The Choice

Chapter 35

Chapter 35 *Bye*

Erin's POV

And now!!! this is it. Alam na nila mama na hindi ako pupunta sa graduation ceremony.

Nong una hindi nila ako pinayagan, but then nagpumilit ako, kaya pumayag na lang sila.

Nakatayo ako ngayon sa labas ng bahay namin. Aalis kami. Napagdesisyunan namin nila mama na umalis muna kami, and sa lakad na yun, I'll try not to think about him.

We're going to Singapore, pagkatapos sa South Korea then sa France at last sa Australia.

1 week lang kami sa Singapore, 1 month sa South Korea and France and di pa namin alam kung kailan kami dun sa Australia sabi ni daddy.

"Sakay na tayo!" Yaya sa akin ni Ate. "Una na lang po kayo." Tapos nginitian ko siya. "May problema ba Erin?" Bigla na lang akong napaiyak. Di ko alam bakit. Sabi ko pa naman sa sarili ko na hindi ko siya iisipin.

"Oh! Anong nangyari sayo?!" Napaupo ako. "I miss him..." Umupo din si Ate at niyakap ako. "...Nagpakita siya pero sa paraan na di ko siya makikita. Gusto ko siyang makita Ate!" Sabi ko.

"Okay. San ba kayo last nagkita?" Tumingin ako kay ate. "Sa hallway sa school malapit lang sa Gate." Ngumiti siya. "Balikan natin don. Baka nandon siya.....nag aantay sayo."

Ngumiti ako.

"Let's go Hailee, Erin!" Nandon na pala sila lahat. "Ang dadrama niyo talaga mga babae." Sabi ni Kuya. "Stop Drei!" Sigaw naman ni Ate. "Oh! Sorry." Tapos ngumiti siya ng nakakainis.

"Ahm dad! Can we go to the school of Erin? May pupuntahan lang kami." Sabi ni ate. Nagkatinginan naman sila.

"Okay." Sagot naman ni Daddy with a smile.

School

Nakapasok na kami and medyo marami nang tao. But si Jae ang hinahanap ko ngayon. Nandito kami sa hallway kung san siya nagparamdam kagabi. Pero wala.

Jae...nasan ka ba?

"Nakita mo na?" Umiling ako at napayuko. "Don't give up. Let's find him." Tumango ako.

Pumunta kami sa court, baka nandon siya. Don kasi eheheld ang graduation. And no one is in there.

Pumunta kami sa garden. Wala pa din. Nasan ba siya? Nakita ko ang isang bench. Ito yung bench na inupuan niya. I sit and look up to the sky.

"Akala ko kinuha ka na. But you stay. And where are you by the way? You're staying because me of right? But where are you now?" Maaliwalas ang langit.

"I think he's not here Erin, we better go. Malelate na tayo sa flight." Tumango na lang ako.

Sana nandito ka. Pero kung nandito ka man talaga, bakit di ka magpakita?

Jae's POV

Hi guyz! Akala niyo patay na talaga ako ano? Well, hindi mangyayari yun. Imposibleng naman na mamatay ako.

Hindi ko iiwan si Erin. I love her so damn much. And I'm going to school now. This day, magpapakita na talaga ako. Di kagaya kagabi. Palpak!

Dadalhin ko sana siya sa inihanda kong lugar pero kasi pinatigil niya ako. And I miss her so much kaya nahalikan ko siya sa di oras and I take off my mask nun. Di pwede na malaman niya kung sino ako kaya tumakbo na ako palayo.

Nandon si Kel. Pati nong nag usap sila pagkatapos ko tumakbo, nagtago ako non at sinenyasan ko si Kel na pigilan si Erin.

At hindi ko na alam kung anong pinag uusapan nila nun. Pero sana naman hindi niya sinabi na ako yung tumakbo!!!

Nakapasok na ako sa school. Marami nang tao.

Where is she?

Ayun! "Erin!" Nakita ko ang mukha ng babae at hindi siya ito. "Sorry." Kamukha kasi.

Parang wala siya dito. "Erin!" Sigaw ko pagkapasok ko sa covered court. Walang Erin dito.

Pumunta ako sa garden.

May nakita kong babaeng nakaupo sa bench at babaeng nakatayo na nasa 20s. Lalapitan ko na sana nang may tumawag sa akin.

"Mom!" Inis na sagot ko. "Where are you?!" Damn! "It's none of your business!" My mom is so strict since sa trahedya  na nangyari sa akin pati sa pinsan ko. Sinisi niya lahat kay Erin. And that made me hate my own mother.

"Are you in school?!" I know she knew. Tumingin ako sa pwesto nila. Parang paalis na ata sila. And the one who is sitting on the bench a while ago is...Erin. "No. I'll hang up now bye." I ended the call.

Nakalabas na sila nang natapos ang tawag namin ni Mommy. Habang palabas ako, may lumapit na mga estudyante sa akin.

"You're alive!"

"Jae is alive!"

At may yumakap pa sa akin. Hindi lang isa kundi marami. "Excuse me guyz. May hinahabol ako." Tumabi naman sila.

Agad na akong tumakbo. Nasan na sila. I saw the 20s na kasama niya kanina. Agad na akong lumabas ng gate.

But then, naabutan kong paalis na ang sasakyan na sinasakyan nila.

Really? It's because of my mother! Ghhhaaadddd! I hate my life!

No other words I can say but Goodbye.

***
See you😿😿😿

Di naabutan ni Jae si Erin. Pano na yan? San sila magkikita ulit?

Well.... ABANGAN😘