Δεν έκλεισα μάτι. Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Όλο το σχολείο –και λογικά και η Μόιρα- είχαν μάθει ότι η πριγκίπισσά τους είχε ψυχολογικά προβλήματα. Η γνωμάτευση αυτή είχε βγει το περασμένο καλοκαίρι μετά από ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός. Ωστόσο, με την κατάλληλη θεραπεία και την συμπαράσταση της οικογένειάς μου ήμουν πολύ καλύτερα. Το μητρώο όμως είχε ήδη αμαυρωθεί και το παρελθόν μου θα μπορούσε να βλάψει κατά πολύ το μέλλον μου. Ο κύριος Μίλερ ενημερώθηκε αμέσως από τον Τσέις και τον Σκοτ και τους έστειλε όλους στα δωμάτιά τους είχαν δεν είχαν φάει. Η Μέλανη μάζεψε τα χαρτιά και τα έδωσε στον Ντιμίτρι. Ο φάκελος μου με την ψυχολογική μου υγεία –πέρα από απόρρητος- ήταν στην Ισπανία. Ο Ντιμίτρι επικοινώνησε αμέσως με τον ξάδερφο μου τον Αλφόνσο, ο οποίος εξακολουθούσε να μένει στην Σεβίλλη και μας διαβεβαίωσε ότι όλα τα χαρτιά ήταν στην θέση τους. Επομένως, αυτά ήταν αντίγραφα και πιθανόν βγαλμένα από την πρώτη μέρα ύπαρξής του. Ο Ντιμίτρι δεν έφυγε από τους κοιτώνες. Έμεινε μαζί μου όλο το βράδυ και προσπάθησε πολλές φορές να με βοηθήσει να κοιμηθώ. Ευτυχώς αυτή τη φορά χωρίς χάπια. Εντούτοις, δεν κατάφερε και πολλά. Όσες φορές έκλεινα τα μάτια μου έβλεπα όλο το σχολείο να με κοιτάει με λύπηση. Το είχα ζήσει ήδη αυτό μετά το θάνατο των γονιών μου και δεν χρειαζόμουν επανάληψη. Όταν άρχισε να ξημερώνει ο Ντιμίτρι προσφέρθηκε να μου φέρει να φάω κάτι αλλά εγώ δεν πείναγα. Εκείνος όμως πήγε έτσι κι αλλιώς. Όταν άνοιξε την πόρτα είδαμε να στέκεται από πίσω ο Κάρτερ με το χέρι σηκωμένο, έτοιμος να χτυπήσει. Ο Ντιμίτρι ξερόβηξε και έφυγε αφήνοντάς μας μόνους. Ο Κάρτερ μπήκε και έκλεισε την πόρτα. Εγώ καθόμουν στην άκρη του κρεβατιού φορώντας τις πυτζάμες μου και τους κύκλους κάτω από τα μάτια μου.
«Ήρθα να δω πως είσαι», αποκρίθηκε και έκατσε στην άλλη άκρη του κρεβατιού.
Το μάτι του δεν είχε σημειώσει ιδιαίτερη πρόοδο αλλά το άνοιγε με μεγαλύτερη ευκολία.
Εγώ ανασήκωσα τους ώμους μου χωρίς να του απαντήσω. Αφενός είχα περάσει και χειρότερα και δεν με είχε ρωτήσει αν ήμουν καλά κι αφετέρου δεν είχα τώρα την κατάθλιψη.
«Λυπάμαι πολύ γι' αυτό που έγινε.»
«Εσύ το έκανες;», τα λόγια βγήκαν από το στόμα μου πριν καν τα σκεφτεί το μυαλό μου.
Εκείνος με κοίταξε έκπληκτος. «Φυσικά και όχι. Πώς σκέφτηκες κάτι τέτοιο;»
«Εσύ μίλαγες για αντιπάλους και πόσο καλά ξέρεις τον δικό σου. Άρα ήξερες και αυτό. Εσύ το έκανες», αυτή τη φορά δεν ρωτούσα.
ESTÁS LEYENDO
ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ Ι
ParanormalΤην ιστορία αυτή την εμπνεύστηκα διαβάζοντας την εκπληκτική σειρά Vampire Academy της Richelle Mead. Νταμπίρ (μισοί βρικόλακες μισοί άνθρωποι) που διαθέτουν μαγικές δυνάμεις ζουν ανάμεσα μας και έχουν και βασιλείς! Η δυναστεία τους ξεκινά από νωρί...
