"Ang cute cute mo tingnan! yieee!" Sigaw ni Oli. Kanina pa to' sigaw ng sigaw. Kala mo buong campus sya nag mamay-ari. Ang sikip nito sobra. Baka maya-maya mahimatay ako sa ka sikip nito.Hindi padin mawawala ang sakit na naramdaman ko gaya ng kanina sa bahay. When we reach my classroom, we bid goodbye's bago ako iwan ni Aedryan kanina. Pagkatapos nung pinag-usapan namin sa pavement, naging Tahimik na sya. Ay malamang! Wala kaming pinag-usapan eh! Hehe.
I felt like there's something in his mind. A big one. Any strategies, however carefully planned, is doomed to fail under maladroit thinking of him . Bakas na sa mukha nya ang takot, kaba, at panghihinayang. His facial expression are hard to perused. As if his mocking his own thinking.
Pinagmasdan ko ang sinuot ko ngayon para sa cafe namin. Every classroom has to have a booth and ours is a cafe. The documentary we have worked for is a portentous piece. It was cling all around the classroom. The pictures of juniors and seniors.
My costume is a Lolita French Baby doll Dress Uniform. Masyadong maiksi ito. Naka high pony tail ang buhok ko. Samantalang, kay Oli naman ay Lolita Cat Ear Maid Apron Dress. Hindi ako komportable huhu. Ngayon ko lang nalaman na may dysmenorrhea pala ako ngayon. Ang sakit pa naman ng puson ko.
Pagkatapos naming magbihis ay pumunta namin sa front desk at kumuha ng mga order ng mga studyante. Maraming nakapila at panay tingin nila saken. Err...ayaw ko na.
May lalaking naka ngiti habang pinagmasdan ako. Malapit na sya ang mag-o-order kaya inikutan ko ito'ng ng mata. Bahagyang tumawa ito ng mahina. GRRRRRR...
"What will be your order Sir? Here's our menu---"
"I'd like to have Candybar Crunch,Cookie Dough Crumble, and Butter Pecan." Sabi nya sabay ngiti. Trenomous
Can move and carry objects using their mind. They are also linked to the earth's ground.
Level 5 completed
Awtomatikong nalaman ko ang kakayahan ng lalakeng ito.Level 5 ang pinakapangyarihan ng isang Trenomous. Dume depende padin ito ko'ng anong training ang nanaig mo . Lalabas din ang iba't ibang kapangyarihan sayo kung ano ang saloobin mo.
Gaya ng kay Aedryan,dahil sa pagiging cold nya,ayan tuloy,dark side Sniglet sya nabibilang. Bahagyang tinagilid nya ang mukha nya sa mga titig ko. Umiwas agad ako ng tingin sakanya. He chuckled.
"I-Is that all?" Pautal kong tanong habang papilit iwasan ang mga titig nya.
"....and a lemon raspberry." He added. Apparently , kukunin ko ang pangalan para sa beverage nya.
"Cyrheil Orison." Inunahan nya ako. Tumango agad ako at nilagay ang palangan nya sa cup. Nagtataka kong tiningnan sya ng nakatayo pa sya sa harap. I pointed out are seats available on the side.
Hindi ko namalayan na kanina pa ako pinagpawisan dahil sa sakit ko sa puson. Pilit akong ngumiti ng tumango ang lalaki patungo doon sa vacant chairs.
Napahawak ako sa puson ko ng naramdaman na sumasakit ito nang lubos. Naramdaman ko na may tumitig sakin sa may entrance kaya tinginan ko kung sino ito. Tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa bago salubungin ako dito sa front desk. Sinabihan ko muna ang classmate ko na sya muna ang papalit sakin kasi may kailangan pa akong gawin.
Nung naglakad ako papunta sakanya, sinalubong ako ng masamang mga titig nya. Ano ba naman problema nito'?
Tiniis ko muna ang sakit para naman hindi siya mag-alala. Hindi pa naman ako sure kung mag-alala ba yon! Hehe. Pero okay din naman na maitago ko ang sakit na ito kaysa naman ipag sabi ko sakanya. Baka mapilitang maawa yung tao.
BINABASA MO ANG
Passover love
Teen FictionShe thought, would her surname damage her reputation and entity? Every time I woke up, I always doubt If It was a dream or not. I'm scared that someday, maybe I'll woke up and everything's a dream. The more I think about it, the more it became real...