Angels Vs. Demons

Chapter 16

Τα ενωμένα στήθη ανεβοκατεβαίνουν αρμονικά και η αίσθηση των διογκωμένων θηλών έναντι του θώρακά του κάνει τη στύση του να αναριγήσει. Εκείνη έχει ξεχάσει τόσο το λόγο για τον οποίο ήρθε εδώ αρχικά, όσο και το λόγο για τον οποίο του αντιστεκόταν. Ακουμπά απαλά τα γυμνασμένα του μπράτσα όταν επιτέλους βγαίνει σιγά σιγά - σχεδόν με δισταγμό - έξω από τον κόλπο της.

"Ήσουν υπέροχη." αναπνέει βαριά.

Παραμένει επάνω της. Τα μισόγυμνα σώματα ακουμπούν το ένα το άλλο, ο ερεθισμός εξανεμίζεται με βασανιστικά αργό τρόπο. Αναπαύονται, διατηρώντας ωστόσο αυτή τη στάση. Από το στόμα του γλιστρούν ακαθόριστες ανάσες που σπάζουν στο πτερύγιου του αυτιού της. Δεν είχε καταλάβει πως όλη αυτή την ώρα κρατούσε μία ανάσα βαθιά χωμένη στα πνευμόνια της κι ότι τα μάτια της είχαν κλείσει, μέχρι που τα ανοίγει αδύναμα και ανασαίνει ξεψυχισμένα. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει θολά είναι η θέα του ουρανού. Εξαιρετικά ωραίος, χρωματισμένος με ένα βαθύ σκούρο μπλε που τσιμπά τις αποχρώσεις του μαύρου. Μικρά και μεγάλα, άλλα πιο χαμηλά στη γη και άλλα μακρύτερα, γηραιά και νεογέννητα, απόψε τα άστρα είναι δεκάδες. Μπορείς να ακούσεις τους συνεχείς και κακόβουλους ψιθύρους τους, καθώς κουτσομπολεύουν με αναστάτωση τα όσα είδαν. Το γεμάτο φεγγάρι - ο κύριος εκπρόσωπος του ρομαντισμού - διαλύει τις ανησυχίες, επιβεβαιώνοντας πως ό,τι έγινε θα μείνει μυστικό μεταξύ τους. Έτσι, απαλλαγμένα πια από το βάρος, τα ετερόφωτα ουράνια σώματα φωτίζουν απαλά τα δύο ημίγυμνα πλάσματα. Είναι οι μάρτυρες στο αξιόποινο αμάρτημα που διέπραξαν μόλις πριν από μερικά δευτερόλεπτα.

"Υπέροχη." εκπνέει ξανά, αυτή τη φορά μοιάζει να απευθύνεται περισσότερο στον εαυτό του παρά στον άγγελο.

Ορθώνει ελάχιστα τον κορμό του από την οριζόντια θέση, ώστε κοιτά το γαλαζοπράσινο των ματιών της. Για πρώτη φορά, της δίνεται η ευκαιρία να θαυμάσει το τέλειο πρόσωπό του από απόσταση αναπνοής. Το μικρό σφαιρικό σώμα - ο βολβός - του ματιού του μεταδίδει τη συνήθη, απροσδιόριστη ψυχρότητα. Ο κυκλικός έγχρωμος χιτώνας - η ίριδα - λαμπυρίζει, αναδίδοντας μικρές διακεκομμένες λάμψεις. Εκτυφλωτικό, υπέρλαμπρο σμαραγδί. Τόσο ισχυρό, ικανό να προκαλέσει συσκότιση της όρασης - παροδικό αίσθημα τύφλωσης. Παρ’ όλα αυτά, το βλέμμα του εκπέμπει μία εντελώς ανεξοικείωτη νηφαλιότητα. Μικρές μπούκλες σοκολάτας, σκούρες έχουν πέσει ανάλαφρα στο μέτωπό του. Τα άλλοτε λεπτεπίλεπτα ροζ χείλη του είναι, τώρα, ελαφρά φουσκωμένα με ένα ζωηρό κερασί χρώμα.