Trapped (Book 2)

Kabanata 12

Kabanata 12: Words

Those forgotten memories suddenly started to flashback and so as the emotions that have been concealed. It brought me into tears... I was shaking while hugging Ryde. My fists were clenched... Liar.

"Chels... What's wrong?" Iniharap niya ako sa kanya. "Tell me, please..."

I shook my head. Napatingin ako kay Tita Flare na nakatayo sa tabi ni Tito Rich. Narito na kami ngayon sa kwarto ni Ryde. Pinunasan ko ang luha sa aking mata bago ibinalin ang tingin kay Ryde.

"I didn't even touch her," sabi ni Tita Flare kaya napatingin ako uli sa kanya. Nakataas ang dalawang kilay nito. "Kinausap ko lang siya about you, Ryde. Kinumusta ko lang ang lagay niyo roon."

Napalunok ako. I get it. Hindi niya ako gusto para kay Ryde dahil sa mga nagawa ko sa anak niya. I understand that, she's still Ryde's mother at alam kong gagawin niya ang lahat para sa ikakabuti ng anak niya.

"Chels..."

"I'm good, Ryde. Sumakit lang ang ulo ko kanina dahil sa byahe." Hinawakan ko ang kamay niya para pakalmahin siya. Kitang-kita ko pa rin sa mga mata niya na hindi siya naniniwala sa sinabi ko. I tried to smile... I did it. Ngumiti siya sa akin bago tumango.

Inalalayan niya akong makasandal sa headboard ng kama niya.

"I'll get you medicine." He kissed my forehead.

"Are you really fine now?" Tito Rich asked me. "Gusto mong ipatawag ko ang family doctor namin?"

"H-Hindi na po... I'm good, Tito."

He let a heavy sigh before he nodded his head. "Magpahinga ka na muna siguro. Mukhang napagod ka nga lang siguro sa byahe niyo."

"Mom..." Tawag ni Ryde sa mommy niya. "Pwede ba tayong mag-usap?"

Nakita ko ang pasimpleng pagtawa niya sa sinabi ni Ryde. "Of course, son. But I already told you, hindi ko sinaktan ang girlfriend mo."

"Why so defensive?" Natatawang tanong ni Tito Rich sa kanya. Natahimik din ito nang samaan siya ng tingin ni Tita Flare.

Pagkalabas nila ay isinara ni Ryde ang pinto. Naiwan ako sa tahimik na kwarto ni Ryde. I roam my eyes around. Simple lang naman ito. Halos libro lang ang laman ng kwarto niya. Ryde loves to read books, minsan nga ay kinukwento niya sa akin ang mga binabasa niya. Napatingin din ako sa mga gitara niyang nakasabit sa wall. Yeah, he's obviously into music too.

Napatingin ako sa unan na nasa tabi ko. Niyakap ko 'yon. Naiwan pa ang amoy ni Ryde dito kaya mas hinigpitan ko ang pagkakayakap dito. I closed my eyes... Why did you lie, Love?

Napaayos ako ng upo nang may kumatok. Ryde got in the room with a tray on his hands. Ipinatong niya 'yon sa table bago kinuha ang isang tablet na gamot at isang baso ng tubig.

"Hindi na masakit ang ulo ko..."

"Inumin mo na lang."

Ibinigay niya 'yon sa akin. Matapos kong mainom 'yon ay inabot niya sa akin ang platito na may mga cookies. Napangiti ako dahil gano'n na gano'n ang cookies na ginagawa ni Ryde para sa akin. Ganitong-ganito rin ang lasa.

Naramdaman kong gumapang sa likod ko ang kamay ni Ryde. Napatingin ako sa kanya na nakatingin din pala sa akin. "I'm sorry..." He whispered.

Ipinatong ko ang platito sa table at uminom ng tubig.

"Sinabi na sa akin ni Mommy ang mga nasabi niya sa'yo..." Malungkot na ngumiti ito sa akin.

Humarap ako sa kanya.

"Why did you do that? Dapat ay pumunta ka sa meeting na 'yon. Sinabi sa akin ng mommy mo na isa 'yon sa mga pangarap mo. Sayang." Nanghihinayang talaga ako para sa kanya.