Waiting For superman

Part 56

*Μπηκα μεσα έβαλε μπρος και βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο. Για αρκετή ωρα δν μιλούσαμε οπότε άνοιξα με το αριστερό μου χέρι το ραδιόφωνο και έβαλα τον αγαπημένο μου σταθμό. Έπαιζε το Breathless του Dan κατι, δν θύμαμαι το επίθετο του. Άρχισα να σιγοτραγουδω με κλειστα ματια γυρισμένη προς το βροχερό τοπίο.*

S: "But you were always pretty reckless with you're love, Come with the sun and getting restless when it's gone, And when you go you leave me breathless and alone, *άρχισε να τραγούδα και ο Harry μαζι μ με αποτέλεσμα να γυρίσω να τον κοιτώ χαμογελοντας όπως και ο ίδιος* you leave me breathless when you close the door, It feels just like you took the air out of the room, with you breathless... breathless... *χαμήλωσα το ραδιόφωνο και τον κοιταξα στα βαθιά πράσινα μάτια του, καθώς κι εκείνος με κοιτούσε αφού είχαμε σταματήσει σε κόκκινο φανάρι*

Η+S Τραγουδάς υπέροχα!!! *γελάσαμε και μετά το φανάρι έγινε πράσινο ο Harry γύρισε να κοιτάει τον δρόμο αλλα εγω είχα μείνει να κοιτάω το πρωσοπο του-να περιεργάζομαι τα τέλεια χαρακτηριστικά του- που τον τελευταίο καιρό αλειώθηκαν από την έλλειψη ύπνου, τον φόβο, το κλάμα.*

Κάπως έτσι φαίνομαι και γω μάλλον..

*Αλλα παρολες τις αλλαγές του παρέμεινε πανέμορφος όπως και την πρώτη φωρα που τον είδα..οταν με ειχε σώσει απ'το αμάξι..που να περιμενα οτι θα συναιβεναν ολΑ αυτα μεσα σε δύο μήνες..Η αληθεια ειναι οτι θελω να είμαι με τον Harry με κάθε κόστος αλλα ώρες ώρες σκεφτομαι τι θα κάνα ως ενα κορίτσι 16 χρόνων..Εγω ποτέ δν ήμουν σαν τα υπόλειπα κορίτσια της ηλικίας μου..ούτε ντυνομουν σαν τσούλακι κάθε μερα στο σχολείο, ούτε τέλεια ήμουν, ούτε είχα καμια ντουζίνα αγοριών και φίλες, δύο φίλες είχα όλες κι όλες και η μία ειναι πλέον νεκρή εξετιας μου..όσο και αν ο Harry προσπαθούσε να με πίσει για το αντίθετο εγω ήξερα οτι αυτη ήταν η αληθια,και η Άρια..αχ η Άρια έχω να της μιλήσω από τη νύχτα στο πάρτυ του Louis..*

*Τέντωσα το χέρι μου στη θήκη δίπλα στη πόρτα μου και βρήκα εντελώς τυχαία το τσαντάκι που είχα μαζι μ στο πάρτυ του Louis*

H: Το πήρα από το αμάξι του Louis εκείνη την νύχτα... *μ ενημέρωσε βλέποντας με με την άκρη του ματιού του*

*Άνοιξα το τσαντάκι και έβγαλα από μεσα το κινητό μου και άνοιξα. Είχα ενα σωρό αναπάντητες και αλλα τόσα μνήματα. Άνοιξα το πιο πρόσφατο μνμ από την "Άρια"

"Άκουσα τι έγινε με την Βάσω..ειλικρινά λυπάμαι..αυτός ειναι μάλλον ο λόγος που δν έχρεσε σχολείο..Ξέρω οτι ειναι δύσκολα όμως να δεις μια φίλη σου-εμένα-θα σου κανει καλό και επιπλέον αν συνεχίσεις έτσι θα μείνεις από απουσίες... Ο και αύριο ειναι ο χώρος, πες μου οτι θα έρθεις,ενοω κάναμε τόσα σχέδια από την πρώτη γυμνασίου για τον χορο του Λυκείου..θα νε κρίμα αν τον έχανες

P.S. Πως πήγε με τον Lou; Θελω λεπτομέρειες ;)"

*Ενα δάκρυ άρχισε να κυλά στο μάγουλο μ*

Η: Selly μου γτ κλαίς? Πονάς κάπου?! Στα σημαδια?!

S: Οχι Harry! Γιατι να πρέπει όλος μ ο πόνος να προκαλείτε απ'την κατάρα..έχω κι αλλα προβλήματα *του φώναξα αλλα μετά μαλακωσα την φωνή μου* Συγγνώμη δν φταις εσύ απλα...πήρα ενα μνμ από την Άρια και..μου θύμισε.. Το σχολείο, τους φίλους μου, τα απλα προβλήματα, ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ (!) *αναστέναξα* πονάν οι αναμνήσεις Harry..

H: Ξέρω Selly.. Μ'αύτες ζούσα τους τελευταίους αιώνες πριν σε γνώρισω.. Αναμνήσεις από την ανθρώπινη ζωή.. Ήταν ένας από τους λόγους που δν ήθελα να μπλεχτείς στον κόσμο μου γτ ήξερα οτι θα σ λείπε ο ο δικός σου..

S: Αν Δν ήσουν εσύ Harry θα τα παρατουσα..Ευτυχώς είσαι δίπλα μου..Σώστα; *μου χαμογελασε* Απλα θα ευχόμουν να μπορούσα να πάω στον χορο..και ας ήταν ο τελευταίος μου.. Μακάρι να ζούσα ενα τελευταίο βράδυ ως κανονικό έφηβο κορίτσι..να βάλω το καλό μου φορεμα, να έρθεις να με πάρεις από το σπίτι, να υποσχέσεις στον μπαμπά οτι θα με φέρεις νωρίς σπίτι παρόλο που θα ξες οτι θα αθετισεις την υπόσχεση σου, να φτάσουμε στο γυμναστήριο όπου θα μας βγάλουν φωτογραφιά αγκαλιασμένους, να βάλει το αγαπημενο μ τραγούδι και να αρχίσουμε να χορεύουμε αργά στριμωγμένοι από αλα ζευγάρια, να μου ψιθύρισεις κατι γλυκό και μετα να με φιλ- *σταματήσα αφού με έπιασαν τα γέλια* Πάλι παραμιλαω, έτσι;!

Η: Οχι, οχι..Λατρεύω να μίλας! Και τα λες πολύ ωραία.. *κοκκίνησα με αποτελεσμα να κάνω τον Harry να γελάσει* Θες να σταματήσουμε να τσιμπισουμε τίποτα?

S: Ναι! Πέθανω της πείνας!

*Στρίψαμε σε ενα fast-foodάδικο και παρεγκιλαme δυο cheeseburger. Καθώς "τρώγαμε"-δλδ εγω ετρωγα, ο Harry ούτε που το αγγιξε αφού δν τρώει γενικά- ο Harry έστελνε συνέχεια μνμτ στο κινητό του αγνοοντας με εντελώς. Μόλις τελειώσαμε πλήρωσε ο Harry-αφού εγω δν είχα μία- και αρχίσαμε για το σπίτι και οι δύο δν μιλουσαμε σχεδόν καθόλου. Οταν ο Harry παρκαρε στο σπίτι έσπασε την ησυχία*

H: Σ'αρεσει η υποκριτική?

S: Ναι γιατι?

Η: Τότε αυτό θα το λατρέψεις.. *σχηματίστηκε ενα αινιγματικό χαμόγελο στο πρωσοπο του και μετά έδεσε ενα μαντιλι γύρο από τα ματια μου*

Τι οργανώσες πάλι Styles...