. "Gözlerimi tekrar kocaman açıp,

"Hayır hayır gidemezsin, beni yalnız bırakamazsın." Korkularım ortaya çıkmıştı. Verdiğim tepkiye şaşırsa da belli etmemeye çalışarak,