Emanet Sevda ♣️

18.Bölum

İyi okumalar 🌼

Veda zamanı gelmişti ,Asmin'in bir yanı sevinçten bulutlar da iken bir yanı buruktu.
Annesini ,babasını ailesini bırakmak zor geliyor, İstanbul'da yaşayacağı yeni hayatın getireceklerinden korkuyordu .
O eve kuma olarak gidecekti .
Ne kadar birbirlerine adımlar atsa da Berat evliydi ve gerçek karısı Asmin değildi .

Her şey zorken Mine,  Kezban gibi  belki daha beter bir kadındı .

Kezban'ın ,hala bir yerlerde yaşayan vicdanı vardı ama Mine'nin kalbi kararmıştı.

Derin bir nefes aldı ağlayarak girdiği odasından ağlayarak girdiği bu evden yine gözyaşlarıyla çıktı .
Bu sefer farklıydı  umut vardı , karanlık değildi uzak da bir yerlerde ışık vardı .
O aydınlık günleri  Berat ve kızı ile belki dedi belki Berat ile çocuklarımız ile görürüz.

Alışmış  , sevmiş bu evde büyümüştü. En büyük yaraları bu evde almış fakat  şifasını da bu evde yanında ki adam da bulmuştu .
Bu kapıdan çıktığında bir kadın bir eş , en önemlisi anneydi öncelikleri vardı artık mutluluğunu düşüneceği sevdiği canları vardı.

Annesine sarıldı ,sımsıkı babasına sarıldı .
"İyi ol güzel kızım en kısa zaman da geleceğim tek bırakmam seni oralar da" deyince Dila hanım
Berat gülerek "Oo Dila sultan yıllardır bir kere benim için gelme, kızın için yollara düş ."
"Sen hayırsızsın ,kızım öyle değildir "
"Benim pabucum damda bile değil belli oldu "deyip ağlayan kadınları gülümsetti.
Dila hanım, fısıltı ile oğlunun kulağına "Kızım ,torunum sana emanet demiyorum bilirim canın gibi bakarsın. Sakın o cadıya yem etme kızımı "
"Merak etme annem." deyip sarıldı .

Hayır dualarını aldılar sonra da annesinin babasının ve ablası Dicle'nin  mezarına gitti hepsi ile vedalaştı .

En son Baran',ın mezarına gitmek istedi.
Berat'a bunu demek zordu .
Sadece sevdiği adamın yüzüne baktı.
Berat başını yere eğip yürümeye başladı mezarların arasında .
Baran'ın mezarının önünde durdu .
Asmin kocasına bir kaç adım uzaktan bakıyordu.

'Affet Baran seviyorum çok
seviyorum kardeşim .Yüzüm yok sana ama sevdim nasıl oldu nasıl sızdı kalbime bilmiyorum .Çok çaresizim Baran ,Asmin benim yaşama sebebim oldu .Öyle bir anda girdi ki hayatıma ona tutundum tutuldum .İlk kez kalbim böyle atıyor .Affet kardeşim ,emanet sevdan, sevdam  oldu. Sana söz senin de istediğin gibi mutlu olması için çok çabalacağım gözünün yaşını dindireceğim .Ama artık senin için bile vazgeçemem ondan. ' deyip duasını etti kardeşine itirafıydı ama diyemedi karını sevdim diyemedi aklı da kalbi  de bu gerçeği yok saydı.
Berat, Asmin'in kucağından kızını alarak
"Araba da bekliyoruz seni "deyip gitti .
"Teşekkür ederim" dedi arkasını dönüp giden adama. ..

Baran'ın mezarına yaklaşıp derin bir nefes aldı .
Söyleyeceği o kadar şey vardı ki
"Seni çok özledim bunu bil unutmadım asla unutamam.Sen benim kardeşim abim ,arkadaşım ,ailemdin .Yaşasaydın mutlu da olurduk ama ben aşık oldum sevdalandım. Bu çok başka inan sevmek gibi değil sanki yıllardır atan kalbim bana ait değil .Sanki ömrüm onu beklemekle geçmiş hep kış mevsimi yaşadım da bahar geliyor gibi.Özür dilerim demeyeceğim çünkü senin öyle iyi kalbin vardı ki mutlu olmamı isterdin. Mutlu olacağım Baran ,senin istediğin gibi güçlü olacağım o adama boyun eğmeyeceğim. Senin canına kıyan adam saçımın tek teline bile dokunamayacak ,yemin ederim az bir zaman sonra o adam senin kanının bedelini de ödeyecek . Yemin ederim " deyip dua etti .
Mezarında ki otları temizleyip şu döktü .
Arkasını dönüp gideceği sıra
"Benden bu kadar kolay kurtulamayacaksın Asmin hanım " diyen o pisliğin sesiyle döndü.