Emanet Sevda ♣️

38.Bölüm

Genel kurgu #13 olmuşuz.
Teşekkür ederim burda olup okuduğunuz için 🌼

İyi okumalar

Ekrem'in gidişinden sonra Berzan salona geçip içmeye başladı .
İçinde ki öfke öyle fazlaydı ki birilerine zarar vermemek için kendini sıkıyordu.
En sonunda dayanamayıp Asmin'i arayıp tehdit etti .
"Kardeşimi benden almanın bedelini ödeyeceksin" diye adeta kükredi.
Kendini içkiye verip yaşadığı hayatı Asmin'in hayatında ki yerini düşündü .
"Neden neden kimse beni sevmiyor? "
"Niye yalnızım ?"diye elindeki bardağı duvara fırlattı .

Berzan kadersiz bir annenin  acımasız Rüstem ağa'nın ilk oğlu olarak  dünyaya gözünü açtı .

Rüstem ağa oğluna bakınca güzel karısı Gülbahar'ı görürdü.
Yaptığı yanlış  yüzünden karısı toprak olunca kendini suçladı .
Rüstem ağa Berzan annesi gibi yeşil gözleri ile her ona  baktığında vicdanını öfkesi ile susturdu.
Öfkesini de küçük bir bedene karısının emanetine  hapsetti.

Çocuğu ahıra kitler aç bırakır bazen sadece kuru ekmek verirdi.
Zor bir çocukluk geçirdi Berzan ağa kardeşi Ekrem aklı ermese de küçücük elleri ile abisinin bacaklarına sarılır babasını durdurmak isterdi .

Böyle böyle büyüdü ama içinde ki çocuğu ve saflığı masumiyeti  kaybetti .
Geriye simsiyah karanlık kaldı .
Kimse kötü doğmaz annesinin karnından hayat size yollar çizer ve attığınız tek adım ile  geçersiniz karanlık tarafa .
Berzan hiç beyaz masum taraf  olmadığını düşündü .
Belki dünyaya gelmek istemesem ben olmasam annem yaşardı diye düşünüp kendini suçladı .

Berat ve Miran'ı hep kıskandı onların sahip olduğu her şeye sahip olmak istedi .

Ahmet ağa otoriter sert bir adam olsa da çocukları korur kollardı.
Bir çocuğun annesi yoksa sevginin ne olduğunu öğrenmesi zordu .
Berzan bunu hiç öğrenemedi merhameti bilmeden büyüdü .
Hayatta tek değer verdiği kardeşi sadece  Ekremdi.
Kendi kanından olan çocukları bile içinin karanlığını temizlemeye yetmedi.
Şimdi o karanlık en sevdiğini kardeşini ondan almıştı .
Geçmişte babamız gibi bir adam olamayacağız diye yeminler sözler veren Berzan ve Ekrem babaları gibi can yakan can alan adamlar olmuşlardı .

4 yıl önce
Bir düğünde gördüğü ela gözlü bir ahu aktı kalbine ılık ılık. .
Öyle güzel öyle masumdu ki bu kız benim güneşim olur beni kör karanlıklardan çıkarır diye düşündü .

Düğün sonunda öğrendi ki bu arkadaşının  kardeşi  Baran'ın karısıydı.
İlk kez geç kalmış hissetti ilk kez kaybetti belki de Berzan .
Geçmiş de büyük acılar çeksede hiç biri kızın evli oluşunu öğrendiği  kadar canını  acıtmamıştı .

Başta kabul etti bıraktı kızın peşini yakışmaz sana evli barklı kadına göz dikmek.
Bir zaman  sonra konakta çalışan birinin  kardeş gibiler sözü ile umut doldu .
Belki o da beni sever her şeyi bırakır benimle gelir  diye düşündü .
Asmin ise korku dolu nefret saçan  gözlerle baktı .
Hiç bir zaman Berzan'a iyi gözle bakmadı bir şans vermedi .
Asmin'in her reddedişi içinde ki masum aşkı öldürüp yerine karanlı bir saplantı yerleştirdi.
Bir çok kez rahatsız etti evlerinin içine bile girip kızı sıkıştırdı onunla gelmezse olacakları söyleyip tehdit etti .

Asmin bir gün Baran'a her şeyi anlatmak zorunda kaldı .
Berzan Asmin'e mektup yazmıştı .
Berzan'a göre aşk mektubuydu duygularını anlatıyordu ama
Asmin'e göre ise tehdit ediliyordu.
Baran bir anda odaya girince acele ile mektubu çekmeceye sakladı .
Baran Asmin'in banyoya gidişi ile sakladığı mektubu alıp okudu .
Asmin'i bir hafta sıkıştırdı kim olduğunu öğrenebilmek için .
Sonunda Asmin çaresiz söylemek zorunda kaldı.
"Baran çok tehlikeli bir adam bakışları bile korutucu "
"Korkma ben hep yanındayım seni korurum"
"Ya sana bir şey olursa ya sana bir şey yaparsa ?"
"Kardeşi Ekrem İbrahim abimle kavga etmişti "
"Bana bir şey yapamaz konuşacağım onunla "
"Ağlama senin bir damla gözyaşına kıyamam "
"Ölürüm senin için ama vermem kimseye "
"Şşt ağlama hadi bana yemek hazırla "
Asmin hem ağladı hem güldü.
Baran onu suçlamamış ona inanmıştı.
Öyle sevindiki bu duruma sımsıkı sarıldı .
"Bana inandığın için sağol Baran"
"Ben sana hep inanırım sen  bana inan ve güven tamam mı ? "
"Tamam "
"Asmin hanım ben çok acıktım haydi "
Asmin gözyaşlarını silip gülümseyerek mutfağa indi.

Berzan ve Baran iki kez karşı karşıya geldiler .
"Asmin'den uzak dur Berzan abi "
"Abi diyorum sana sen benim namusuma göz mü koydun ?"
"Bilmiyordum senin karın olduğunu bilmiyordum "
"Artık biliyorsun sana yakışanı yap uzak dur rahatsız etme "
"Asmin benden rahatsız mı oluyor "
"Son sözümdür devam edersen Miran abime ağalara demekten çekinmem bilesin "
"Sevmiyorsun  lan sen o kızı gerçek karın olsa ağzımı burnumu kırardın"
"Sevgimi seninle konuşacak değilim "
"Var git işine sabrımı taşırma "

Aradan geçen  zamanla Baran da karısını  sevdi.
Belki de hep seviyordu ama aşk sevda neydi adını bir türlü koyamadı.
Berzan'ın Asmin'den dokunma ihtimali ile okuluna bile adepte olamazdı.
Her gün Asmin'i arar rahatsız edilip edilmediğini sorardı.
Ona bir şey olacak diye korkar uykusuz geceler geçirirdi .

İkinci karşılaşmaları Baran'a ölümün ilk adımı getirdi .
"Sana karımdan uzak dur lan dedim "
deyip Baran Berzan'a yumruk atmıştı .
Berzan o zaman hiç bir şey yapmadı

Baran'ın kendisine vurmasına izin verdi .
Kan görmeye dayanamayan Baran sevdiği için Berzan'ın kanını akıttı.

Berzan yattığı yerde ant içti senin canını ben alacağım Baran .
Sana acımayacağım çocuktur demeyeceğim diye yeminler etti .
Baran'ın son gelişinde de sözünü tuttu .
Gencecik adetli merhametli Baran'ı öldürdü .

İçinde ki masum aşk çoktan ölen Berzan'ın artık tek amacı vardı .
Bu aileden annesinin ve kendi yaşadıklarının hesabını sormak Asmin'i namuslarını onlardan alıp arkasına bakmadan gitmekti.

Ekrem ise abisine rest çekmenin üzüntüsünü yaşıyordu.
Çocukken ikisi birlikte çok acı çekmişti .
Babaları Rüstem ağa acımazdı nedensiz döverdi.
Ekrem'i abisi Berzan kurtarır onun yerine aç kalır dayak yerdi.
Ekrem o günleri düşününce abisine gitmek istedi ama geçmişte onu koruyan abisi şimdi hem kendini hem kardeşini ateşe atıyordu .
Ne zaman bu kadar acımasız bir adam olup babama benzedin diye kızıyordu.
Anneleri Fatma kadın elinden geleni yapsa da bu iki adam sevgi şevkat görmeden büyüdü .
Buna rağmen mert adamlar olmak istediler çocukluklarının kaybolduğu karanlık odaya hapsolmak istemediler.
Peki abisi ne yapmıştı gençcecik bir cana kıymıştı.
Bunu nasıl affederim nasıl sana hala abi derim ?
Ekrem'in en çok kızdığı abisinin babası gibi olmasıydı.
O adamın karanlığını acımasızlığını seçmesiydi.
Abisi yıllarca kaçtıkları Rüstem ağa olmuştu ve Ekrem 'i de çekiyordu bu ateşe .

'Abim bile olsan daha fazla kötülük yapmayacağım '
'Geçmişte yardım ettiğin günlerin hatırına bu zamana kadar yanında oldum ama artık  bitti '
'Benim babam gibi cani katil bir adam abim olamaz '
"Ben babam gibi bir adam olmayacağım " diye bağırdı.