Intense happiness,the ability to find appropriate expression for one's thoughts.
Chapter 2
Yung kayumanggi niya'ng buhok, Itim at bilugan na mga mata , at body spray na pwedeng pwede amoyan mo hanggang di paka kinuha ni lord!.Naka white polo siya at black slacks. Yung towering height niya di ko na ma reach. Pinagmasdan ko ang chinito na to' , pwede nga siya isali sa International Models eh!.
"M-miss? Are you drooling?.... a-are you o-okay?" Nauutal niyang pag bigkas. OMGGGGG!! Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala ako naka tingin sakanya at tumotulo pa laway ko huhu. Baka iisipin niya na naaakit na ako sakanya! kyahhhh!
" AH-AHHH!! Wala lang yon', kanina pa ako nag jo-jogging eh. you know jog jog hehe." sabi ko. Huhu ano yon? jog jog? wahhh pinahiya ko naman sarili ko! kainis!. Tumingin ako sa likod ko. Nawala agad sa paningin ko si kelly. Buti nalang , hindi na maging bad mood yung araw ko.
Inabot niya yung notebook ko na nahulog at nasa ibaba nang sapatos niya. HALA! naka limutan ko! Natapunan ko siya nang notebook kanina nung nag aaway kami ni kelly! gosh! baka kung anong isipin niya sakin eh baka ma discourage eh......OPSS! no to landi-landi margs! .
"Ah sorry pala ha, hindi ko nga alam ko ba't sayo napunta nang biglaan ang notebook ko kanina" sabi ko tapos kinuha sakanya ang notebook .
"Thanks."
"It's okay, are you quarreling with that woman earlier? She looks so pissed while smiling" sambit niya. Pissed while smiling? ano yun? ahhh... alam ko na ,Pissed+ psycho = Pissycho! haha!.
"Wala lang yun hehe." Ang pakipot ko naman .Napatingin ako sa kamay niya na inabot saakin. Tiningnan ko nang ilang segundo ang kamay niya if tatanggapin ko as sign of friends . Pagkatapos nito' sasabihin ko number sakanya? tapos mag ka textmate kami? tapos mangligaw siya ? tapos sinagot ko siya? tapos nag break kami? tapos....Ano ba! Brain cells wag malikot!. Ilang segundo na pala ako naka tutok sa mga kamay niya. Ibaba na niya yung kamay niya ngunit kinuha ko ito at nakipag shake hands. Nawala ang pag kunot nang noo nito at ngumit nang maliit. Grabe! awkward nun!Alam ko naman nag papigil siya nang tawa .
"I'm Sky Denlavin, Nice to meet you miss?....." Ngayon ko lang namalayan na kanina pa napahawak ako kamay ko sa kanya. Agad ako bumitaw sa kaba.
"Margoe Cass, you can call me margs for short." sabi ko at ngumiti nang papilit. Kanina pa ata' namumula mukha ko.
Nanlaki ang mata ko nang bigla siya lumapit sakin. Biglang nabangga ang noo niya sa noo ko. Wah!! . Ngayon ko pa namalayan na yung bracelet ko nakatali sa polo niya at yun ang dahilan para mabangga siya sakin. Parang nabigla ata siya eh! bad luck ako ngayon eh! . tinanggal niya ang pagkatali nang bracelet ko sa polo niya.
" I'm so so sorry" sabi niya. Napatingin ako nang matagal sa magagandang mga mata niya. Pumikit ako. This is it! Alam ko naman ano ang mangyayari sunod nito eh! Nagpapapangap ako nang walang malay para I sa-save ako ni Mr.Winniethepooh ko! yieee! ilang segundo akong nakapikit .Ngumiti ako nang malawak ng naramdaman ko ang isang braso na naka alalay sa beywang ko. hush!hush! I knew this would happen!.
"Hoy babaeng feel na feel ang moment?! Ano ba'ng ginagawa ko mo ha?! Tumayo ka nga! bigat-bigat mo kasi! maka unli rice parang baboy ang kumain eh." Ano ba'ng iniisip ko?! Immature naman non'. Bumungad naman itong si bianca the bat sa harapan ko. Siya yung kumapit sakin huhu. Inalayan niya ako'ng tumayo.
Sabi niya sakin pupunta na raw kami sa canteen kasi kanina pa daw siya naghihintay sakin sa classrom ngunit wala raw ako dun'. Buti na lang daw sinabi ni Sia sakanya na nakipag away daw ako sa second floor ni kelly . Di kaya ako ang unang nakikipag talo sa kanya! Naniwala naman kaagad si bianca kasi known na dito si kelly sa mga awayan.Naglakad lang kami patungo sa canteen ngunit may tinanong ako biglaan sakanya.
BINABASA MO ANG
Passover love
Ficção AdolescenteShe thought, would her surname damage her reputation and entity? Every time I woke up, I always doubt If It was a dream or not. I'm scared that someday, maybe I'll woke up and everything's a dream. The more I think about it, the more it became real...