Waiting For superman

Part 33

H: Liam δν έχεις ΙΔΕΑ τι μόλις μου ήρθε..ή μάλλον από ποιον

L: Να μαντέψω πρόσκληση για το παρτυ του Louis σμρ στις εννιά στη βίλα των Tomlinson?! *ειπε ψιλο-σαρκαστικά* Και σε μένα, όπως και όλο το υπόλειπο χρόνο σαν κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Μν ανησυχείς, ειναι σαν έθιμο κάθε χρόνο..καλεί όλο το σχολείο..

Η: Ναι θα πρέπει να ναι φανατικό το παρτυ *ειρωνεύτηκα* Κρίμα,όμως που δν θα πάμε..

L: Έλα ρε Harry... Γιατί οχι!? Κάθε χρόνο πηγαίνω.. Μια χαρα είναι!

Η: Μα δν μπορούμε να πάμε..Remember! Η βίλα των Tomlinson.. μας απαγορεύεται η είσοδος από ξόρκι προστασίας..

L: Αφού μας κάλεσε δν υπάρχει πρόβλημα και το ξες... *ειχε δικιο. Το μισούσα οταν πραγματικά είχε δικιο* Αλλο ειναι το πρόβλημα έτσι δν είναι;;

*"Ναι η Selly! Την κάλεσε και θα πάει ως συνοδευόμενη του στο πάρτυ και θα ναι μαζι τοΥ όπως θα πρεπε να τάν με μένα! Αυτό θα με σκωτωνει αλλα οχι επδ θα ναι μαζι του αλλα επδ εγω θα πρεπε να Μουν στην θέση του. Και το χειρότερο είναι οτι δν μπορώ να τις πω οτι την αγαπώ και την θελω στην δικιά μου αγκαλια κι οχι στην δικιά του,γιατι αν πραγματοποιηθεί η κατάρα θα υποφέρει και κείνη αλλα και γω μαζι της." σκέφτηκα αλλα δν είπα τπτ*

Η: Απλά δν έχω όρεξη! *απάντησα ξερά*

L: Ελα να διασκέδασεις και λίγο... τελευταία όλη σου η ύπαρξη τριγυρνά γύρω από τη Selly και την προστασία της..

Η: Μα για αυτό κατεβήκαμε εδώ.. Για να είμαι ο φύλακας της οχι για να πηγαίνω σε εφηβικά πάρτυ. Αν ήξεραν την πραγματική μου ηλικία δν θα μ'αφηναν να μπω..

L: Αυτά ολΑ ειναι ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΊΕΣ Harry! Και πολύ φτηνές μάλιστα.. Ελα πάμε να περάσουμε μια νύχτα ως φυσιολογικοί άνθρωποι.

Η: Ααα.. Μου φαίνεται οτι μέχρι και συ ο ίδιος πιστέψες το παραμύθι που λεμε στον κόσμο.. Να σου θυμίσω όμως Liam οτι ΔΕΝ είσαι άνθρωπος!

L: Άσε με να χω και μια ψευδαίσθηση ρε συ και παμεε..

*Πριν προλάβω να αρνηθώ ακουστικε ενας θόρυβος από μέσα σαν να σπάει ποτήρι. "Nicole..." ψιθύρισαμε και οι δύο ταυτόχρονα και τρέξαμε στην κουζίνα. Όταν φτάσαμε στην πόρτα την είδαμε να μας κοιτάει. Όμως τα γαλάζια μάτια της είχαν γεινει πιο γκρι και οι κόρες της είχαν διασταλθει όπως κάθε φορά οταν ήταν στο μεταβατικό στάδιο, δλδ στο στάδιο από το παρόν που μεταφέρεται στο μέλλον στην θέση κάποιου πρωσοπου. Άρχισε να δακρύζει αφού ήταν μια επίπονη διαδικασία όμως δν άλλαξε το βλέμμα της από το υπερπέραν παρόλο που φώναζε ψελιζοντας "Liam, Liam βοήθεια πονάω!" Ο Liam βουρκομενος βλέποντας την κοπέλα του να πονά τόσο πολύ όμως ούτε εκείνη αλλα ούτε ο ιδιός να κανει Τιποτα πήγε να τρέξει κοντά της να την ταρακουνήσει να "ξυπνήσει" από την μετάβαση. Τον τράβηξα από τους ομους και τον κόλλησα στον τοίχο για να μην την ξυπνήσει*

L: Άσε με να πάω! Με χρειάζεται! Πονάει Harry! Πολύ! Δν θα την αφησω έτσι! *άρχισε να φωνάζει και σύγχρονος δάκρυα εμφανίστηκαν στο πρωσοπο του*

H: Και τι μπορείς να κάνεις εσύ για αυτό Liam! Μόνο χειρότερα θα τα κανείς αν την ξυπνήσεις την ώρα που μεταφέρεται.. Ξες οτι θα μείνει για ΠΑΝΤΑ στην ουδέτερη ζώνη, ξες το μεροΣ ανάμεσα στο τωρα και το μετά.. *του φώναξα για να συνέλθει*

L: Ξέρω τι ειναι η ουδέτερη ζώνη και δν θελω να πάει εκει *ειπε βρίσκοντας την ψυχραιμία του ξανά*

*Η Nicole τότε άρχισε να μιλά σαν υπνοτισμενη..σαν να την ειχε καταβάλει μια αλλη..πιο δυνατή δύναμη..Ήμουν έτοιμος για εναν ακαταλαβίστικο χρησμό όπως παν*

Ν: Όταν ο ήλιος πέσει κάτω,και τα αστέρια αρχίσουν να χορεύουν

Τότε μέσ'της σκιές

και στις φωνές

Ψάξε να με βρεισ *είπε απογαβλωμενη στο κενό*

Τρέχα Harry, Τρέχα *άλλαξε ο τόνος της σε νευρικός*

Τρέχα Πριν ειναι πολύ αργά

Γιατί ειναι και αυτός εκεί

και με πονάει πολύ..

*τσιριξε και έπεσε κάτω πιάνοντας το κεφάλι της*

*Ο Liam έτρεξε κοντά της,γονάτισε και την πήρε στην αγκαλιά του*

L: Σσσσσς... Ησύχασε.. τελιωσαν όλα τωρα..είσαι καλα.. ελα καρδούλα μ..ηρέμησε, εγω είμαι εδώ *την ψιλοκουνούσε πέρα δώθε*

N: Liam..σε πρκλ μν μ'αφησεις να ξαναπάω εκεί... *μυξοκλαιγε στην αγκαλιά του*

*Εγω είχα μείνει ακινητοποιημένος σαν άγαλμαπ να σκέφτομαι την απάντηση του χρησμού.. <<Οταν ο ήλιος πέσει κάτω>> Άρα την νύχτα και αφού η Nicole βλέπει πάντα όραματα για το άμεσο μέλλον ήταν πιθανός το σμρν βράδυ <<...τα αστέρια αρχίσουν να χορεύουν>> λοιπόν χορεύουν-χορός-πάρτυ.. Αυτό ήταν! Σμρ το βράδυ στο πάρτυ του Louis. Ο υπόλειπος χρησμός ήταν σαν κάποιος να ζητούσε βοήθεια από εμένα αλλα ποιος θα μπορούσε να ζητά βοήθεια από εμένα... Μα φυσικά..!*

Η: Μάντεψε ποιος θα πάει απόψε στο πάρτυ... *ψελισα στον Liam απορροφημένος ακόμα στις σκέψεις μ*