Chapter 31

0 0 0
                                    

Chapter 31 *I love him*

Jae's POV

Lumabas na ako ng clinic after Kong ma check ng nurse sa clinic.

I'm thinking the girl kanina. Hindi na siya bumalik don sa clinic. At hindi ko na din nakita si Kevin.

Inalalayan ako nila Shai at Reign. I know now their name because they said it to me. Bahala na daw kung hindi ko sila maalala basta't alam ko ang pangalan nila.

"San mo gustong pumunta Jae?" Gusto ko muna sa tahimik na lugar. "Meron bang field dito? Or garden?" Tumango naman sila.

"Don na lang." Hinatid naman nila ako.

We're inside now the garden. Medyo tahimik naman dito. Pero it's better.

"Iuupo ka namin dito." Tumango lang ako. "Iwan ka na namin. Para din makapag isip isip ka." Tumango ako ulit.

Umalis na sila. At tumingin naman ako sa mga paligid. It's seems na hindi ito binibisita ng mga students dito. Pero maganda naman itong tambayan.

Sabi ni Shai bukas na ang prom. At sa biyernes na ang graduation.

Siguro di na lang ako aattend non. I'm so useless. Wala akong maalala.

"Hahahahahaha". Napatingin naman ako sa dalawang taong nagtatawanan. They are familiar.

Napatingin ako sa babae. Ganun na naman ang heart beat ko.

At may naramdaman akong sakit sa may dibdib ko. Hindi ko sila kilala Pero bakit parang nasasaktan ako ngayon na nakatingin sa kanila.

Erin's POV

Nandita kami ngayon sa garden. Kami ni Kevin.

Nagulat nga ako kasi siya pala ang yumakap sa akin kanina. Hindi ko nga inasahan yun.

"Why you're crying that time?" Napatawa naman ako. "Di ko alam." Kumunot naman ang noo niya. "Di mo alam?" Tumango ako.

"Siguro nasaktan ako nong sinabi niya na hindi niya talaga ako kilala at maalala. For all the things he done to me, ganun lang ang mangyayari? Malilimutan niya lang lahat?" He tapped my back.

"I feel you. You seem so affected sa nangyari kanina." Tumingin ako sa kanya. "Panong hindi affected eh kaibigan ko yun tapos hindi niya ko maalala?" Ngumisi siya.

"Kaibigan mo lang?" Nagulat naman ako sa sinabi niya. "Oo. Kaibigan ko lang." Tumango naman siya. At tumawa.

"Iniinis mo ako ano??" Tumigil naman siya. "Iniinis? No, I'm not!" Hahahahha. Antares sa kanya? "Defensive." Nagsmirk ako.. "I think you love him." What?! I love him? No!

A/N: Siguro ikaw yung defensive Erin.😂

Manahimik ka otor.

"Yeah you're right but as a friend. Hindi katulad mo na sinayang mo lang ako." Nanahimik siya. Buti nga sayo.

"Hindi kita sinayang no. Swerte mo nga pinalaya kita." Anong nakaswerte don? "Swerte ba yun?" Tumango siya.

"Because you can have a chance to find someone who is better than me." Naintindihan  ko naman.

Kaya pala. "Kaya pala nakipaghiwalay ka kasi sa tingin mo na mas better pa si Jae para sa akin kesa sayo." Ngumiti siya.

"Exactly."

Haysss. Ngayon malinaw na sa akin lahat. I think I'm falling for him. I'm falling for Jae. Tama siguro si Kevin.

I deserve someone better than him.

"Alis na ako ha! Bye." Tumango lang ako. Nong nawala na sa paningin ko si Kevin, I felt relief. We're ending it good. And now I'm facing this feeling for Jae.

Bakit ngayon pa na hindi niya ako kilala? Pero siguro, it's better to keep this feeling.

Tumingin ako sa kabilang bench na may nakatulog na lalaki. Hindi ko masyadong naaninag ang mukha niya. Naka side view kasi.

Lumapit ako. It's him.

Tinititigan ko lang siya.

"Why am I feeling this way when I'm with you Jae?" Ngumiti ako sa kanya. "Bakit ngayon ko pa to naramdaman na wala kang maalala?"

Medyo napalakas ko ang boses ko.

Pero hindi naman siya nagising.

It's one pm. I'm not taking lunch.

-------------Fast forward tayo ha!

It's 4:56pm. Pero hindi parin nagigising si Jae. Nakatulog na nga ako.

"Jae." I tried waking him up. Pero hindi man lang siya gumalaw. "Jae gising na."

Hindi parin siya gumalaw.

I have a hard feeling. Kanina pa ba siya dito? Sino kasama niya dito?

"Jae?!" I feel his heart beat.

And it's not
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
^__^ A/N: Ano daw? IT'S NOT? ANO kaya yun?

Vomments!!!!

The ChoiceWhere stories live. Discover now