Part 7

454 29 1
                                    

*Δυστυχώς τελειώσε...Έπρεπε να φύγω μα δέν ήθελα να χωρίσουν οι δρόμοι μας από τωρα..ένιωθα ασφαλείς μαζι του..Αλλα έπρεπε να φύγω και γρήγορα μάλιστα αφού ο μπαμπάς μου θα έφευγε από λεπτό σε λεπτό και ΠΑΝΤΑ από μικρό κοριτσάκι τον χαιρετώ ποτέ δέν τον έχω χάσει*

S: Αντίο Harry! *γύρισα να φύγω αλλα με επιασε από τον ώμο και με γύρισε στο μέρος του*

Η:Περίμενε! Μήπως θες να σε πάω σπίτι σου?

*έμεινα να τον κοιτώ χαμογελαστή*

S: Ναι,ναι θα το θελα πολυυυυυ...

H: *γέλασε* Πως κάνεις έτσι.. Δεν στο έχει ζητήσει άλλος?

S: Για να με ειλικρινείς ΠΟΤΈ και ούτε πρόκειται σκεφτόμουν αλλά...

Η:...εμφανίστηκα εγώ *χαμογελασαμε*

S: Ναι και με καταλάβενεις τόσο ποτ συμπληρώνεις τις προτάσεις μ

Η: Πες οτι έχω κάποιου είδους διαίσθηση.. *μου κλείσε το μάτι*

S: Να σ πω θες να πάμε καμιά βόλτα πρώτα πριν πάμε σπίτι.. Θελω να παρω λιγο καθαρό αέρα

Η: Εντάξει που θες να πάμε?

S: Εσύ θα μου πεις που έχεις και "διαίσθηση" *τον ειρωνεύτηκα*

Η: Καλαα.. Κλείσε τα μάτια σου ειναι έκπληξη!

S: Ναι καλα πες μ πρώτα..

Η: Οχι κλείσε τα μάτια σου!

S: Σε γελασανε Styles..δν θα κανΩ αυτό που θ- *μ διέκοψε ενα μαντίλι που τύλιξε γύρω από τα μάτια μου.Άρχισα να τσιριζω και να γελάω ταυτόχρονα* Harryy! Λυσεμαι τωρα!

H: Never in a million years! *γέλασε* Άντε πάμε! *πήγε να με παρεΙ απ'τό χέρι να με καθοδήγηση*

S: Δεν πάω πουθενά αν δν μ πεις που πάμε! *σταύρωσα τα χέρια μ στο στήθος μου προσποιοντας την θυμωμένη*

Η: Καλααα..*με πήρε αγκαλιά-ξέρετε κάπως ειχε τον κωλ εε τον πισινό μου στον αριστερό του ώμο και το υπολείπο κορμί μ έπεφτε στην πλάτη μου-και γω άρχισα να τσιρίζω.*

*Του φώναζα μεστά γέλια να με αφήσει κάτω σε όλη την διάρκεια ΤΗΕ πεντάλεπτης διαδρομήσ μας. Τελικά μ'άφησε.*

Η: Ωραία δες! *ξετυλίξε το μαντίλι*

S: Ο θεέ μου!! Πες μ οτι ονειρεύομαι ή κάτι τέτοιο...

Η: Οχι είναι 100% αλήθεια

*είσασταν στο πάρκο. Θα πείτε σιγά ενα πάρκο ειναι. Ε Λοιπόν για μενα δέν ειναι απλά ενα πάρκο αλλα όλες μου αναμνήσεις με την μαμά μου και τα πρώτα χρόνια που ερχόμουν εδώ για να την νιώθω κοντά μ μετσ τον θάνατο της. Από τότε είχα να ρθω... Αλλα δέν ξερΩ γτ..*

Waiting For supermanWhere stories live. Discover now