Η συζήτηση με τον Ντιμίτρι δεν κράτησε για πολύ. Ήμουν κατηγορηματική στο ότι δεν ήθελα να πω την αλήθεια στον Κάρτερ γιατί θα έφερνε τα πάνω κάτω. Αν ωστόσο έβλεπα πως το πράγμα έφτανε στο απροχώρητο θα έκανα μια αρχή ελπίζοντας πως δεν θα χρειαζόταν να φτάσω στο βάθος των γεγονότων. Κοιμήθηκα πολύ ανήσυχα εκείνο το βράδυ. Ότι είχα αρχίσει να τα πηγαίνω καλά με τον Κάρτερ και ήδη φοβόμουν ότι θα χάλαγε και αυτή τη φορά εξαιτίας μου.
Το επόμενο πρωί με ξύπνησε ο Τσέις χτυπώντας μου αλαφιασμένος την πόρτα. Εγώ σηκώθηκα όπως – όπως από το κρεβάτι μου και του άνοιξα.
«Έτσι είσαι κάθε πρωί;», με ρώτησε αντικρίζοντάς με.
Οι πυτζάμες μου ήταν τσαλακωμένες από τον άτσαλο ύπνο, τα μαλλιά σε μια παρόμοια κατάσταση, ενώ το πρόσωπό μου έδειχνε κούραση παρά το γεγονός ότι κοιμόμουν.
«Τι θέλεις;», τον ρώτησα γέρνοντας το κεφάλι μου στην πόρτα.
«Πρέπει να με βοηθήσεις», με παρακάλεσε μπαίνοντας μέσα.
Εγώ έκλεισα την πόρτα και ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι μου. Αφού ένιωσε μόνος του άνετα σε ξένο κοιτώνα εγώ γιατί να μην ένιωθα στον δικό μου; Σκεπάστηκα με το πάπλωμά μου και άφησα έξω μόνο το κεφάλι μου. «Σε τι να σε βοηθήσω;»
Εκείνος έκατσε στην άκρη του κρεβατιού μου. «Αύριο έχω τεστ στα γαλλικά.»
«Δεν ξέρω τόσο καλά», μουρμούρισα μαζί με ένα χασμουρητό.
«Δεν σε θέλω γι' αυτό.»
«Αλλά;»
«Η μητέρα μου πρέπει να πάει στο Όρεγκον για μερικές μέρες και ο πατέρας μου δουλεύει σήμερα μέχρι αργά οπότε μου είπαν να προσέχω την αδερφή μου. Αλλά δεν μπορώ να προσέχω και την Λόρα και να διαβάζω.»
Εγώ καταλαβαίνοντας που το πήγαινε του αποκρίθηκα : «Μήπως θέλεις βοήθεια στα γαλλικά τελικά;»
«Σε παρακαλώ», γράπωσε το πάπλωμά του και με κοίταζε με φανερή απόγνωση. Δεν είχα πρόβλημα να προσέξω την μικρή. Μου άρεσαν τα παιδιά γενικά. Αλλά ένιωθα ήδη κουρασμένη και θα ήμουν η πλέον ανίκανη να προσέχω ένα μωρό. Αλλά με είχε ανάγκη και δεν μπορούσα να του πω όχι. Ως βασίλισσα θα μου ζητούσαν πολλές χάρες και πιο δύσκολες από αυτές. Δεν θα μπορούσα να τους πω όχι γιατί είχα απλά έναν άσχημο ύπνο.
«Καλά», μουρμούρισα τελικά. «Θα την προσέξω.»
Εκείνος χτύπησε τα χέρια του και άρχισε να μου φυλάει το μέτωπο λέγοντάς μου ξανά και ξανά ευχαριστώ. Αφού σταμάτησε να με πνίγει κυριολεκτικά στα φιλιά μου είπε ότι θα μου την έφερνε μετά το μεσημεριανό. Έτσι λίγο πριν το πρωινό φρόντισα να πάρω άδεια από τον κύριο Μίλερ για τα απογευματινά μαθήματα.
ESTÁS LEYENDO
ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ Ι
ParanormalΤην ιστορία αυτή την εμπνεύστηκα διαβάζοντας την εκπληκτική σειρά Vampire Academy της Richelle Mead. Νταμπίρ (μισοί βρικόλακες μισοί άνθρωποι) που διαθέτουν μαγικές δυνάμεις ζουν ανάμεσα μας και έχουν και βασιλείς! Η δυναστεία τους ξεκινά από νωρί...
