Trapped (Book 2)

Kabanata 24

Kabanata 24: Mommy

"Lady... I can't breathe," Kiza mumbled.

We stopped from walking. I caught Hariz looking at me too. We are now going to enroll Kiza to the nearest school. She is already 6 years old, qualified.

Hariz lowered his knees to face his nervous daughter.

"Just follow the instructions. It is just a piece of cake to you, baby. You got this." Hariz winked at her.

Pumasok kami sa isang opisina at sinalubong kami ng isang babae na nag-assist sa amin sa registration area. Dumiretso na sa loob ng testing area si Kiza na mukhang nawala na ang kaba.

Mula rito sa kinatatayuan namin ay kitang-kita namin mula sa transparent na salamin ang pag-upo ni Kiza sa isang table kasama ang iba pa. Binigyan siya ng test paper, may sinabi pa ito sa teacher na ikinatawa nito.

Napangiwi ako nang maramdaman ang pagkahilo. Mabilis na humanap ako ng bench at umupo roon. Sumunod naman si Hariz.

"Hey, you okay?"

I smiled at him. Napayuko ako dahil parang nanghihina ako. Naramdaman ko ang kamay ni Hariz sa noo ko.

"Shit!"

"I'm fine..."

"I'm sorry for cursing, Chelsea. But damn... Ain't it bad for a pregnant woman to have a fever?"

"I will just going to rest," I said.

His blue eyes darted at me. I knew he was concerned.

Napatango na lang ako. Masyadong mainit ang pakiramdam ko. Gusto ko na lang umuwi at humilata sa kama ko. Masyadong tamad ang katawan ko ngayon para kumilos.

"I will just go home..."

"I will drive you home."

My eyes blinked when he stood up and offered his hand for me.

"No, Hariz. Kiza needs you here. I can handle myself." I gave him a smile of assurance.

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo. Ramdam ko ang mga nakasunod na tingin sa akin ni Hariz. Mabilis na kumuha ako ng taxi at nagpahatid sa Sourire Hotel. Hinilig ko ang likod ko sa upuan.

Ramdam ko ang pagbigat ng talukap ng mga mata ko. Pagkarating ko sa unit ko ay agad na dumiretso ako sa kusina para kumuha ng tubig. Hinawakan ko ang noo ko para pakiramdaman ang sarili ko pero hindi ko masuri ang kalagayan ko.

Hinila ko ang mga paa ko palabas ng kusina. Dumiretso ako sa sofa at humiga roon. Niyakap ko ang unan ko at ipinikit ang mata ko. Nanginig ang katawan ko.

"I miss you, Love..." I whispered.

Nagising ako mula sa pagdampi ng malamig na tela sa aking noo. Kahit na hinang-hina ay idinilat ko ang mata ko. My vision was blurry so I struggled to look at the man sitting beside me.

"I'm sorry for getting in without your permission..." I closed my eyes when I already confirmed who is with me. "I am just worried," said Hariz in low tone.

I smiled with my eyes closed. Muli kong naramdaman ang pagdausdos ng malambot na tela sa aking noo, pababa sa aking pisngi. Mas nakakagaan 'yon sa pakiramdam.

Muli akong nakatulog matapos no'n. Nagising na lang ako na nasa loob na ako ng kwarto ko at nakahiga sa kama. Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Mabuti na rin ang pakiramdam ko.

Nakarinig ako ng mga yabag palapit sa kwarto ko bago bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang dalawang kulay asul niyang mata na nakangiti. Sa kamay niya ay kaniyang hawak ang isang tray.