D.O.'s P.O.V
'' ေကာင္ေလး ... colour pencils ကို တျခားသူေတြ ေပးမကိုင္နဲ႔ေနာ္ ''
လက္ထဲက ေရာင္စံုခဲတံဘူးေလးေတြကို ငံု႔ၾကည့္ကာ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ့ Jongin Hyung ကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္ ၊၊
ေမေမက ေဈးႀကီးလို႔ဆိုၿပီးမဝယ္ေပးတဲ့ ေရာင္စံုဘူးဟာ အခုေတာ့ က်ေနာ့္လက္ထဲမွာ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေရာက္ေနသည္ ၊၊
'' ေကာင္ေလးလိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ Hyung က မုန္႔ဖိုးစုၿပီး ဝယ္ေပးထားရတာ ... အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္လုိ႔ပါဆိုရင္ေတာင္ ေပးမကိုင္ရဘူး ... သိတယ္ေနာ္ ''
Hyung ရဲ႕ ပုခံုးေလာက္ေတာင္မေရာက္တဲ့ က်ေနာ့္ ေခါင္းကို အသာေလးပုတ္ကာ ေျပာေတာ့ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိ က်ေနာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပန္သည္ ၊၊ မ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးေတြကေတာ့ ေပ်ာက္မယ္ မထင္ေတာ့ ၊၊
Hyung ဆီက ပထမဆံုးရတဲ့ လက္ေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အျပင္ အရမ္းလိုခ်င္မိတဲ့ အရာျဖစ္၍ ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားမိသည္ ၊၊ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေရာင္စံုခဲတံဘူးကို ပိုက္ကာ Hyung ရဲ႕ ပါးကို မမွီတမွီနဲ႔ ေျခဖ်ားေထာက္နမ္းလိုက္ေတာ့ Hyung က မ်က္လံုးေတြပိတ္သြားသည္အထိ ရယ္သည္ ၊၊
'' ေက်းရႈးပဲHyung ''
ေရွ႕သြား ၂ေခ်ာင္းက်ိဳးေနေတာ့ ေလေတြထြက္ကာ စကားကမပီေတာ့ ... ၊၊ ဒါကိုပင္ Hyung က သေဘာက်စြာရယ္ျပန္ေတာ့ ... နားမလည္ေပမယ့္ က်ေနာ္ပါ အတူလိုက္ရယ္မိသည္ ၊၊
၈ ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ က်ေနာ့္လို ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ပစၥည္းတစ္ခုရဲ႕တန္ဖိုးဆိုတာကို အေသအခ်ာ မသိေသးေပမယ့္ ... လက္ထဲက လက္ေဆာင္ေလးကိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔မကြာေအာင္ သယ္သြားတတ္သည္ ၊၊
မိဘေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကိုေတာင္ အဲ့ေလာက္ တန္ဖိုးထားမိတယ္မထင္ ၊၊ Hyung ရဲ႕ ေကာင္ေလး အတြက္ေနာ္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ က်ေနာ္ဟာ ထိုလက္ေဆာင္ကို အရာရာထက္ပိုၿပီး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိသြားတယ္ ထင္သည္ ၊၊
'' Kyungie ah~ ငါ့ အနီေရာင္ ေရာင္စံုခဲတံ က်ိဳးသြားလို႔ ခဏငွားပါလား ... ''
