The Promise of Yesterday [COMPLETED]

Chapter 1

"Nathan Gabriel, do you accept Samantha to be your lawfully wedded wife, in sickness and in health, for richer or for poorer, till death do us part?"

"I do."

"Samantha, do you accept Nathan Gabriel to be your lawfully wedded husband, in sickness and in health, for richer or for poorer, till death do us part?"

"I do."

"And now, I pronounced you as husband and wife. You may kiss your bride."
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Samantha Rodriguez!!!!!!"

"Mommy, sandali lang po!"

"Uy Sam pano yong kiss?" Ngumuso pa si Nathan Gabriel Kay Samantha.

"Che! Saka na kapag totoong ikakasal na tayo. Sige ah puntahan ko lang si Mommy."

"Okay, basta promise mo na ako lang ang magiging groom mo paglaki natin ah?"

"Oo na! Oo na!"

"Ang sweet niyo naman." Singit ni Ryan, ang gumanap na pari sa kasal-kasalan ni Nathan Gabriel at Samantha.

"Inggit ka lang Ryan! Sam, promised me that I'll be your groom someday."

"I promise." Sabay ngite ng batang si Sam Kay Nathan Gabriel.

SABRINA'S POV

"Ivan! Nasaan si Samantha?" Tanong ko sa magaling Kong asawa na busy sa kakapindot ng kanyang laptop. I think it's all about business again.

"Nasa garden hon, kasama niya sina Nathan." Sagot niya ng di tumitingin sakin.

Nagtungo ako sa terrace ng bahay at kitang kita ng dalawang mata ko ang ginagawa ng tatlong bata sa garden sa baba. Napabuntong hininga nalang ako sa nakita.

Ang anak ko, kinakasal Kay Nathan? Jusko! Ano ba namang pumapasok sa mga kokote ng mga batang to?! Ang babata pa nila sa mga bagay na yan. Kahit sabihing laro laro lang pangit paring tingnan. Ang nakakatawa pa si Ryan ang gumanap na pari.

Bakit ba kasi iniwan pa ni Gwen si Nathan dito? Ayan tuloy, may nakabingwit na ata sa anak ko. Aissh. Kung tinatanong niyo po, si Nathan Ay anak ni Gwen at Ethan. Samantalang si Ryan naman Ay anak ni Renz at Agatha. Halos Sabay na nagbuntis si Gwen at Agatha pero nauna lang ng kaunti si Agatha. Parehong sampung taon na ngayon ang anak nila.

Mukang hindi pa ako napapansin ng tatlong bata at tuloy lang sila sa ginagawa nila. Napansin Kong linalapit ni Nathan ang muka niya sa muka ng anak ko kaya napasigaw na ako.

"Samantha Rodriguez!!" Lahat sila nagulat at napatingin sakin.

"Mommy, sandali lang po!" Sagot niya.

"Sabrina bakit kaba sumisigaw?" Iritang tanong ni Ivan.

"Sa tingin mo ba hindi ako mapapasigaw kung muntik ng manakaw ang first kiss ng anak ko ha? Palibhasa hindi mo binabantayan yang anak mo!" Galit na galit Kong sabi.

"Aba, ako pa ang may kasalanan ngayon? Ikaw ang nanay, ikaw ang dapat nagbabantay sa anak natin. Alam mo namang busy ako eh." Biglang kumulo yong dugo ko sa sinabi niya.

"Ewan ko sayo!" Sagot ko at nag walk-out.

***

"Mom, what happened?" Samantha asked me, I think narinig niya kami ng daddy niya kaninang nag-aaway. Nakakainis kasi siya eh, hindi lang naman ako ang may responsibilidad para sa anak namin.

"Nothing princess.. Don't think too much okay..?" I said and I hug her.

"Okay po.. Mom?"

"Why princess?"

"Can I invite Gab, Ryan and my friends at school on my birthday?" Aissh. Oo nga pala, malapit na ang birthday ng unica hija namin. Plano kasi naming magpa-party sa birthday ni Samantha.

"Of course princess.." I said and smiled at her. She's so cute and humble, no doubt she's my daughter haha! Mabuti nalang at hindi siya nagmana Kay Ivan.

***

"Hon, galit ka pa ba sakin?" Tanong ni Ivan na kakapasok lang ng kwarto.

"Ano ba sa tingin mo? Psh." Sagot ko at tumalikod ng upo.

"Sorry sa mga nasabi ko. Gusto ko bago matapos ang araw na to, ayos na tayo." Lumapit siya sakin at niyakap ako. Humarap ako sa kanya at ngumite.

"I'm sorry din dahil napag taasan kita ng boses. Nag-alala lang kasi ako Kay Samantha. Alam mo namang muntik ng mawala satin noon ang anak natin diba? Ayoko lang mangyare pa ulit yun." Hindi ko kaya pag nawala ang anak ko sa'min. Hindi ko kaya..

"Yeah, I'm sorry. Don't worry, hinding hindi ko hahayaang may mangyareng masama Kay Sam at sayo. I love you hon." He said and kiss me on my forehead.

"I love you too hon.." I replied and smiled.

"Okay na po ba kayo? Mom, Dad? Can I sleep here?" Nagtinginan kami ni Ivan at napangite Kay Samantha. Minsan lang kasing maglambing ang baby namin.

"Of course princess:) Come here.." Sabi ni Ivan at agad na niyakap si Sam.

"Okay, let's sleep na." Sabi ko kaya nahiga na kaming tatlo. Siyempre nasa gitna namin si Samantha habang nakayakap siya saming dalawa.

"Goodnight Mom, Goodnight Dad.." Sabi ni Sam na halatang inaantok na.

"Goodnight our princess, I love you. Goodnight din hon, my queen I love you.." Sabi ni Ivan tapos kiniss niya si Sam sa noo pati ako.

"Goodnight my Princess, My King.. I'm glad that I have the both of you." I said pero mukang dina nila narinig yong sinabi ko dahil nakatulog na sila. Ano ba yan?! Tinulugan ako ng mag-ama ko.

Napangite nalang ako habang pinagmamasdan ang dalawang taong mahalaga sakin. Makasama ko lang sila, kuntento na ko. They are my life, my world, my everything..

Kapag naaalala ko lahat lahat, napapangite nalang ako. Kung paano kami nagkakilala ni Ivan, kung paano ako nasaktan noon dahil sa kanya, kung paano ako naging bitter dahil buong akala ko niloko at ginamit niya lang ako, kung paano niya ko sinuyo ng paulit- ulit at sa huli napatawad ko din siya, kung paano ako nasaktan ng malaman Kong ikakasal na siya sa iba, at kung paano namin nalampasan lahat ng ups and down sa buhay namin.

And now, I realized..

This man beside me.. I love him with all my life.. I love him forever.. I'm so lucky that I met him.. And I'm so much lucky that our princess came to our life.