S E V E N

241 10 5
                                    

เช้านี้ทั้งสตีฟและโทนี่ตื่นสาย อาจด้วยเพราะเรื่องเมื่อคืนที่ทำให้กว่าจะข่มตาหลับได้ก็เกือบเช้า
เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้วที่ทั้งสองลงมาทานมือเช้าควบเที่ยงแบบง่ายๆที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้
ก่อนจะออกไปชมความงามของกรุงมอสโค

ช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ แม้ใกล้จะเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิแล้ว แต่ความหนาวยังไม่เบาบาง
หิมะหยุดตกแล้วตั้งแต่เมื่อคืน แต่เกล็ดน้ำแข็งเป็นปุยสีขาวยังคงหนาตัวอยู่บนพื้นอิฐสีเทาหม่น
อันเป็นเอกลักษณ์ของโซเวียต

"นี่คุณเอากล้องมาด้วยหรอ"

สตีฟเอ่ยถามโทนี่ ร่างเล็กในชุดเสื้อโค้ทกันหนาวสีน้ำตาล กับหมวกบับเบิ้ลแฮทที่ยาวลงมาปิดหู
ที่คอห้อยกล้องโพลาลอย์อันเขื่อง

"ก็มาเที่ยวไม่ใช่หรอ"

โทนี่ตอบห้วนๆ กลบเกลื่อนที่จู่ๆก็รู้สึกอายขึ้นมาเสียเฉยๆ สตีฟหัวเราะกับคำตอบ

"ครับๆ ไม่เถียง"

ชายหนุ่มกระชับฮู้ดขนวูลสีครีมให้เข้าที่อีกครั้ง ก่อนซุกมือลงในกระเป๋าเสื้อโค้ทสีน้ำเงินเข้ม

กรุงมอสโคไม่ได้คึกคักอย่างที่สตีฟคิด อาจเป็นเพราะระบอบสังคมนิยมของโซเวียตก็เป็นได้ ที่ทำให้ผู้คน
ขาดความสุนทรีย์ แต่ช่างโชคดีที่ผู้นำคนใหม่มีความคิดจะผ่อนคลายความตึงเครียดและต้อนรับ
นักท่องเที่ยวจากต่างประเทศ โดยการเปิดพระราชวังเครมลินให้คนภายนอกได้เข้าชม

และนั่นคือเป้าหมายของวันนี้

สตีฟและโทนี่ใช้เวลาเพียง 5 นาทีจากโรงแรมเมโทโปล ก็เดินมาถึงสถานีรถไฟเมโทร Lubyanka ในตัวสถานี
มีผู้คนเยอะกว่าที่คิด ดูเหมือนว่าชาวมอสโคจะใช้รถไฟเมโทรเป็นหลักสำหรับการเดินทางในชีวิตประจำวัน

ลึกลงไปหลายเมตรใต้พื้นดิน ลวดลายวิจิตรงดงามถูกสร้างสรรค์ขึ้นที่นี่อย่างปราณีตและมีพลัง
โทนี่ยกกล้องขึ้นเก็บภาพ เมื่อแผ่นฟิล์มสีขาวฉายชัดขึ้น ร่างเล็กก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างพึงพอใจ
ในฝีมือของตัวเอง

Winter's Tale in Wakanda (stony fanfiction): เหมันต์วากันด้า (จบ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin