Solanna's pov
"okay Katrina gaano mo ba kagusto si Adam?"
Patuloy lang ako sa paglagok ng inumin sa aking harap at nagpatay malisya nalang ako sa tanong ni Shawn. Pero alam ko naman na nakatingin saakin si Adam ngayon.
"hhhmmm gusto ko siya to the point that I will eliminate anyone who gets in my way"
Nagulat ako sa sinabi ni Katrina pero mas nakakagulat dahil saakin siya nakatingin habang sinasabi ito, nabalot ng katahimikan ang paligid namin habang ako ay inom pa din ng inom.
"sino na ne-"
"I'm drunk matutulog na ako"
Pinutol ko ang sasabihin sana ni Gabby at nagsimula ng tumayo papuntang kwarto ko dahil I know to myself that I am very drunk right now, I walk wobbly papuntang kwarto habang iniisip si Adam at Katrina at hindi ko namalayan nadapa na pala ako.
"shit"
Ramdam ko ang sakit ng paa ko sa pagkadapa ko at pag-tingin ko sa tuhod ko ay may sugat na pala ito, hindi ko ininda ang sakit pero hindi ko na napigilan ang sarili ko at tumulo nalang ang mga luha mula sa mga mata ko. I am not crying dahil may sugat ang tuhod ko but because of the thought of Katrina and Adam being a couple, akala ko talaga wala na akong nararamdaman para kay Adam pero nakakainis lang kasi kahit limang taon na ang nakalipas mahal na mahal ko pa rin siya at ang sakit sakit lang makitang may kasama siyang iba. That should be me, that should be me na ka holding hands niya, that should be me declaring to everyone I love him, that should be me kissing those lips pero hindi. Pinahid ko na ang mga luha sa pisngi ko at sinubukang tumayo pero na out of balance ako because I'm drunk and because of my wound kaya natumba naman ako but surprisingly wala akong naramdaman na tumama ang katawan ko sa buhangin instead a strong pair of arms catches me.
"tsk lasing ka and mag-isa ka lang na naglalakad ayan tuloy nadapa ka at nagka sugat, are you out of your mind?"
I stare at his eyes, eyes that screams authority and makes you fall for him harder pero agad ko siyang tinulak at lumayo ako sa kaniya.
"ano ba ang pakialam mo? Bumalik ka nalang doon sa babae mo, magsama kayo for all I care"
Naglakad na ako papalayo sa kaniya at iniinda ang sakit sa tuhod ko and the fact that it feels like the whole world is spinning.
"look Solanna, I'm sorry"
Hinila niya ako paharap sa kaniya at hindi ko na naman naiwasang maiyak ng makita siyang nag-aalala at nag-mamakaawa saakin.
"sorry? Sa tingin mo pagka tapos mo humingi ng tawad okay na ang lahat? Hindi ganon kadali iyon! Ikaw ang dahilan kung bakit miserable ang buhay ko ngayon! Hindi mo alam kung gaano kasakit sa pakiramdam mawalan ng taong pinaka mahalaga sa iyo na pati buhay mo kaya mong ibigay para mabuhay lang siya ulit!"
Hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko at nasabi ko na sa kaniya ang matagal ko ng gustong sabihin.
"Solanna what are you talking about?"
He look confuse and I can't blame him, lumapit ako sa kaniya at hinampas hampas ko siya habang siya ay inaawat naman ako.
"of course you don't know! Of course you don't have any idea! The moment you left nalaman Kong buntis ako! Po buntis ako! And I miscarriage our baby! Sa sobrang pangungulila ko sa iyo hindi na ako kumakain kaya nalaglag ang anak natin Adam! Ang anak natin na tatlong buwan pa lang sa sinapupunan ko!"
Nakita ko ang gulat na expression niya at pati sa mata niya, hindi siya makapaniwala sa sinabi ko and I don't know what came over me at nasabi ko ang pinaka tatago kong sekreto.
"Solanna please sabihin mo na hindi totoo ang sinasabi mo"
Tumulo din ang mga luha sa mga mata niya, bigla akong napaupo sa buhangin habang umiiyak at ganoon din si Adam, ang sakit sakit mawalan ng isang anak sana ako nalang ang nawala.
"totoo ang sinasabi ko Adam"
I said in a low voice, hindi ko naman kailangan na pilitin siya dahil alam naman ni Adam sa sarili niya na hindi lang imbento ang mga sinasabi ko.
"bakit hindi mo sinabi saakin na buntis ka noon?! Pwede naman akong Bumalik dito! Sinabi mo ba kay Mommy at Daddy ang mga ito?!"
Tumaas ang boses niya kaya napatingin ako sa kaniya, akala ba niya hindi ko naisip ang mga pinag sasabi niya saakin ngayon?!
"dahil mahal kita noon Adam at hangang ngayon mahal pa din kita! Kung sinabi ko kay Mommy at Daddy na may anak tayong dalawa or may relasyon man tayo! matagal na nila akong pinalayas! Hindi lang ako pati ikaw din! Daddy wants you to be the next mayor dito sa syudad ng San Agustin at masyado kitang mahal at ayokong ako ang maging dahilan kaya hindi natupad ang mga pangarap mo!"
Hindi siya nakasagot sa mga sinabi ko, totoo naman eh sa sobrang pagmamahal ko kay Adam gagawin ko ang lahat para sa kaniya, ang Mali ko lang sa sobrang pagmamahal ko sa kaniya pinabayaan ko ang anak ko.
"now I understand everything, Solanna sa tingin mo ba ginusto kong umalis at Iwan ka?! Solanna si Mommy ang dahilan kung bakit ako umalis in the first place! Alam niyang May relasyon tayong dalawa that's why she sent me to America! She told me wala siyang sasabihin kay Daddy kung aalis lang ako at doon manirahan! She threatened me na sasabihin niya ang lahat kay Daddy kapag hindi ko ginawa ang gusto niya! She said itatakwil nila tayo! Okay lang naman saakin na itakwil niya ako basta huwag lang ikaw! Sa tingin mo ba hindi ko na isip na itanan ka? Solanna I did pero ano ang ipapakain ko sa iyo?! You are used to the life of luxury and I can't take that away from you! Solanna I don't care about my dreams! You are my dreams and I already achieve you"
A/n:
Sorry for the late update anyways vote and comment po kayo sa chapter ma ito please much love everyone.
Queen-
BINABASA MO ANG
My Brother Is My Lover
DragosteSolanna Andrea Mendez , 20 years old. Mayaman at kinaiingitan ng lahat. Bukod dito maganda rin siya at matalino kaya marami ang naiingit sa kaniya dahil sa kasikatan niya dahil anak lang naman siya ni Henry Mendez , ang mayor ng syudad ng San Agusti...