Chapter 3 - Getting to know each other.
(Lauren's POV)
"So, what do you do for a living?" Tanong ko habang sumusubo ng pancake.
"I own a cafe nearby." Sagot nya naman habang nagbubuhos ng syrup sa pancake nya.
"Talaga?! Whoa...papasok ka ba sana ngayon? Sorry, naabala kita." I pouted my lips.
"No it's okay. Wala rin naman akong planong pumasok ngayon." Biglang para syang nagitla at dinukot ang cellphone sa bulsa nya. "Sorry, I gotta take this."
"Okay lang." I smiled. Mukhang urgent. Hindi naman sya tumayo, sinagot nya yung tawag sa harap ko. Diba, ang rude?
"Yes, Jake?...oo, pare. I'll drop by nalang siguro mamaya to pick up some documents...yeah...hayaan mu sya...okay lang...hindi yan maghihintay ng matagal sakin, believe me...okay, bye." May naghihintay sa kanya? Sino kaya yun? "So where were we?"
"Ah, yeah. Tungkol sa'yo."
"Okay, well. Walang interesting s buhay ko, believe me. Boring akong tao...sabi nila."
"Ha? Baka naman hindi lang nila magets yung sense of rumor mu?"
"Tss. Well, let's talk about you. Ikaw pala nakabili ng kabilang unit?"
"Naku, hindi noh! Caretaker lang ako dun. Bestfriend ko yung may-ari, si Jude." Naubos ko na yung pancake ko. Pero sya, ang bagal nya palang kumain. "Kaya pag may nakabili na ng unit...amf...kailangan kong lumipat."
"I see. So, what do you do for a living?" Ano daw? Seriously, I don't know what to say.
"Ha? A-ano...kasi," nakakahiya namang sabihin na pinalayas ako. "Wala, maghahanap palang siguro ako ng trabaho."
"Okay." And finally, naubos din nya yung pancake nya. "So, let's go?"
"Ah, sure." So, ayun, he lead me to the exit after paying our bill. Then whoopsies, I tripped! "Aray! Aww...aww...aww" napaupo ako. Agad namang lumapit sakin si...I just realized, di ko pa alam ang pangalan nya! Ang awkward naman tanungin...pero aw aw aw, ang sakit talaga.
"Anong nangyari?!"
"Natalisod ako, eh." Hinawakan nya yung ankle ko. "Aray, masakit."
"Sorry. Kaya mu bang maglakad?"
"Kakayanin," inalalayan nya ako patayo, "aray! Sandali, ang sakit."
"Tss." Walang sabi-sabing binuhat nya ako. Alam nyo yung buhat na parang bagong kasal? Ganun.
"Uy!" Natural reaction po pag nagugulat 😜 But I liked it. Parang bigla akong tinubuan ng hiya at kilig. "What are you doing?!"
"Binubuhat ka. Baka kapag pinilit mong maglakad, lalo kang maipitan ng ugat. Just stay still, okay?"
Hindi na ako nagsalita. Binuhat nya ako hanggang sa sasakyan. Tapos nagdrive na sya pabalik ng condo. Pagdating namin sa parking lot ng Crowns, binuhat nya parin ako. Binaba nya lang ako sa elevator. Then pagdating ng 21st flr, binuhat nya na naman ako hanggang sa unit ko.
"Susi..." Inabot ko sa kanya yung susi mula sa bag ko. "Wait, baba ka muna. Kumapit ka lang sakin." Medyo nagstretch sya ng braso nya. "Ang bigat mu pala."
"Ang yabang mu, ah." Hinampas ko sya ng mahina sa braso.
"Aw! Totoo naman ah." Tinulak nya yung pinto pabukas at binuhat na naman ako papasok ng unit. Dahan-dahan nya akong nilapag sa sofa. Then diretso sya sa kitchen at nagbukas ng mga cabinets. Pagbalik nya, may dala na syang ice bag na may lamang ice cubes. Nilapat nya ito sa ankle ko na nasprain nung matapilok ako.
"Salamat, ah."
"Kasama mu ako nang mainjury ka, diba dapat lang na gamutin kita?" Sagot nya habang patuloy sa paglagay ng yelo sa ankle ko.
"It's not that. Thanks for today." Tumingin sya sakin at sandaling huminto sa paglagay ng ice baqwg sa ankle ko.
"Kung naho-homesick ka, why don't you call your parents?"
"Sana ganun lang kadali yun." Tumayo na sya at sinukbit na ulet yung bag nya sa balikat nya.
"Well, I have to go. May gagawin pa kasi ako. Ituloy mu lang yung paglagay ng icebag."
BINABASA MO ANG
The Heir and The Heiress
RomanceWho would have thought na magtatagpo at magkakasundo ang dalawang tagapagmana ng malalaking kompanya na may magkaibang insight sa buhay?! Would he continue to protect her kahit na nasa komplikadong sitwasyon na sila?
