The Choice

Chapter 38

Chapter 38 *Remember?*

Jae's POV

"How's the hotel?" Tanong ko sa incharge dito. "It's fine sir. There's a new constumers. I think they've been in a long trip. They're looked so tired." Tumango ako.

Mabuti nama't may nakilala parin nito.

Umalis na ako at lumabas. Wala akong pakialam sa mga bodyguard ko.

Sh*t! May nakabunggo akong babae.

Wtf?! Really huh?! Ngayon pa talaga?

Maalala ko na naman siya ulit. Ganito kasi yung dahilan ng pagkakilala naming dalawa. "Aray." Napatumba siya. "Wag na Sir. Hayaan niyo na lang siyang tumayo." Sabi ng bodyguard ko na nakabangga sa kanya.

"No." Napatingin siya sa akin. Tumingin din ako sa kanya. "Hayaan mong tulungan kita." Inalay ko ang kamay ko para hawakan niya upang mapabilis siyang makatayo. I miss it. Hindi lang yun, pati lahat ng kabuuan niya.

Pero hindi pwede. Aalis na ako sa buhay niya. Hindi na kami para sa isa't isa. Tapos na lahat.

"Sorry Sir." Hindi niya hinawakan ang kamay ko. Siya na mismo ang tumayo. Sasampalin sana siya ng bodyguard ko pero pinigilan ko ito.

"No. It's okay." Ngumiti ako. "Sige po. Alis na ako." Umalis na siya don.

Ngayon nga lang tayo uli nagkita. Pero ang bilis nga naman ng oras. And we're not before. Maraming nagbago compared ngayon.

I know she know me but hindi niya pinapahalata. I still love her. I'm fully okay. Pinalabas ko lang kanina na may amnesia pa ako.

Sa katunayan, ako lang ang may alam na nakaalala na ako sa lahat. And I don't want somebody to know it.

Ayokong ipaalam sa kanila. Mas mabuti nang ganito.

Pumasok na ako sa kotse at umalis na.

STOP THINKING JAE...

Erin's POV

Sinalubong ako nila mommy. May ngiting umaabot sa tenga. And I know why....

Dahil kay George. You remember him? Psh...

"Kamusta anak?" Tanong ni mommy saken. "Magpapahinga na po ako ma. Wala na po akong oras para makipagbiruan sa inyo." Umalis na ako.

"Pasensya na anak." Napatigil ako. Bigla na lang akong napaiyak.

Dumeritso na ako sa kwarto at don na binuhos lahat. "Mahal ko pa rin ba siya?" Pero nandito ako para kalimutan siya diba? Pero pano na ngayong nagkita kaming dalawa.

He even say my name. Pero hindi naman ibig sabihin non na naalala na niya ako diba? Baka may ibang Erin sa likod ko non. Hindi lang naman ako ang Erin na namumuhay sa mundong ito.

"Erin?" Pinunasan ko agad yung luha ko. I'm sure si Ate to. "Pasok." Bumukas ang pinto at sinalubong ako ng malungkot na mukha ni Ate. "Okay ka lang ba?" Napayuko ako.

"Anong nangyari?" Lumapit si Ate sa akin. Napaiyak ako ulit. Nandito parin yung sakit at pagmamahal. Pero gusto ko na itong mawala. Bakit ba ganito? Ano bang gusto ninyo?

"N-nagkita k-kami Ate." Kumalas sa yakap si Ate sa akin. "Tapos?!" Napangiti ako. "Siya ang may ari ng tinitirhan natin ngayon...." Nagulat si Ate. "Kaya posibleng mapapadalas ang pagkikita namin."

Ngumiti si Ate. "Diba yun naman ang gusto mo? Na magkita kayo ulit?" Ngumiti ako. That was before siguro. "I don't think so Ate."

"Mahal mo pa ba?" Tumango ako. Hindi ko naman pwedeng e deny. Nagsisimula pa nga akong kalimutan siya diba? Nagsisimula pa. So may natitira pa.

"Mag usap kayo." Napasmirk ako. Mag usap? Magmumukha lang akong tanga don. Hindi niya ako maalala diba? DIBA?!

"Wag na lang Ate. May kanya kanyang buhay na kami. Hindi na ako pwedeng pumasok sa buhay niya. Pinalabas na ako." Bumuhos ulit ang mga luha ko. "Pano mo nasabi na pinalabas ka na nga niya?" Napatawa ako.

"Nagpakita ba siya ulit pagkatapos ng lahat? Nong prom... tumakbo siya. Hinabol ko pero hindi ko na siya makita. Ngayon... He treated me like a stranger."

Napatawa si Ate. "Like what?" Napaisip naman ako. "Binangga ako ng bodyguard niya. Tapos sasampalin na sana ako nong bodyguard pero pinigilan iya ito..."

Napatawa ulit si Ate. "Stranger ka pa ba sa kalagayang yun? Hahahah Eh parang kilala ka nga eh. When you say a stranger, binalewala ka lang niya."

Well, may iba namang stranger na tutulungan ka na parang wala lang.

"Hays. Oo na. Lumabas ka na. Matutulog na ako." Tumayo na si Ate. "Sige. Baka mapuyat kapa. Magkikita pa naman kayo ni George bukas. Hahah."

Hinampas ko si Ate sa unan. Hays. George na naman.

Makatulog na nga lang. Pero di ko inakalang may maraming mangyayari ngayon. Pati na yung pagkikita namin.

Ok! What's next destiny ha? PSH!

Ok bye!!! Hi readers. Please wag kayong magsawa sa story ko. May new cast. Yiiieee. May ibang bansa pa silang pupuntahan. Be ready to her adventure.

VOMMENTS💞