Prince Of Blue Wolves Series 3 : RUSSEL EMILIO by CallmeAngge(INCOMPLETED)

CHAPTER 24

Are you serious,dude! Alingawngaw ng inner wolf niya.

Ayaw ko na patagalin pa ang isyu na ito,wolf...malalaman din naman niya mas mainam kung simula pa lang malalaman na niya ang tungkol satin..sa aking pagkatao.

Less worried,less pain.

Naikuyom niya ang mga palad.

Nararamdaman nya na kabado ang dalaga.

Shit,kailangan na niya sabihin ngayon! Sasamantalahin na niya hanggat may epekto ang wine na sinadya niya ipainom rito.

Tumayo siya. "Sumama ka sakin,ipapakita ko sayo ang sekreto ko.."

Kabado ito sumunod sa kanya.

Damn,sorry,darling I need to do it now!

Sa isang malawak at maluwag na silid niya dinala ang dalaga. Iyun ang silid na ginagamit niya sa pag-eensayo bago siya lumaban sa mga tournament.

Namamangha naman na nilibot ng dalaga ang mga mata sa kabuoan ng silid.

"It's look like a Arena here.."mangha nito saad.

Agad din natauhan ng makaharap sa kanya at makita seryoso siya.

" Anong sekreto ba? Wala naman ako nakikita na may kinalaman sa sinasabi mong sekreto.."matapang nito saad.

"Gusto ko makita mo ang totoo ako..dahiL gusto kita higit pa sa kaibigan gusto ko muna matanggap mo muna ako kung sino taLaga ako bago ko hayaan ang aking sarili na...na palalimin pa ang nararamdaman ko ito para sayo,Darlene.."

Humugot siya ng malalim ng hininga bago niya hinayaan ang sarili na magbago anyo.

Isang malakas na pagsinghap ang naging reaksyon ng dalaga.

Nanlaki ang mga mata nito. Disbelief draw all over her beautiful face.
Napaawang ang mga labi.

Bahagya umatras ang anyo niya lobo. Hindi niya gugustuhin na matakot ito sa oras na makabawi ito sa sarili.

Matagal sila nagkatitigan. Shock and disbelief mirrored on her gray eyes.

Tumalikod siya,hindi niya kaya makita pa ang isang emosyon na ayaw niya makita rito.

Ang takot. Takot para sa kanya.

"Lobo ka?"

Marahas siya napalingon dito sa bigla pagsasalita nito.

"As in? Isa kang lobo?" hindi makapaniwala saad nito.

Napatitig lang siya rito. Inaasahan niya na magtitili ito pero kilala niya ang dalaga.

May alam ba ito sa lobo? Paano nasabi nito na isa siya lobo?

Ah,baka sa napapanuod nito.

"Kung ganun hindi ka tao.." maang nito saad muli.

Nanatili siya nakatitig rito.

"Seryoso ba 'to o nanaginip lang ako? I'm dreaming before..it's look like you? But I kill you there.." wala sa sarili nito saad.

Nagbalik siya sa anyo-tao niya upang mas magsink in sa isip nito na totoo ang lahat na ito.

Malakas ito napasinghap.

Gulat ito napasinghap at mabilis na tinalukran siya.

Yeah,she's running now.

Natakot na ito sa kanya,mariin niya naikuyom ang mga palad.

"I know you scared..but I'm real,Darlene..hindi ko mababago ang katotohanan na iba ako sa inyo," mapait niya saad.

Lalo masakit sa kanya na wala maging reaksyon ito maliban ang matakot ito sa kanya.

"You scared at me,right..?"

Marahas ito bumuga ng hangin.

"Natatakot ka sakin,I'm not going to hurt you.."

"Alam ko.." anas nito.

Mapait siya ngumiti.

"Pero ang mas nakakatakot ang makita ka hubo't-hubad sa harapan ko,pwed bang magdamit ka muna?!"

Nabigla siya sa sinabi nito. Isang malakas na tawa ang pumainlanlang sa silid mula sa kanya.