5th Element(editing)

_Chapter Seven_

"Goodmorning."

Pagmulat nya ng mata,nakangiting mukha ni Stof ang nakita nya.

"Morning",kaya naman nakangiti nya rin itong binati.Nakapagtatakang naging masarap ang tulog nya.

"Goodmorning din ate Yna",pati ito ay binati rin niya.Mukhang  kanina pa gising ang mga ito at siya na lang ang hinihintay."Aga ny yatang nagising ah?O napasarap lang talaga  ang tulog ko."

"Okay lang yan.Sigurado kasing napagod ka."

"OO nga po eh.."at bigla ring nag ingay ang kanyang tiyan."Ooops."napakamot sya sa ulo nya saby peace sign.

NApatawa naman ang dalawa nyang kasama.

"Someone is hungry.."Natatawang sabi ni Stofan.

"At hindi ko napansin ngayon  lang,ganito pa rin  pala ang suot kong damit..hayyss..buti na lang hindi ako nilamig".napatingin siya sa kanyang suot,isa iyong black chiffon dress na mataas ng isang dangkal mula sa tuhod ang haba,tube style pa.

"Okay lang yan,cute ka naman."namula siya sa simpleng compliment lang ni Stofan.

"Cute ka dyan,nambola pa..So where are we going now?"pag iiba nya ng paksa para mawala ang kanyang pagkailang.

"Babalik na tayo sa lugar kung saan ka nagmula,sa iyong tahanan."

Naalala naman nyang bigla ang mga tunay nyang magulang."Nandun po ba ang mga tunay kong magulang?Makikita ko ba sila?"excite na tanong niya kay Pettina nggunit walang sumagot ni isa sa dalawa.NAgpalipat lipat tuloy sya ng tingin sa dalawa."Care to answer my question?"basag nya sa katahimikan.Si Stof ang unang nagsalita.

"Louiella,simula ng kumalat ang balita sa inyong pagkawala..hindi na rin nakita pa ang sinuman sa iyong mga magulang,may mga nagsasabing pinaslang sila ng mga kawal noong hinarang nila ang mga ito,ngunit kahit ang kanilang labi ay walang bakas.Kaya ipinagpalagay na lang ng nakararami na inabo na sila ng mga Firenian.Ayon sa aking ama,anng lahat ng ari arian na naiwan ng mga magulang mo ay ang HAring Hiroshi ang nangangalaga.Bilang respeto sa iyong mga magulang at sa paniniwalang magbabalik ka sa takdang panahon."mahaba nitong salaysay..isang nagaalalang tingin ang ipinukol nito sa dalaga na nooy tahimik at nakatingin lang sa malayo.

"Louiella ang naging usapan namin ng mga magulang mo ay susunod sila sa atin oras na magtagumpay silang pigilan silang sumunod sa atin.Ngunit alam na siguro natin ang nangyari..kaya lumaki ka sa mga nakagisnan mong magulang."

Hindi pa rin umiimik ang dalaga.

"Louiella.."tawag ni Stofan sa kanya.

"Hindi ko pa alam ang mararamdaman ko ngayon ate Yna..sa isang iglap kasi nagbagong bigla ang buhay ko.HIndi ko  alam ang pagkatao ko,nawalan ako ng pamilya..tapos marami pa ang naghahangad na masaktan ako,Naging masama po na akong tao?"mallungkot niiyang  tanong.

HIndi naman sila makasagot.NAtigilan.HIndi alam kung ano ang tamang isasagot sa kanya.

"Wala kang kasalanan Louiella,biktima ka lang talaga ng tadhana,nandito naman kami eh,hindi ka namin papabayaan."at hinawakan ni Stofan ang kanyang kamay.Hindi kasi sanay ang lalaki na makitang nalulungkot ang dalaga,pakiramdam nya tuloy ay pati sya ay nalulungkot.

BIgla namang tUmayo ang dalaga."Pero hindi ako dapat nagkakaaganito..KAilangan kong harapin ang lahat..Kapag natapos ako rito,gusto kong mamuhay ng normal kagaya ng dati..di ako dapat magpatalo..Fighting!!"at ngumiti ulit ang dalaga,ngiting hindi umabot sa mga mata nito,nananatili pa ring malungkot ang mga ito.BUmigat lalo tuloy ang lalaki,gusto nyang pasayahin ang babae ngunit hindi nya alam kung paano.HAnga din siya rito kasi napakatatag nito.