Natapos na ang sayawan, tawanan, bigayan ng mensahe at ng mga regalo.
Nagsasaya na ang lahat. Nakadalo si papa at tita San.
May kanya-kanyang puwesto lahat. Mga kaibigan ko, kapamilya, mga kaibigan at kasosyo ni mama, at mga kaibigan ni kuya Tom.
Pasado alas otso na at patapos na ang party pero dahil kapatid ko si Thomas Clifford Tuazon, siya ang nagsuhestiyon na magpa-after party. Ang galing lang, parang siya yung may debut.
"18 kana kaya magpaparty ka. Ako bahala." Saad ni kuya Tom noon sakin at wala akong magawa kundi sumang-ayon nalang din.
Lumabas muna ako sa hall para magpahangin.
Nakapagpalit na ako ng damit para sa after party mamaya. Ito na ang pangatlong palit ko ng outfit. Una ay iyong gown para sa entrance, 18 roses and treasures sunod naman ay iyong backless and deep v neck dress para sa presentation ko, damn I am not the one who chose it hays si mama. And lastly itong dress na hapit na hapit sa katawan, ayoko talaga sa mga ganitong suotan pero minsan lang naman kaya sige ipush lang natin.
Nasa balkonahe ako ng hall.
Nakatingala ako sa langit. Tahimik na pinagmamasdan ang mabituing kalangitan. Sobra kong gusto ang gabi na puno ng mga kumukutitap na mga bituin.
Umihip ang pang-gabing hangin kaya napayakap ako sa aking sarili.
You look so wonderful in your dress
I love your hair like that
The way it falls on the side of your neck
Down your shoulders and back
Napahinto ako dahil sa pamilyar na boses na kumanta na lamang bigla sa bandang likuran ko.
Kagaya ng pag gigitara niya ang malumanay niyang boses.
You look so beautiful in this light
Your silhouette over me
The way it brings out the blue in your eyes
Is the Tenerife sea
Sa muli niyang pagkanta napalingon na ako.
Walang emosyong makikita sa aking mukha. Kahit pagkagulat ay hindi sumilay. Patuloy pa rin siya sa pag gigitara.
Ibang-iba na siya sa siyang nakilala ko noon.
Humahakbang siya palapit habang nag gigitara.
Kasabay ng hakbang niya ang pagbalik ng mga alaala
"Happy Birthday baby boo!" Maligayang saad niya.
"Thank you babe!" Tugon ko at niyakap siya ng mahigpit.
Labis ang saya ko ng makita ang sorpresa ni Rafael sa akin. Hanggang tenga ang ngiti ko. Simpleng sorpresa lang naman ngunit labis ang saya na hatid nito sa akin.
"Baby, pasensya kung ito lang nakayanan ko. Ang dami ko kasing ginagawa eh, last minute na nga ito."
"Ano ka ba babs, kahit nga walang ganito basta nandiyan ka lang lage, okay na okay nako. Pero thank you baby boo."
"Maliit na bagay lang 'to basta ba para sa prinsesa ko." Saad niya at hinalikan ang noo ko.
Bumitaw siya pagyayakapan namin at inabot niya ang gitara niya.
"Kakantahan nalang kita." Untag niya at tanging tango lang ang tugon ko.
Nag-umpisa na siya. Malumanay ang kanyang pinapatugtug.
Strumming the guitar while looking directly into my eyes.
May mga lumilipad sa tiyan ko. Damn. Kinikilig ako.
You look so wonderful in your dress
I love your hair like that
The way it falls on the side of your neck
Down your shoulders and back
We are surrounded by all of these lies
And people who talk too much
You've got that kind of look in your eyes
As if no one knows anything but us
Sa mga oras na ito, naramdaman ko kung gaano ako kaswerte.
Na kahit minsan ang buhay ko'y puro na lamang lungkot, may tao talagang magpapasaya sa'yo, magpaparamdam na mahalaga ka at nararapat kang sumaya.
And should this be the last thing I see
I want you to know it's enough for me
'Cause all that you are is all that I'll ever need
Ang huling liriko ay kanya na lamang sinambit ng dahan-dahan, at damang-dama ko ang bawat salitang binibigkas niya.
I'm so in love, so in love
So in love, so in love
"Pangako, sa darating pang mga kaarawan mo at sa darating pang mga araw kakantahan kita, hangga't magsawa kana."
Binibitawan niya ang huling liriko kasabay ng kanyang pangako.
Nagdaan ng ilang araw binitawan niya na ang lahat.
You look so beautiful in this light
Your silhouette over me
Nabalik ako sa realidad at idinako ang tingin sa kumakanta.
The way it brings out the blue in your eyes
Is the Tenerife sea
And all of the voices surrounding us here
They just fade out when you take a breath
Just say the word and I will disappear
Into the wilderness
Walang pinagbago.
Ito pa rin naman ang taong naging parte ng buhay ko at kalauna'y bahagi nalang ng nakaraan.
Nakatitig lang ako sa kanya ng walang kibo. Pinagmamasdan siyang nakatayo habang kinakaskas ang gitara.
I'm so in love, so in love
So in love, so in love
Lumiere, darling
Lumiere over me
Lumiere, darling
Lumiere over me
Napasinghap ako.
Nakatitig lamang sa kanya.
Bakit?
Bakit ka bumabalik kung kailan nasa punto na ako na gusto ko nang makalimot at bitawan na ang nakaraan?
Bakit?
Bakit parang wala lang sa'yo yung sakit na pinaramdam mo sa'kin?
Bakit?
"Sana nagustuhan mo ang awitin ko, Ali."
"Bakit mo ginawa yan?"
"P-para matupad ang i-ipinangako ko noon."
"Ah, para mabalik yung sakit na dulot mo?" Sarkastiko kong tugon sa kanya. Walang bahid ng emosyon aking mukha.
Napatingala siya sa sinabi ko.
"Im sorry. Sorry sa nagawa kong kagagohan noon. Sorry dahil nakalimutan ko ang isang pangarap ko dahil sa isa ko pang pangarap. Alisson, Im sorry."
"Bigla kang dumating sa buhay ko at bigla ka rin palang lilisan. Raf, sana matakpan ng sorry mo yung sakit. Iniwan moko sa panahon na puno ako ng sugat sa ng lahat ng pangyayari sa buhay ko. Pangarap? Hahaha, baka nakalimutan mo yung sinabi mo noong bumitaw kana? Rafael, kailanman di ako naging priority mo, diba? Kailanman di ako naging isa sa pangarap mo!"
"Alisson."
"You are the reason why I really want to live my life but you caused too much pain. Im happy without you now, Raf."
BINABASA MO ANG
Tadhana
Teen FictionPinagtagpo nga lang ba at di tinadhana? Sino ang pipiliin ni Alisson? Pipiliin ba niya ang lalaki na naging parte na ng nakaraan at alaala nalang? O ang lalaking magbibigay ng masasaya at di malilimutang alaala? O pipiliin niya nalang ang kanyang...
