My Boyfriend And His First Love

Chapter 20

c20

My Boyfriend and His First Love

By: tink

Nganga na ang suot niyang flat shoes, lakad takbo ang ginagawa niya. Gusto niyang makalayo sa pook na iyon.

Ang hina niya, nagtitiwala siya agad. Sugat at paltos na ang inabot niya. She saw a road at binagtas iyon. Walang sasakyan, pawang mga troso na sing laki na ng bahay ang nakikita niya, prompt logging naisip niya.

Isa...dalawang oras na siyang naglalakad. Uhaw na uhaw na siya. She sat in the middle of the road, naisip niyang sobrang tanga niya. She's lost, she should've stole the key and drive the rover.

Napabuntong hininga siya dagdag pa ang malamig na hangin at takot.

Napapiksi siya ng marinig ang ugong ng paparating na sasakyan, pinilit niyang kumubli sa malaking puno, si Sheena, kasama si Pio.

Bakit kasama niya si Pio?sino ang nasa backseat? Nasaan ang mga ito bakit kay bilis makarating dito sa Aurora?

They're spying on her..she thought. Nang makalampas ang mga ito, sinikap niyang maglakad palayo.

Iniisip niya kung anong mangyayari, naroon si Luis, at kapamilya nito, they are not expecting the two.

Ang lakas ng kaba niya, hindi na siya makalakad, at hindi na din makahinga, she's too exhausted.

She's craving for oxygen, pagod na siya, she wanted to backdown pero kahit gumapang pa siya pipilitin niyang lumayo.

Pumatak ang kanyang mga luha, sana may magsabi sa kanya kung ano ang nangyayari at sana may magtanggol sa kanya.

Puro talahib ang nadadaanan niya, ayaw niyang bagtasin ang kalsada dahil kapag nakita siya ng mga ito siguradong sementeryo ang abot niya.

Tagatak na ang pawis niya kahit malamig ang hangin at maambon, hingal na hingal na siya but she keep crawling towards nowhere.

" Kris!" isang kamay ang tumakip sa bibig niya.

Yakap siya nito at unti unti siyang pinaharap.

" Luis?" nagulat siya sa hitsura nito, mas madungis pa ito kesa sa kanya.
Kinakabhan man yumakap siya ng mahigpit dito.

" Shhh, we have to wait untill dark, mejo malayo na tayo sa bahay. Hindi na tayo makikita.." hinaplos nito ang kanyang likod hanggang sa mapanatag ang kalooban niya.

" Kilala mo na ba kung sino ang mga kalaban mo?" saad nito.
Umiling siya.
Luis stared at her at may halong awa.

" Don't worry nandito ako, maya maya lalabas si Irene at mommy, hintayin nating makaalis sina Sheena.

Pareho silang nakaupo sa damuhan na napapaligiran ng talahib. She rest in him, ipinikit niya ang mga mata.

Sana malutas na ang mga ito, at sana makakalakad na siya ng walang nagbabantang panganib sa kanya.

Dahil sa pagod at gutom nakatulog siya,hindi na niya alintana ang kati at kagat ng mga lamok.

Sino ang gustong pumatay sa kanya? Sina Sheena ba?bakit?

" Kris..." pilit niyang ibinukas ang mga mata, Luis did wake her up, nagtama ang mga mata nila.

" Wha-" bumalik sa kanyang ulo ang ngyayari kasalukuyang nasa gitna pa din sila ng gubat at madilim na.

" Its so dark.." bulong niya, she can hear insects sounds, frogs and wild animals.
Napasiksik siyang bigla kay Luis.

" Relax.." saad ni Luis.

Huminga siya ng maalim at naka adjust na din sa wakas ang kanyang mga mata, ngayon aninag na niya ang kagubatan, maging ang napakaguwapong mukha nito.
She can help but stare.

" Hoy tama na yang kakatitig mo sa akin, obvious na ang pagnanasa mo ha!"

Itinaas nito ang kamay at itinakip sa dibdib.

" Kapal" bulong niya.

Nag inat siya.
" Ano?!" masungit na saad niya, Luis too is staring at her.

" Ang chubby mo na dok, lakas pa manghilik" nangingiti ito.

Nakita niya ang backpack niya at agad na hinampas iyon sa balikat ni Luis, habang ang isa ay hagalpak ng tawa.

She admire him, kahit sa gitna sila ng problema nakukuha pa din nitong tumawa.

" Aray! Tama na ha.." saad nito habang patuloy niyang hinahampas ng backpack.

" Kainis ka, kalmot gusto mo!?'' namumula at umuusok na ang tenga niya sa inis, ayaw niya sa lahat yung sinasabihan siyang nanghihilik, which is..true.

" Ano bang-laman niyang bag mo at ang bigat tumama?"

Napa OMG na naman siya, Sus Meo San Jose Nueva Ecija ang laptop niya, ang ipad..Napa OMG ulit siya. Agad niyang binuksan iyon, at bumungad na naman sa kanya ang password na iyon.

Nakasilip si Luis, maging ito ay kumunot ang noo.

" Password?kanino yang flashdrive?"

Tumingin siya kay Luis.

" I found these in my moms closet..but I cannot work on the password." malungkot na saad niya.

7327387

" Baka naman yan yung amount ng pera mo"?
Saad nito,umiling siya, dahil wala siyang ganung kalaking pera.

" Ang galing ng mommy mo ha," nakatitig ito sa numero.

" Kung itatapat natin sa cellphone keypad yan, may mga designated letters and usually alphanumeric ang gamit niyan.."

Inilabas nito ang cellphone at hinanap ang mga letters.

" Pqrs-def- pwede siyang, pe,se,re, qe" hawak nito ang sentido, kumuha naman siya ng ballpen at isinulat sa palad.

" abc-pqrs-def-tuv-pqrs..pwedeng arest..reapet..secrets!!" natapik siya ni Luis sa balikat.

" Secrets?" napatingin siya dito.

Nagkamot ng ulo si Luis, kahit pa hindi kapanipaniwala ang password, letter by letter niyang tinype.

S_e_c_r_e_t_s

Oo sikreto nga naman ang mga naroon.

Password accepted please confirm that you are Laila Krystie Serrano.

Kunot noo siyang napatingin kay Luis. That's her mom.

Mabilis na click sa No ang ginawa ni Luis.

" Why??" inis na saad niya. Nagkamot naman ito ng ulo.

" Eh kasi ikaw, youre not Laila at lalong hindi ako kaya no.." umiiling pang nang aasar si Luis.

" Tonto!!!"

Buong bigat niyang dinaganan si Luis at pinagsusuntok, ang tanga tanga nito, her last chance was ruined.

" Kris sumusobra ka na ha..Kris!!!"

Akmang kakalmutin niya ulit ang mukha nito ngunit hindi ito ng react nakangiti lang itong nakatitig sa laptop.

" Anong nginingiti ngiti mo diyan!!" kumalas siya.

" Stay there ganda eh, enjoy ako..'' tawa ito ng tawa, pero nasa monitor ang tingin nito.

" Bastos!"

Hinarap niya ang laptop.

DOWNLOADING...95
%

THE SECRET FILE

WELCOME

Tumingin siya kay Luis, nakatutok din ng mga nito sa laptop.

95..96..97..

98..99...

DOWNLOAD COMPLETED

'' Who are they..." natutop niya ang bibig.

Lumapit naman si Luis.

Tink: There are things should be kept unspoken..

Abangan... -