36
♡♡ Rusty pov ♡♡
Sa pagka alala ko sabi nila hindi siya nagkasakit pero bakit ganun hindi niya ako nakilala?.
Sa dagat lang siya nakatingin. "I'm sorry baka magkamukha lang kayo ". Sabi ko sa kanya.
Kumuha siya ng bato at tinapun niya sa dagat. "Ang Rusty na nakilala ko patay na 3 years ago" kunot noo ko siya tiningnan.
"Patay? Paano? Naaksidente ba siya or may nangyari sa kanya na masama."? Tanung ko sa kanya.
Ngumiti siya. Nilingun niya ako saka tumawa, "iwan hindi ko alam basta patay na siya, wala na siya okay kaya wag mo na siya banggitin o imention sa aking harapan okay" may biglang tubig pumatak sa kamay ko kala ko umuulan ng pinahid ko ang pisngi ko galing pala sa mata ko.
"Sorry" yun lang nasabi ko. I'm sorry babe kung nasaktan kita.
"Bakit ka nagsorry"? Tanung niya sa akin. Sinabayan ko siya naglakad.
"Saan ka pupunta?" Tanung ko sa kanya pumara siya ng taxi.
"Uuwi na" sagut niya. Kaya hinila ko siya. "Wag na ako nalang maghatid sayo baka mapano ka" huminto siya.
"Sino ka ba para mag alala sa akin? Hindi kita kilala saka bakit moko dinala dito"? Bigla siya naout balance siya.
"Sabi ko sayo ako na maghatid sayo, tingnan mo muntik ka na madapa" tiningnan niya ako sabay ngiti niya.
"Eh anu naman kung madapa ako,? Sino ka ba? Hindi nga kita kilala eh, bakit ba kasi ako sumama sayo dito"? Pumara ulit siya ng taxi. Mabuti walang taxi dumaan.
Hinila ko kamay niya. "Anu ba"? Hinila niya kamay niya sa akin. "Uwi na tayo hatid na kita lasing ka lang" sagut ko sa kanya sabay pilit ko sa kanya papasok sa kotse ko sabay sara ko sa pinto. Pumasok na rin ako sabay sara sa pinto at nilagay ko ang seatbelt ko. Nilingun ko siya. I'm sorry, Ellaine. Pinaandar ko na ang makina sa kotse ko. Habang nasa daan kami nilingun ko ulit siya.
Hininto ko sa tabi ang kotse ko. Pagtingin ko sa kanya nakatulog na siya. Saan ko siya ihatid? Alam ko wala na siya sa bahay nakatira. Kinuha ko ang bag niya tiningnan ko ang laman baka may address siya sa bagong bahay niya. Wala akong nakita na ID niya. Nagvibrate yung phone niya. Kinuha ko ang phone at tiningnan sino nagtext.
"Love saan kana?"
Tss, delete ko yung message niya saka nioff ko ang phone niya. Wala na akong magawa kung hindi dalhin ko siya sa bahay namin..
Pinasok ko siya sa kwarto ko nilagay sa kama, "i'm sorry babe" hinalikan ko siya sa noo. Tinanggal ko ang heels niya at nilagyan ng kumot. Lumabas na ako sa kwarto ko. Bumaba ako pumunta sa bar dito sa bahay ko. Kumuha ako ng baso at wine nilagyan ko.
♡♡ Ellaine pov ♡♡
Nagising ako medyo masakit ulo ko. Teka lang saan ba ako,? Nasa isang kwarto ako? Kanino? Tiningnan ko ang sarili ko kung may damit pa ako pero meron pa man. Teka kanino ba itong kwarto at sino nagdala sa akin? Ang sakit ng ulo ko. Bumangun ako at bumaba sa kama. Pumunta muna ako sa banyo para maghilamos, pero sino kaya nagdala sa akin dito. Saka bakit ako dinala dito?
Lumabas na ako sa banyo at inayus ang sarili ko. Kinuha ko ang bag ko at sinuot ko ang heels ko. Lumabas na ako sa kwarto saka bumaba. Nasa isang bahay pala ako dinala niya. Kung sino man siya dapat mapasalamatan ko siya. Hinanap ko siya para magpaalam sa kanya at magpasalamat pero hindi ko siya makira? Saan kaya siya. Sayang naman, mag iwan nalang ako ng note sa kanya. Ng magawa ko na umalis na ako ng napahinto ako bigla kasi nag ring yung phone ko. Kinuha ko ito sa bag at tiningnan sino tumawag. Si Brandon? Agad ko ito sinagut.
"Hi love morning" bati ko sa kanya sabay labas ko sa bahay.
"Tumawag ako kagabi pero out of coverage ka?" Ha? "Ah baka nalowbat lang cp ko. " sagut ko sa kanya.
"Saan ka ngayun?" Tanung niya. Saan nga ba ako? "Nasa bahay ako ng kaibigan ko" sagut ko sa kanya.
"Ganun ba? Sige daanan nalang kita diyan"
"Wag na pauwi na rin ako sa boarding house" sagut ko sa kanya.
"Pero love madilim pa, sige na wag ka na reklamo" anu pa ba magagawa ko. "Sige hintayin kita" sagut ko sa kanya.
Binaba ko na ang phone ko at hintayin ko nalang si brandon umupo muna ako sa bench.
Napapikit ako medyo masakit pa ulo ko, parang nasusuka na ako.
"Love?" Minulat ko mata ko pagtingin ko si Brandon. Bigla ko nalang siya niyakap. "Bakit love may problema ba"? Niyakap niya ako.
"Wala namimiss lang kita" sagut ko sa kanya.
Binuksan niya ang pintuan sa kotse niya saka pumasok ako. Habang nasa byahe kami. Naalala ko yung sinabi niya. "I'm sorry babe" pinikit ko ang mata ko.
"Love, may bakir ka umiyak?" Umiling ako. "Don't worry love, pabayaan mo lang ako mawala din ito" sagut ko sa kanya. Ng makarating kami sa boarding house ko.
"Love, pasok kana. Wag ka muna papasok sa trabaho mo kung hindi mo kaya" ningitian ko lang siya.
"Thanks sa worry, but i'm okay. Hindi ako pwede na hindi papasok dahil doon nakasalalay allowance ko sagut ko sa kanya.
Hinawakan niya kamay ko nasa harap kami ng boarding house sa gate. "Sinabi ko naman sayo na tutulungan kita pero ayaw mo" sagut niya sa akin.
Ningitian ko siya. "Pabayaan mo nalang ako, masaya naman ako kahit minsan pagud" sagut ko sa kanya.
"Okay ikaw bahala, basta andito lang ako" sagut niya.
"Alis na ako pasok ka narin" pagka alis niya pumasok na ako sa boarding house. "Ellaine? Saan ka galing"? Tanung nila sa akin. Ningitian ko lang sila.
Napahiga ako pagkapasok ko sa kwarto. Bakit kaylangan pa niya magpakita sa akin? Hindi pa ba sapat ang sakit bunigay niya sa akin?.
Gusto ko ng magpahinga sa sakit. Ayoko na suko na ako sa sakit. Please lang Rusty wag kana magpakita sa akin. Please lang! Saka pinikit ko mata ko.
BINABASA MO ANG
I'm Secretly Married to My Teacher ( COMPLETED )
Ficción General[ #12 HR in Teenfiction ] si Ellaine ay isang babae na mahilig manggulo, mangbully kaya naisipan ng pamilya niya ipakasal siya sa isang tao kilala din sa pangbabae. ngunit paano kung ang Teacher na adviser mo secretly husband mo? ok lang ba? (c) Al...
