Παρτ 5

335 29 1
                                    

*Έφτασα στο σχολείο.Ευτυχώς,δέν ήταν εκεί αυτός.. Βέβαια,τόσο ντιρλα που ήταν σιγά μην έρχονταν πρώτη ωρα.Οι 7 ώρες πέρασαν αργά και βασανιστικά όπως παντα. Και έφτασε η ωρα που φοβόμουν..Το σχολικό! Αλλα για πόσο ακόμα θα το αποφεύγα..Έπρεπε να τι κανΩ κάποια στιγμή... Κι αυτη ειναι ΤΩΡΑ!*

*Κάθησα στη θέση μου. Αποφάσισα να παίξω Subway Serfers αφού το Flappy Bird το διέγραψα εξαετίας του Louis μιας και μου περνε συνέχεια το κινητό που είχε τι Flappy γιατί εκείνος δέν πρόλαβε να το κατεβάσει πριν τι βγάλουν οπότε για να μην με πριζει του το δινα. Κι ολΑ αυτα επδ δέν μπορούσε να μου πει πως αισθάνονταν εξαρχας.Δλδ πόσο χρόνων ειναι 5ή6 για να ντρέπεται να μου πει κάτι τέτοιο; Ήρθε.Τον κοίταξα καθώς με περνούσε για να πάει στη θέση του.Το είδε και με κοίταξε λοξά κάτω απ'τα μαύρα γυαλιά που φορουσε για να κρύψει το χθεσινό μεθηση.Αλλα δέν μιλήσε! ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΠΕ καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωης μου. Αν το ξερα οτι αυτο το ''ατυχες περιστατικο" θα τον έκανε να μν ξαναασχοληθει μαζι μου,θα το 'χα κάνει χρόνια πριν.*

*Έτσι κύλησαν οι επόμενες βδομάδες, λέξη δέν μου λεγε. Βέβαια κάποιες φορέςτον έπιανα να με κοιτά επίμονα. Όμως ολΑ αυτά θα άλλαζαν μια βροχερή μέρα στα τέλη Μάρτιου οταν θα γίνει-

{Μικρό αλλά θεωρείτε πάρτ ή έστω παρτάκι. Good Night my readers ;) <3}

Waiting For supermanWhere stories live. Discover now