Angels Vs. Demons

Chapter 3

"Δείξε σε αυτά τα φρικιά κάτω πως τα μαύρα τους φτερά δεν μας φοβερίζουν! Είσαι πανέμορφη. Αυτό μόνο του είναι μία ήττα για εκείνους και μία νίκη για εμάς. Απόδειξέ τους πόσο όμορφα πλάσματα είναι οι άγγελοι. Να καταραστούν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν διάβολοι!" η υπηρέτρια της ανεβάζει το ηθικό.

Η Kathrine γεμίζει αυτοπεποίθηση. Ο φόβος σχεδόν εξαφανίστηκε. Παίρνει μία βαθιά ανάσα και αρχίζουν να διασχίζουν τον διάδρομο πιασμένες χέρι χέρι. Η Zoe περπατά δίπλα της. Τα άσπρα τακούνια του αγγέλου χτυπούν ρυθμικά το πάτωμα. Δεν έχει δει ποτέ της δαίμονα και κανείς από τους δαίμονες δεν την έχει ξαναδεί. Μόνο ορισμένοι άγγελοι που κατοικούν γύρω από το παλάτι είχαν το προνόμιο να την βλέπουν ανά καιρούς. Οι πιο νέοι από αυτούς έριχναν κλεφτές ματιές κάθε φορά που η πριγκίπισσα έπαιζε στην βασιλική αυλή με την νεραϊδούλα της, Amelia. Ωστόσο η ίδια ποτέ δεν ξέφευγε από τα όρια του σπιτιού της. Άλλωστε δεν της το επέτρεπε και ο υπερπροστατευτικός πατέρας της. Η έξοδος από τις πύλες του κάστρου απαγορευόταν αυστηρά έως ότου η μικρή να έκλινε και το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας της.

Πριν προλάβει να την καταβάλλει και πάλι ο φόβος εμφανίζονται μπροστά τους. Είναι όλοι καθισμένοι στην μεγάλη τραπεζαρία. Αντιλήφθηκαν την παρουσία της και γυρίζουν το κεφάλι για να θαυμάσουν τη γυναικεία μορφή. Άγγελοι και δαίμονες. Όλη η προηγούμενη βαβούρα σταματά. Οι συζητήσεις μειώνονται, είναι ελάχιστες και πλέον ανύπαρκτες. Η προσοχή στρέφεται προς την μυστηριώδη εορτάζουσα. Ακόμη και οι αφοσιωμένες υπηρέτριες σηκώνουν ταπεινά το βλέμμα από την ποδιά τους για να αντικρίσουν την γνώριμη πηγή θετικής αύρας. Η ίδια στέκεται βουβά στην κορυφή της ψηλής και φαρδιάς σκάλας που βρίσκεται στο κέντρο του μεγάλου δωματίου. Τα μαρμάρινα σκαλοπάτια αγκαλιάζει ένα στενόμακρο κόκκινο χαλί.

Παγώνει στη θέση της. Πρώτη φορά στα δεκαοκτώ χρόνια ζωής της βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με τον εχθρό και αυτό την αναστατώνει. Γρήγορα όμως οι ώμοι της ορθώνονται, το κεφάλι της υψώνεται και ισιώνει το σώμα της όσο πιο περήφανα μπορεί.  Με το δεξί της χέρι μαζεύει ελάχιστα το κυματιστό φόρεμα για να μην το πατήσει. Τα βλέμματα μεμιάς κλειδώνουν στις κινήσεις της νεαρής. Αρχίζουν να κατεβαίνουν αργά αργά την επιβλητική σκάλα. Η Zoe ανασηκώνει το αριστερό χέρι του αγγέλου από το κράτημα και σπάζει ελαφρά τον καρπό της δίνοντας κομψότητα στο κατέβασμα.

Τα φτερά όλων είναι κρυμμένα βαθιά μέσα στην άφθαρτη σάρκα. Το πρώτο πράγμα που έμαθε η Kathrine από τους γονείς της ήταν πως τα φτερά της μπορεί να τα χρησιμοποιήσει σε μία και μοναδική περίπτωση: Σε περίοδο πολέμου. Έτσι θα αντιμετώπιζε αποτελεσματικότερα τον εχθρό. Οι παραβάτες αυτού του κανόνα, που χρησιμοποιούσαν χωρίς σοβαρό λόγο τα φτερά τους, τιμωρούνταν από την ίδια τη μητέρα φύση. Κάθε φορά και μία διαφορετική τιμωρία ανάλογα με το παραστράτημα. Αυτός όπως και κάθε άλλος κανόνας στο σύμπαν ισχύει και για αγγέλους και για δαίμονες.

Στην προκειμένη περίπτωση και παρούσα χρονική στιγμή ο εχθρός είναι οι δεκάδες κουστουμάτοι δαίμονες που κάθονται με στρατιωτική πειθαρχεία, ο ένας δίπλα στον άλλο, στην τραπεζαρία του σπιτιού της. Η Kathrine κατεβαίνει και το τελευταίο σκαλί. Τα τακούνια της ηχούν σιγανά όταν εν τέλει ακουμπούν τo δάπεδο. Ο πολυαγαπημένος πατέρας σηκώνεται από την μεγαλοπρεπή θέση του και πλησιάζει την κόρη του συγκινημένος. Η Zoe αποχωρεί διακριτικά προς την κουζίνα για να βοηθήσει με το σερβίρισμα του φαγητού.

"Kathy, κόρη μου είσαι υπέροχη!" την καμαρώνει.

Πιάνει το χέρι της και την οδηγεί στο τραπέζι. Η Kathrine γνωρίζει τα έθιμα της φυλής της. Έτσι χαιρετά τους καλεσμένους της με μία υπόκλιση ως ένδειξη συμφιλίωσης για τις υπόλοιπες εικοσιτέσσερις ώρες. Ο πατέρας της κάθεται και πάλι πίσω στην αρχική του θέση και η Kathrine παίρνει την δικιά της δίπλα του.