Emanet Sevda ♣️

41.Bölüm

Genel kurgu #45 çok mutlu oldum görünce 💃
Hikayeyi beğendiğiniz ve destek için teşekkürler ama lütfen sesi ve gizli okuyuculardan da  vote ve yorum istiyorum. .
Okunma ve vote arasında çok fazla fark.
Desteklerinizi esirgemeyin sizin beğendiğinizi hissetmek yazmak için motive veriyor .
Bir yıldıza dokunmak ne kadar zor ?

İyi okumalar 🌸🌸

"Bu güzel mi ? "
"Sen güzelsin ne giysen sana yakışır"
"Ben çok beğendim sende beğendiysen bu olsun "
"Çok beğendim "deyip karısının alnından öptü.
Asmin dantel detaylı bir gelinlik seçti .
Berat kabine giden karısının arkasından hayran hayran bakarken Dila hanım oğlunun yanına gelip koluna girdi .
"Çok güzel oldu "
"O hep güzel her haliyle güzel anne "
Dila hanım oğluna bakıp derin bir nefes aldı .
"Berat gelecekde ne yaşarsanız yaşayın sakın Asmin'in seni sevdiğinden şüphe etme  "
"Onu ilk kez böyle görüyorum oğlum tıpkı seni de ilk kez böyle gördüğüm gibi"
"Ne demek istiyorsun anne ?"
"Ne biliyorsun ?"
"Oğlum sakin ol bir şey bildiğim yok sadece söylemek istedim "dedi telaşla yanından cevap vermesini beklemeden gitti.
Berat artık emindi bu dört kadın arasında kendini ve Asmin'in geleceğini etkileyen bir sır vardı .

Derin bir nefes aldı güven Asmin sana anlatacağım dedi .
Sakın üzme onu şimdi olmaz bu kadar mutluyken olmaz diye içinden kendini sakinleştirmeye çalıştı .
Fidan Berat'in yanına geldi .
"Bir sorun mu var bizi göz hapsine aldın resmen ?"
"Sorsam sen anlatır mısın Fidan ?"
Fidan başını eğip yere baktı .
"Anlatamazsın değil mi o yüzden boşver "
"Bak Berat bu konu öyle kolay bir şey değil Asmin anlatmalı ve inan anlatması da sandığın kadar kolay değil "
"Ama merak etme düğünden sonra Asmin sana anlatacak ve biz bu yükten kurtulacağız"
"O gün gelene kadar Asmin'in bundan bahsetme bırak şuan kırma kanatlarını "
Berat beklemediği tepki ile şaşkın bir şekilde baktı .
İyice kafası karışmıştı.
Tam Fidan'a ağzını açıp bir şey söyleyecekken Fidan çalan telefon ile yanından ayrıldı .

"Alo"
"Ekrem "
"__"
"Sen misin ?"
"__"
"Biliyorum sensin nolur konuş benimle "
"___"
"Ekrem ben evlenmek istemiyorum Mert ile "
"___"
"Nasıl yaptın bilmiyorum ama seni düşünmeden uyuyamıyorum "
"__"
"Gecelerimi elimden aldın be adam "
"___"
"Nolur bize bir şans ver sonunda ne yaşarsam yaşayım razıyım "
"__"
"Ekrem nolur konuş benimle "

"Abla annem çağırıyor "
Fidan kardeşi Yeliz'in sesi ile ona doğru döndü telefonu kapatıp çantasına attı .
"Abla niye ağladın bir şey mi oldu ?"
Ağladığını bile farketmemişti kardeşi söyleyene kadar .
"Önemli bir şey değil hadi içeri girelim "
"Abla saklama benden "
"Kiminle konuşuyordun ?"
"Sevdiğim adamla ama o beni istemiyor öğrendin işte Yeliz ne geçti eline "
Yeliz ablasını sımsıkı sarıldı .
"Senin gibi kızı sevmeyen adam ya kördür ya da aptal "
"O öyle biri değil "
"O zaman zaman ver aptal ve kör değilse gelecektir sana "
"Sen ne zaman büyüdün küçük kardeşim" deyip kolunun altına alıp içeri yürümeye başladılar .
Yeliz ablasını baktı .
Acaba aşık olduğu kişi Mert mi diye düşündü.
Eğer öyleyse Mert de onu severdi ablasına ne güzel bakıyordu .Kendisine hiç kimse öyle bakmamıştı iç çekti.
"Büyüdüm abla tahmin etmeyeceğin kadar büyüdüm "diye fısıltı ile konuştu .

Ekrem  elindeki telefona baktı Fidan  kapatmıştı .
Sadece sesini duymak için arıyordu nasıl anladı benim aradığımı diye düşünüp söyledikleri ile mutlu oldu .
O da beni düşünüyor belki o da  beni seviyor diye mutlu oldu .
Bir şansım var mutlu olmak aile kurmak için bir şansım var diye evin içinde dolaşmaya başladı .
Aklına abisi gelince engel olmalıyım onlara kötülük yapmasına engel olmalıyım artık kaybedemem buna izin veremem diye saçlarını karıştırdı .

Mine ise Aykut ile buluşmak için kafeden içeri girdi .
Aykut heyecanlıydı Mine onun en büyük takıntısı belki de bu hayatta tek aşık olduğu kadındı .
Keşke daha farklı şartlarda tanışsaydık keşke sevdiği ben olsaydım diye düşündü .
Belki o zaman Mine de iyi bir kadın olurdu.
"Hoşgeldin "
Hiç bir şey demeden adamın karşısına oturdu.
"Sohbet etmeye gelmedim "
"Eski günleri yad ederiz diye düşündüm ben oysa "diyerek sırıttı.
"Senden yardım istiyorum "
"Peki karşılığında ben ne alacağım ?"
"Hiç bir şey aptal "
"Mecbursun buna yoksa ölürsün"
Aykut kahkalarla gülmeye başladı .
"Sence ben ölümden korkuyor muyum korksam arkadaşımın karısını koynuma almazdım "
"Berat gibi bir adama yalanlar söylemezdim "
"Seni istiyorum özledim kokunu tenini her şeyini özledim "
"Kapa çeneni "
"Eğer bana inanmıyorsan  bizim masasının arkasında ki adama bak "
"Ölümden korkmuyorum Mine benimle ol istiyorum "
"Seni öldürmeyecek kızını öldürmek için adamına emir verecek "

"Sen iyi bir babasın kızına zarar gelsin istemezsin "
"Yapamazsınız "
"Emin ol yaparım sen de biliyorsun yapabileceğimi daha fazla oyalama ve dediklerimi yap"
"Ne istiyorsunuz benden "
"Berat ile görüş evine gir "
"Düğün yapacak boşanmadan birds aptal kocam"
"Kendini o düğüne davet ettir"
"Neden yapıyorum bunu peki ?"
"Şimdilik bu kadar  daha sonra yapacaklarını bildiririm "
"Bu kadarını bilmek yeterli senin için"
"Peki benim bu işte ki çıkarım ne ?"
"Hayatta kalmak " deyip masadan kalktı .

Aykut kafasındaki karma karışık düşüncelerle evine girdi.
Bu kadar kolay olmayacaktı biliyordu bu işin sonunda her türlü öldüreceklerdi.
Bu sır ile yaşamasına izin vermezlerdi görmüştü o adamın gözlerinde ki karanlığı görmüştü acımasızlığı. ..
Amacına ulaşamayacaksın Mine diye sinirlenerek her  şeyi itiraf ettiği bir video kaydetti .
Kaydettiklerini bir cdye aktarıp zarfın içine koydu.
Ertesi gün karısı Elif'in yanına gitti .
"Ne arıyorsun sen hala ne yüzle kapımı çalıyorsun ?"
"Bak ne desen haklısın affet demeyeceğim pişman değilim Elif sevdim çok sevdim "
"Aşağılık bir adam olacak kadar sevdim "
"Bana bunları anlatmak için mi geldin defol Aykut dinlemek istemiyorum seni artık "
"Son kez dinle "
"Bu zarfı bana bir şey olduğunda Berat'a götür "
"Ne diyorsun sen ?"
"Sorma Elif sadece bana bir şey olursa bunu Berat'a ver "
"Neden ?"
"Çünkü o adamın artık mutlu olmaya hakkı var "
Elif başını  eğdi çok istemişti Berat'ın karşısına geçip her şeyi anlatmayı ama yapamadı.
Bildiklerini sesli dile getirmek o kadar zordu ki .
Ağlayarak zarfı aldı .
"Umarım sana bir şey olmaz diyemiyorum çünkü Berat'ın her şeyi bilmeye hakkı var "
"O kadından kurtulmak için buna ihtiyacı var ve ben yapamıyorum anlatamıyorum "
"Umarım ölürsün Aykut ancak o zaman seni affedebilirim "
Aykut sessizce arkasını dönüp arabasına bindi .
Elif ise elinde zarf ile kapı önünde ağlayarak yere çöktü .
Bu acıya dayanamıyordu sevdiği adamın böyle biri olmasını kabul edemiyordu.