My Brother Is My Lover

chapter 2 the return

Solanna's pov

"Guys may I have your attention please"

Natigil kami sa pag uusap ni Gabby at Shawn dahil may nagsalitang emcee sa stage. Umupo kaming tatlo sa isang round table at kumuha ako ng isang baso ng wine sa kasambahay namin na nag serve.

"May we welcome our beloved mayor of our city , the city of San Agustin. Mayor Henry Mendez!"

At lahat ng tao nag si palakpakan at ganon din ako. Daddy climb up on stage and he's presence is very professional.

"Welcome everyone and I hope you are enjoying the party" he paused "as you can see today is a very special day"

Tumingin si daddy kay mommy tapos saakin naman ng nakangiti kaya napakunot ang noo ko. What's so special about this day? I have a bad feeling about this.

"Next week from today is my son's return here in San Agustin , Adam Throne Mendez after 5 years of living in America"

Nagsipalakpakan ang lahat ng tao. Habang ako , Hindi makapaniwala sa narinig ko.

"Oh my gosh! Sissy uuwi na daw si Adam dito sa San Agustin next week. Gosh after 5 years ngayon pa siya uuwi!"

Sabi ni Gabby at tuwang tuwa niya akong niyuyugyog. Hindi ako makapaniwala , after 5 years babalik na si Adam. Ang kuya ko at ang lalaking minahal ko.

"Solanna are you okay? Bakit namumutla ka?"

Hindi ko pinansin ni Shawn at gulat pa rin ako kaya Hindi ko alam kung ano ang sasabihin at gagawin ko. Biglang tumulo ang luha ko at agad ko naman itong pinahid. Bakit ngayon pa? Bakit uuwi pa siya dito ngayong okay na ako?! Okay na ang lahat. Pero Hindi dapat ako nag papaapekto ng ganito. Jusko naman Solanna , limang taon na ang nakakaraan.

"Solanna why are you not responding? Are you okay?"

Matapos niya akong iwan 5 years ago babalik pa siya dito? Hindi na dapat siya bumalik at hindi na dapat ako naapektuhan ng ganito!

"SOLANNA!"

Doon Pa lang ako natauhan ng sumigaw ng sobrang lakas si Gabby.

"Solanna what the hell is your problem?! Are you even okay?! Kanina ka Pa namin kinakausap ni Gabby but you are just sitting there looking like a piece of crap"

Tumango lang ako sa sinabi ni Shawn at Di siya pinansin. Hindi , okay lang saakin na bumalik na si Adam dito dahil wala na akong nararamdaman para sa kaniya and besides he's my brother.

"Oo nga Solanna tama si kuya. Aren't you even happy na babalik na si Adam after 5 years?"

Napatingin naman ako kay Gabby at naka kunot ang noo niya. You should not be exaggerated or over react Solanna and besides it was has been 5 years. You are still young that time and naïve and what you did felt that time is not right. It's not even love.....sana

"Huh? Gabby of course not I'm just.....i'm just uhm shock that's all"

I can see in my peripheral vision na nag katinginan nalang si Shawn at Gabby. Kumuha ako ng limang baso ng wine sa kasambahay namin na ang serve at ininom iyon ng mabilis. Hindi naman nila ako inawat dahil nagulat din sila sa ginawa ko.

"I need to go. I'm tired enjoy the party huwag lang kayo sumobra dahil papasok pa tayo sa school bukas. good night"

Iniwan ko silang gulat pa din sa inasta ko. I climbed up the stairs at may iilang tao akong nakabanga and I don't give a crap.

"Ma'am Solanna ayos lang po ba kayo?"

Tanong ng isang kasambahay namin ng makasalubong ako. I am walking like a zombie , yeah I'm drunk pero hindi naman ako mabilis malasing. Ngayon lang"

When I entered my room I lock the door at hindi ko na mapigilang humagulgol ng iyak. Kinuha ko ang isang malaking box sa ilalim ng kama ko at binuksan iyon. Sa loob ng box nakatago ang pinaka lihim kong sikreto na hindi ko kakayanin kung mabubunyag ito kahit kanino man. Agad ko itong kinuha at umiyak ng umiyak.

"Babalik na siya"

I wipe my tears in my cheeks and stared at it , my inner most secret. I have to be brave , you have to be brave Solanna. Ipakita mo sa kaniya na okay ka lang I mean okay naman talaga ako pero gusto kong ipakita sa kaniya na masaya ako kahit na wala siya sa buhay ko. Kahit iniwan niya ako. Dapat It shouldn't bother me at all dahil five years na ang nakalipas , sobrang tagal na iyon. Pero bakit kahit sobrang tagal na iyon parang ang sakit sakit pa rin para saakin? Parang sariwa pa rin ang sugat.

"I'm sorry"

Agad ko itong binalik sa box at tinago muli sa ilalim ng kama ko at nag patuloy sa pag iyak. After this night Hindi na ako iiyak. It won't matter to me anymore kahit babalik na siya. He is my brother that's all. It is wrong to love him more than a brother kahit Hindi ko Pa siya tunay na kadugo. I don't know how I fell asleep last night basta ang alam ko 6:00 am pa lang ngayon at paalis na ako ng bahay papuntang school. I didn't get enough sleep last night but still nakatulog pa rin ako. Tulog Pa ang mga kasambahay namin kaya Hindi Pa sila nakapagluto ng breakfast kaya Hindi nalang ako kakain. Kinuha ko ang Susi ng sasakyan ko at napag desisyunan ko na ako ang mag mamaneho papuntang school. I know magagalit si mommy at daddy kapag nalaman nila na hindi ko kasama ang mga bodyguards ko sa school but yeah whatever gusto ko lang talaga makaalis ng mansion. Ayaw ko lang makita sila mommy and daddy , I don't know why but as much as possible ayokong isipin na babalik na si Adam dito. I park my car at nagulat ako ng makita ko ang sasakyan ni Shawn sa tabi ng sasakyan ko

"Good morning shining sun ang aga mo yata ngayon?"

Bungad saakin ni Shawn pag labas ko ng sasakyan. My name SOLANNA means "shining sun"