~ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ ΜΕΡΑ~
*Περπατούσα προς στην τάξη να βρω την Άρια και την Selly. Καθώς πήγαινα στην τάξη ολοι με κοιτούσαν. Ήταν φυσικό αφού ειχε 28 βαθμούς και ήμουν με ενα μακρυμανικο, κλειστό στο λαιμό ώστε να κρύβω το σημάδι πίσω στο λαιμό μου και της χαρακες από χθες. Φυσικά και έσκαγα αλλα τι να κανα? Έφτασα στα κορίτσια και αφού της χαιρέτησα με κοιτούσαν με το ίδιο βλέμμα όπως και το υπολείπο σχολείο.*
Β: Εμ... Selly..
A: Δν ζεσταινεσε!!?
S: Ναι αλλά... *πήγα να πω την αληθεία αλλα δν ήξερα αν έπρεπε οπότε το σωσα (κάπως)* Μ'αρέσει η μπλούζα..
Β: Μόνο που Εχει υπερβολικά πολύ ζέστη...
Α: Αν θες μπορώ να σου δώσω κάποιο δικό μου κοντομανικο που έχω στο ντουλάπι μου... Μην ανησυχείς ειναι πολύ στυλατα όλα μου τΑ ρούχα και το ξες... *Αυτό ήταν αληθεία, η Άρια ήταν ενα κοινότυπο fashion victim, πράγμα που δν ειναι καλό αλλα αυτη οπότε της το λέω το πέρνει κομπλιμέντο. Το θέμα,όμως,ήταν πως θα μπορούσα να το αποφυγω χωρίς να τους πω την αληθεία
S: Εμμμμμ..οκέι αλλα... *ακουστηκε το κουδουνι* ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ! *είπα ανακούφισμένη χαρούμενα και αυτές γέλασαν*
Α: Τόση χαρα για μάθημα πρώτη φορά βλέπω.. *ειπε καθ κάθησε πίσω στο θρανίο της με τον Niall*
Β: Προς τι η χαρα, αλήθεια?
S: Έχω καλό προαίσθημα για το μάθημα σμρ *είπα ψέματα για νΑ δικαιολογήθω*
Β: Ελπίζω να χεις δίκιο γιατί δν διάβασα τιποτα...
*Μπήκε μέσα ο καθηγητής της ιστορίας με ενα χαμόγελο ως στα αφτιά.. Οταν χαμογελάει αυτός ενα πράγμα μόνο σημαίνει.. "Ωχ, οχι! Αυτό δν ειναι καθοολου καλό" σκέφτηκα ανησυχόντας αφού δν είχα ανοίξει βιβλίο χθες γτ ήμουν κάπως... ΑΠΑΣΧΟΛΗΜΕΝΗ*
Κ: Βγάλτε μια κόλλα χαρτί έξω! *πρόσταξε. Διάφορες φωνές και διαμαρτυρίες ακουστικάν από κάτω* Ησυχία! *φώναξε* Το γεγονός οτι είστε αδιάβαστοι δν ειναι δικό μου πρόβλημα, άλλωστε δεν περίμενα κάτι διαφορετικο από σας *στάθηκε δίπλα από το θρανίο μου* Εκτός άπο σενα φυσικά Selly, εσύ παντα διαβάζεις και ξερΩ οτι θα τα πας καλά *μου χαμογελασε το κανα και γω.*
*Δεν ήταν οτι ήμουν φυτό απλά λάτρευα την Ιστορία και ήμουν υπερβολικά πολύ καλή. Αλλά τον τελευταίο καιρό λόγο των διαφόρων..εμ.. ΓΕΓΩΝΟΝΤΩΝ δν προλάβαινα αλλα π να ξερε και εκείνος. Τέλος παντων, έβγαλα το χαρτί,έγραψα τις ερωτήσεις που υπαγόρευε. "Σκατα!" σκέφτηκα. Δέν ήξερα καν για τι πράγμα μιλούσαν οι ερωτήσεις*
YOU ARE READING
Waiting For superman
Teen Fiction2η προσπάθεια να γράψω αυτη την ιστορία... Ελπίζω να σας αρέσει :) Υ.Γ. Ειναι ιστορια κανονικα απτο facebook και για αυτο τα σχολεια στο τελος ειναι ετσι... Θα κτλβς μετα δεν πειραζει :) #luvmyreaders